και οι χρησμοί της Πειθούς το σημαίνον και το σημαινόμενον

‘ὁ ἄναξ, οὗ τὸ μαντεῖόν ἐστι τὸ ἐν Δελφοῖς, οὔτε λέγει οὔτε κρύπτει ἀλλὰ σημαίνει.» Ηράκλειτος

Ο γρίφος είναι νοητικό πρόβλημα που απαιτεί σκέψη για την επίλυσή του. Υπάρχουν διάφορα είδη γρίφων, όπως γρίφοι λογικής, υπολογισμού, σπαζοκεφαλιές, κουίζ, κτλ. Συχνά απαιτούν να σκεφτόμαστε με αντισυμβατικό τρόπο. Ένας από τους αρχαιότερους λάτρεις των γρίφων ήταν ο Έλληνας μαθηματικός Αρχιμήδης. Επινόησε αρκετά μαθηματικά προβλήματα για να λύσουν οι σύγχρονοί του.

Ο Απόλλων έμαθε τους Έλληνες να σκέπτονται με το τρόπο του τοξοβόλου στοχαστή

«Οι Έλληνες έμαθαν να βλέπουν τον εαυτό τους με τα μάτια του Απόλλωνα και να αισθάνονται για τον εαυτό τους την ίδια μεγαλοπρεπή περιφρόνηση. Δεν υπήρχε άσκηση πιο γόνιμη διαυγής και πιο παιδευτική από αυτή αφού μονάχα εκείνος που γνωρίζει την τέχνη των ορίων μαθαίνει και να τα υπερβαίνει. Οι συνέπειες αυτής της θεϊκής περιφρόνησης υπήρξαν εξαιρετικές επειδή ο Απόλλων ήθελε τον άνθρωπο να κατανοεί να κατοικεί αποκλειστικά στα δικά του όρια για τούτο ακριβώς τον εφοδίασε με όλα τα δώρα και τα μαθήματα που οι άλλοι θεοί δεν μπορούσαν να του δώσουν. Ο άνθρωπος κατοικούσε σε έναν περιορισμένο σε ένα κόσμο τριγυρισμένο από πανύψηλα τύχη κυριευμένος από το άγχος του θανάτου. Αυτός όμως ο μικρός κόσμος έπρεπε να είναι τέλειος και να αντανακλά σε κάθε πέτρα σε κάθε στοιχείο σε κάθε χειρονομία το φως που κατέβαινε από τους θεούς.

Ο Απόλλων δίδαξε στους Έλληνες την τέχνη του χρησμού την ιατρική τη μουσική την ποίηση τους νόμους και τους θεσμούς την αρχιτεκτονική την ίδρυση των πόλεων των αγών και των βωμών. Τους δίδαξε πως να τιμούν τους νεκρούς πως να εκπαιδεύουν τους νέους πως να ανοίγουν δρόμους και να μοιράζουν τον χώρο στον χρόνο.
Με αυτό τον τρόπο ο Απόλλων έθεσε όρια στους ανθρώπους. Δεν έπρεπε να υπερβούν ή να προσπαθήσουν να υπερβούν το σύνορο ανάμεσα στην ανθρώπινη και την θεϊκή κατάσταση.Δεν υπήρχε κανέναν σταδιακό πέρασμα που να οδηγεί από τους ανθρώπους τους θεούς υπήρχε μονάχα μια άβυσσος την οποία εκείνος ήθελε να την κάνει ακόμη πιο αγεφύρωτη, υπήρχε ένα πεπρωμένο σκληρό όπως ο θόλος του ουρανού τον οποίον οι άνθρωποι έπρεπε να αντέξουν υπομονετικά και καρτερικά. Αυτός ήταν ο μοναδικός ο μόνος τους ηρωισμός».  Πιέτρο Τσιτάτι. Η πολύχρωμη σκέψη του Οδυσσέα.σελ. 30-31

Ο Απόλλων εκπαίδευσε τους Έλληνες στην κριτική σκέψη στην έρευνα στη διαίσθηση στην όραση την οξυδέρκεια την οξύνοια με το Τόξο του Στοχαστή και τη Λύρα του Ποιητή.
Η σημασία των απολλώνειων χρησμών είναι σημαντική γιατί οι Έλληνες λύνοντας τους γρίφους του, έμαθαν να σκέπτονται με αυτοπεποίθηση και να έχουν τη ματιά και την οξυδερκή όραση του σαϊτευτή.

Αστραία

στις Δίδυμες Γαίες

Πειράματα σκέψης

Τι σημαίνουν οι λέξεις στην έννοια και σημασία τους

Στα πλαίσια ενός νοητού πειράματος ο Χίλαρι Πάτναμ, αναφέρθηκε σε ένα φανταστικό πλανήτη προκειμένου να υποστηρίξει ότι τα νοήματα των λέξεων «απλώς δεν βρίσκονται μέσα στο κεφάλι» αλλά ότι μέχρι ενός βαθμού εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο υπάρχουν τα πράγματα έξω από εμάς.

Το νοητό πείραμα

Σύμφωνα με το νοητό πείραμα του Πάτναμ, μπορούμε να υποθέσουμε ότι υπάρχει κάπου στο διάστημα ένας πλανήτης όπως ακριβώς η Γη, μια δίδυμη Γη. Η διαφορά που υπάρχει είναι ότι οι λίμνες και τα ποτάμια της δίδυμης αυτής Γης περιέχουν ένα υγρό όμοιο με το νερό της Γης του οποίου η χημική σύνθεση δεν είναι όπως του νερού της Γης, Η2Ο, αλλά ΧΥΖ.

Έτσι όταν οι κάτοικοι της δίδυμης Γης προφέρουν ή γράφουν τη λέξη «νερό», δεν εννοούν ο,τι εννοούν οι κάτοικοι της Γης με τη λέξη «νερό». Για μεν τους κατοίκους της Γης «νερό» σημαίνει τη σύνθεση Η2Ο ενώ για τους κατοίκους της δίδυμης Γης «νερό» σημαίνει μια διαφορετική σύνθεση, ΧΥΖ.

Τι σημαίνουν οι ΛΕΞΕΙΣ πατρίδα αγάπη ελευθερία δικαιοσύνη ειρήνη παιδί χώρα άνθρωπος πολιτεία πουλί,για τη μία Γη και τι σημαίνουν για την…άλλη και τους αυτόχθονες κατοίκους της κάθε μιας, στην έννοια και σημασία τους

Αστραία

3. Λάθη απερισκεψίας, η υπερβολική βιασύνη, η υπερβολική βραδύτητα και αναποφασιστικότητα οδηγούν συχνά σε αντίστοιχα λάθη, λάθη χρονισμού χωρίς τη σωστή σκέψη

Το κάθε πράγμα στην ώρα του για να είναι ωραίο
Αυτό είναι πολύ δύσκολο, ο χρονισμός, το timing
Και εξαρτάται από την ταχύτητα και την ικανότητα σκέψης. Πολλές φορές είναι πολύ νωρίς ή πολύ αργά για κάτι.
Πως όμως μπορείς να το ξέρεις αυτό;
Θα κάνεις πολλά λάθη μέχρι να το μάθεις
Λάθη υπερβολικής ταχύτητας που σε οδηγούν σε απροσεξία
Λάθη υπερβολική βραδύτητας που σε οδηγούν στο να χάνεις τις ευκαιρίες
Λάθη αναποφασιστικότητας, δεν ξέρεις τι να κάνεις, με ποιους να πας και ποιους να αφήσεις και έτσι χάνεις.
Μελετώντας τα Ομηρικά Έπη βλέπουμε τα λάθη των ηρώων. Το λάθος του Αγαμέμνονα, χωρίς σκέψη, υπερβολικής εγωμανίας να αρπάξει τη Βρισηίδα από τον Αχιλλέα, να θυσιάσει πριν τη κόρη του αντί να παραιτηθεί αναλαμβάνοντας την ευθύνη, Το λάθος απερισκεψίας των συντρόφων του Οδυσσέα να ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου και να φάνε όλα τα βόδια στο νησί του ήλιου.
Μέσα από αυτά μελετώντας την ιστορία και τη μυθολογία μαθαίνεις πολλά.
Ο έξυπνος άνθρωπος μαθαίνει μέσα από τα λάθη του, ο σοφός μαθαίνει μέσα από τα λάθη των άλλων.
Μόνο όποιος δεν κάνει τίποτα, δεν κάνει λάθος αλλά, δεν κάνει και ποτέ τίποτα
Σημασία έχει να προσπαθήσεις.
Κάποια στιγμή θα μάθεις πώς να είσαι να βρίσκεσαι την κατάλληλη ώρα στην κατάλληλη θέση για την αιτία τη σωστή.
Αυτό δεν είναι μόνο θέμα λογικής και σκέψης, παρ΄όλο που πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν πολλοί παράμετροι του συστήματος, αλλά είναι και υγιούς θέμα ενστίκτου συνδεδεμένο με την Πρωταρχική Πηγή
Μη βρίσκεις λάθη…. να βρίσκεις λύσεις

Αστραία

Φιλοσοφία …..Σκέψη και Στόχος

Μόνο ένας σκεπτόμενος άνθρωπος μπορεί να λυγίσει το ΤΟΞΟ ( μαζί με το κουτάλι) και να πετάξει το ΒΕΛΟΣ της σκέψης, εύστοχα και μακριά
Παραδοσιακά, από την αστρολογία των Ατλάντων την παλαιά, θεωρείται πως ο Ζευς είναι κυβερνήτης του Τοξότη και όχι η Αθηνά. Όμως χρειάζεται να δούμε την αστρολογία του 21ου αιώνος με μια καινούργια καθαρή ματιά.
Είναι ο Δίας κυβερνήτης του Τοξότη και του 9ου οίκου;
Λογικά δεν στέκει, ο άρχων του Ολύμπου να μην κυβερνά από το ζενίθ και τον 10ον οίκο, όπως έχω πει σε προηγούμενο άρθρο μου,αναλυτικά.
Ας δούμε την Αθηνά. Ο 9ος οίκος έχει όλα τα χαρακτηριστικά που της ταιριάζουν. Βρίσκεται στο χώρο της, φιλοσοφία, επιστήμη, ανώτατη εκπαίδευση, και ανωτάτη δικαιοσύνη. Ποιος άλλος, εκτός από την Αθηνά θα μπορούσε αυτόν τον χώρο να κυβερνά, παρά τω πλευρώ του πατρός Διός φυσικά, συμβουλάτωρ και κλειδοκράτωρ του φωτισμένου Ολύμπου;
Εκείνο που μένει να δούμε είναι το σύμβολον. Αναντίρρητα ο Τοξότης συμβολίζεται από το τόξο. Διάσημοι ήρωες, ιστορικά και μυθικά πρόσωπα και θεοί κράτησαν τόξο. Ο Απόλλων, η Άρτεμις, ο Ηρακλής, ο Φιλοκτήτης, ο Κένταυρος Χείρων και άλλοι πολλοί. Η Αθηνά δεν φημίζεται για το τόξο της. Κρατά δόρυ, περικεφαλαία, τον αργαλειό, την αιγίδα και την ασπίδα.
Που βρίσκεται κρυμμένο το τόξο στην Αθηνά και πως;
Το πιο διάσημο τόξο είναι το απολλώνιο τόξο με το οποίο ο Οδυσσέας σκοτώνει τους Μνηστήρες και είναι δώρο του Ίφιτου. Απονέμοντας, τι;
Απονέμοντας δικαιοσύνη για την κατάχρηση της εξουσίας, την υπερβολή των αγήνορων και την έλλειψη αυτογνωσίας.
Η Αθηνά είναι παρούσα και εποπτεύει σαν χελιδόνι από ψηλά και από απόσταση μακριά.
Η απόσταση και η αποστασιοποίηση είναι δικλείδα ασφαλείας της γνώσης, είναι νηφαλιότητα, γνώρισμα της σοφίας.
Πρέπει να πας κοντά για να γνωρίσεις τα πράγματα, απαιτείται να σταθείς μακριά για να κατανοήσεις βαθιά χωρίς τους κλυδωνισμούς του άγριου ποσειδώνιου θυμικού.
Η διαφορά της γνώσης με την απλή πληροφορία είναι η διαφορά του Ερμή και του 3ου οίκου με την Αθηνά και τον 9ον.
Η διαφορά του τόξου από τα άλλα όπλα είναι ότι βάλλει από μακριά. Παλαιά, ειδικά την Εποχή του Κριού που οι μάχες γινόταν σώμα με σώμα αυτό θεωρείτο επιλήψιμο και όχι ανδρείο. Ο Πάρις εικάζεται πως σκότωσε τον Αχιλλέα με αυτόν τον τρόπο.
Ο Οδυσσέας κλείνει τις πόρτες του παλατιού και περνά την δοκιμασία του τόξου, δίνοντας όμως την ευκαιρία στους μνηστήρες να αποχωρήσουν, συμβουλεύει και τον Αμφίνομο να φύγει , αλλά δεν εισακούεται. Η αναλογία δεν είναι υπέρ του, με 108 μνηστήρες έναντι 2-3 ατόμων με τη μάχη να εξελίσσεται σε σώμα σώμα.
Στην αλληγορική του εκδοχή, αυτό σημαίνει πως ο Οδυσσέας νους ΤΟΞΟΤΗΣ από μακριά και τηλεμαχικά ( να αναρωτηθούμε για το όνομα του γιου του) εξοντώνει τους μνηστήρες σε ένα άλλο πνευματικό επίπεδο, από πολύ βαθιά. Οι μνηστήρες έχουν εξουσία, απληστία και λεφτά. Ο Οδυσσέας δεν έχει τίποτα από αυτά. Έχει όμως ένα Πνεύμα φλογερό, ηλιακή ΦΩΤΙΑ.
Οι Μνηστήρες είναι εν πνεύματι πτωχοί και οι δούλοι ακόμη πιο πολύ. Αδυνατούν να κατανοήσουν αυτό που εκτοξεύει ο Οδυσσέας, προσπαθούν να το υποβαθμίσουν, όμως η Αθηνά Σοφία παίρνει τα ηνία της σκέψης και περνά το βέλος με μια σαϊτιά. Σάις, λεγόταν στην Αίγυπτο όπως αναφέρει ο Πλάτων χαρακτηριστικά.
Έτσι γίνεται η Τοξότης Αθηνά την Εποχή του Υδροχόου, ανατρεπτικά.
Τα συγχρονιστικά φαινόμενα της εισόδου του Διός στον Τοξότη τώρα, είναι η ενεργοποίηση της δικαιοσύνης για την διαφθορά, αν και άργησε αρκετά, αλλά, κάλιο αργά παρά ποτέ και ο διαχωρισμός της εκκλησίας με το κράτος μαζί με τον κλαυθμό του Αντίνοου για την περιουσία που χάνει, (καιρός ήταν) και που δεν ήταν ποτέ δική του. Να σημειώσουμε πως η θρησκεία ως αποκρυφισμός, ανήκει στον 12ον και τους Ιχθείς, με κυβερνήτη τον Ποσειδώνα, αλλά, ως φιλοσοφία περιλαμβάνεται στον 9ον οίκο μαζί με τα θεολογικά. Για τον ένα χρόνο παραμονής του Διός στο ζώδιο του Τοξότη θα δούμε και άλλα θέματα που σχετίζονται με τον χώρο να λαμβάνουν χώρα σταδιακά. Ζευς και Αθηνά είναι δυναμικός συνδυασμός, εξόχως φιλοσοφικός.

Σκοπεύοντας με τη Σκέψη

Σκοπεύω σημαίνει ΣΚΕΠΤΟΜΑΙ, στοχάζομαι, σημαδεύω, κρίνω, συμπεραίνω καθαρά, με διαυγή ΝΟΥ,στοχαστικό σκοπευτικά

ΟΙ ΕΝΟΠΛΕΣ ΟΜΗΡΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

στόχων, σκέψεων, σκοπών και στοχασμών

Αστραία

      "Περί Φύσηος"    Παρμενίδη του Ελεάτη

Διότι σκέψη και ύπαρξη είναι το ίδιο πράγμα.

Οι θηλυκοί μου ίπποι με μετέφεραν ως τα πέρατα της επιθυμίας,
όταν οδηγώντας με οι δαιμόνιες θεές μ’ έβαλαν στην περίφημη οδό,
που φέρνει τα φώτα που θεωρούν οι συγκεντρώσεις των ανθρώπων.
αυτή βρισκόμουν. Τα πολύ έφρονα άλογα που έφεραν το άρμα
κάλπαζαν, ορίζοντας το διάβα τους οι κυβερνήτες κόρες.

Ο δε άξων μέσα στον αχό αναδύει ήχο όμοιο του σουραυλιού
καθώς κατακαιγόταν (υποφέροντας από τους ξέφρενους στροβιλισμούς
περί τα δυο του άκρα), όταν έσπευσαν για τη μεταφορά μου
οι κόρες του Ήλιου, οι οποίες αφού έφυγαν από τα δώματα της νύχτας
σε φως, είχαν στα χέρια τις καλύπτρες της μορφής τους.

Εκεί βρίσκονται οι πύλες της ζωής, της Νύχτας και της Ημέρας,
που έχουν κοινό υπέρθυρο και ίδιο μαρμάρινο κατώφλι
και οι αυτές πέτρες οι αιθέριες περιβάλλουν τις μεγάλες θύρες
αυτών η Δίκη η πολύπονος έχει τα ανάλογα διπλά κλειδιά.
Προς αυτήν αποτάθηκαν με σεβασμό οι κόρες, μιλώντας ήπια -γλυκά.

Την έπεισαν με συγκεκριμένες λέξεις επακριβείς, να βγάλει άμεσα και
πλήρως το βαλανωτό-φιδίσιο κλείστρο των θυρών. Τα δε θυρόφυλλα
τεράστιο χάσμα έκαναν, καθώς μετακινήθηκαν τα πολύχαλκα
αξόνια και με αμοιβαίο συριγμό οι περόνες των αρθρώσεων
έστρεψαν στα δαχτυλίδια και μέσω του ανοίγματος αυτού

οι κόρες γοργά στον αμαξωτό δρόμο πέρασαν άλογα και άρμα.
Και η θεά με υποδέχτηκε αγνά, παίρνοντας δε τρυφερά στο χέρι της
το δεξί μου χέρι, αυτά τα λόγια τα λαμπρά είπε, προσαγορεύοντας με.
Ω νεαρέ σύντροφε των αθανάτων που κρατούν της ζωής τα γκέμια,
εσύ που ήλθες ως το χώρο μου εδώ από ικανά άλογα φερμένος,

χαίρε, επειδή δεν σε ώθησε μοίρα κακή να εισέλθεις σε αυτό το δρόμο
(που για τα ανθρώπινα όντα τελειωμό δεν έχει), αλλά η θεία τάξη
και το δίκαιο. Πρέπει δε να σε πληροφορήσω για όλα,
τόσο για της σφαιρικής Αλήθειας μου την άτρεμη καρδιά
όσο και για τις γνώμες των θνητών, όπου δεν υπάρχει πίστη αληθής.

Αλλά θα καταλάβεις και αυτά θα μάθεις, ότι οι υπάρχουσες θεωρήσεις
πρέπει να εξετάζονται καλά, περνώντας πάντοτε από κόσκινο τα πάντα.
Έλα, λοιπόν, εγώ θα σου εξηγώ, εσύ στα λόγια μου αναλογίσου,
αφού ακούσεις ποιες είναι οι μόνες δισυπόστατες οδοί της νόησης.
Η μεν μια ότι αυτό που είναι «είναι» και δεν υπάρχει το δεν είναι,

είναι της Πειθούς το πλαίσιο (διότι εκεί πατάει γερά η αλήθεια),
η δε άλλη ότι «δεν είναι» και ανάγκη είναι το είναι να μην υπάρχει,
αυτή την οδό στη φράζω εντελώς, λέγοντάς σου ότι είναι αδιάβατη
διότι ούτε θα μπορούσες να γνωρίσεις το μη υπαρκτό ον (δεν είναι
κατορθωτό) ούτε να το εκφράσεις.

Διότι σκέψη και ύπαρξη είναι το ίδιο πράγμα.
Πρόσεξε όμως, και τα απόμακρα του νου είναι με σιγουριά παρόντα
διότι (ο νους) δεν θα διασπάσει το ον από τη συνεκτική δομή του
διασπείροντάς το εδώ κι εκεί ολοκληρωτικά κατά την κοσμική τάξη
κι επανασυνθέτοντάς το.

Για μένα είναι αδιάφορο,
από πού θα ξεκινήσω γιατί στο ίδιο σημείο θα φθάσω πάλι.
Πρέπει το ον να είναι ο λόγος και η νόηση διότι εκεί υπάρχει «είναι»,
ενώ στο μηδέν δεν υπάρχει ΄ εγώ αυτά στα αποκαλώ υπερ-νοητά.
Σε απομακρύνω όμως έτσι απ’ αυτήν εδώ την πρώτη οδό της έρευνας,

ύστερα δε και από εκείνη, στην οποία οι θνητοί, μη γνωρίζοντας κάτι,
διαμορφώνονται, δίγνωμοι ΄ διότι η αμηχανία που υπάρχει στα στήθη τους
ευθύνεται για το μπερδεμένο τους μυαλό αυτοί αυτοπροσδιορίζονται,
κουφοί μαζί και τυφλοί, κατασαστισμένοι, σύνολα χωρίς κριτική σκέψη,
στα οποία αυτό που υπάρχει και δεν είναι, το νομίζουν άλλοτε το ένα

και άλλοτε το άλλο, στα πάντα δε παλινδρομεί το πλαίσιο της ζωής τους.
Διότι ουδέποτε ο τρόπος αυτός θα καθορίσει τα μη υπάρχοντα
αλλά εσύ από αυτή τη δισυπόστατη διαδρομή απομάκρυνε το νου σου
ούτε επίσης η συνήθεια να σε εξαναγκάζει σε αυτόν εδώ το δρόμο της
οριακής προσπάθειας, να έχεις άσκοπο το βλέμμα και την καλή ακοή σου

και τη γλώσσα, να κάνεις όμως με τη λογική σου μια ευρύτερη εκτίμηση
στα ειπωμένα από εμένα γιατί μόνο με τα λόγια δεν μπορείς να φτάσεις
σε αυτό που όντως είναι στην πορεία πάντως της διαδρομής υπάρχουν
πάρα πολλές ενδείξεις, ότι το ενυπάρχον ον είναι…

ΠΗΓΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ

«Σκέφτομαι άρα υπάρχω» Καρτέσιος

«Υπάρχω άρα σκέπτομαι;;;;»

Αστραία