Φαέθων στο άρμα του μεσσιανισμού και της θεοκρατίας

Ο μύθος του Φαέθωνος είναι πάρα πολύ ιδιαίτερος γιατί συνδέει τις γεωτεκτονικές μεταβολές της Γαίας με τις θρησκευτικο-ιερατικές δοξασίες των δύο μεγάλων περιόδων εποχών γεωλογικών αιώνων των 75 εκατομμυρίων χρόνων της Λεμουρίας και της Ατλαντίδος.
Ο Ευριπίδης, στην τραγωδία του που σώζεται αποσπασματικά μιλά για ένα Φαέθωνα που μεγάλωσε κοντά σε ένα Αιθίοπα βασιλιά, νόθο παιδί του του Τιτάνα Ήλιου και της Ωκεανίδας Κλυμένης και, μας λέει πολλά
Το πρώτο πράγμα που μας λέει και μας μιλά για την Αιθιοπία την αγαπημένη χώρα του Ποσειδώνα του διώκτη του Οδυσσέα και του ορθολογισμού, η οποία συνδέεται άμεσα και έμμεσα με τον Σολομώντα βασιλιά και διεκδικεί το στέμμα ως απόγονος και μεσσίας του λαού του και όλης της αφρικανικής φυλής. Στην Αιθιοπία ήταν βασιλιάς και ο Μέμνων που πολέμησε μαζί με τους Τρώες.
Ο μεσσιανισμός είναι ένα θρησκευτικό κίνημα που έχει τις ρίζες του στην Λεμουρία, ως κατ εξοχήν θεοκρατική κοινωνία στην οποία οι πρώτοι ανθρωπίδες σαν κοπάδι αμνών, βλέπανε κάποια ψηλά κυκλώπεια όντα μονόφθαλμα σαν Θεό τους και ποιμένες και βοσκούς και τους προσκυνούσαν φοβισμένοι και έντρομοι στα σπήλαια της παλαιολιθικής εποχής ( εκτός από τον Οδυσσέα ). Με την ανάμνηση αυτή και την βοήθεια του Ποσειδώνα της Ατλαντίδος φτιάξανε και τις θρησκείες που ανθίσανε την μετα ατλαντικη εποχή στην Αίγυπτο Αιθιοπία Μεσοποταμία Βαβυλωνία.
Αυτή η νοοτροπία διαιωνίστηκε με την μορφή αβραμικών θρησκειών ξεκινώντας από τον Φαραώ Ακενατόν, πέρασε στον Μωυσή μετά στον Ιησού και κατόπιν στον Αλλάχ με τον Προφήτη του με διάφορες παραλλαγές μεταξύ τους.
Ποια είναι η διαφορά του σωτήρα με τον μεσσία;
Ο Σωτήρας πριν περάσει στην χριστιανική ιδεολογία ως απόλυτη θεοκρατία είναι μια ιδιότητα ανθρώπινη. Σωτήρας είναι ένας άνθρωπος αυτός που σώζει κάποιον άλλον άνθρωπο από μία δύσκολη κατάσταση πολύ και πολλές φορές και με αυτοθυσία και άλλες φορές…με ευφυΐα.
Παραδείγματος χάρη, ο βασιλιάς Κόδρος των Αθηνών θυσιάστηκε για να σώσει τον λαό του εκπληρώνοντας τον χρησμό, ο Θησέας εκστράτευσε στην Κρήτη για να σώσει την πόλη του του από τον φόρο, Ο Λεωνίδας θυσιάστηκε στις Θερμοπύλες για να σώσει την Ελλάδα από τους Πέρσες δίνοντας χρόνο στο Θεμιστοκλή να νικήσει. Ο Θεμιστοκλής έσωσε την Ελλάδα με την ευφυΐα του. Ο Αλέξανδρος έσωσε την Ελλάδα από την επεκτατική πολιτική της περσικής αυτοκρατορίας με την απαράμιλλη ευφυΐα του και την αφάνταστη ανδρεία του. Είχαν προηγηθεί οι σωτήρες Μιλτιάδης και Παυσανίας κ.α
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος θυσιάστηκε σαν πρόβατο στη σφαγή αλλά δεν μπόρεσε να σώσει την πόλη η οποία είχε γίνει καταδικαστεί ούτε και ο Θεός στον οποίο πίστευε.

Η έννοια του μεσσία έχει μία άλλη σημασία πάντα σε μία βάση θεοκρατική. Είναι ο Θεός που σώζει και στέλνει ένα Μεσσία απεσταλμένο να σώσει την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Στη χριστιανική θρησκεία, ο θεός θυσίασε τον γιο του, τον σταύρωσε για σώσει τον άνθρωπο, λες και δεν είχε άλλη επιλογή, ως έξυπνος και σοφός, από τον να φορτώσει στην κακόμοιρη θρησκόληπτη ανθρωπότητα τόσο σαδομαζοχισμό και τόσο νοσηρά συναισθήματα.

Όλα ανάγονται στο Θεό με όποιο πρόσωπο και να παρουσιάζεται και, πρέπει να πιστεύεις σε αυτόν, ως απαραίτητη προϋπόθεση. Αν δεν πιστεύεις, δεν σε σώζει ο καλός θεός. Θέλει το αντάλλαγμα του και κυρίως να τον δοξάζεις. Αλλά εσύ μπορείς να σώσεις ένα συνάνθρωπο σου από μία δύσκολη κατάσταση χωρίς να είναι απαραίτητο να πιστεύει σε σένα και να σε προσκυνά και γίνεσαι πιο ανιδιοτελής και από τον ίδιο τον θεό που ζητά ανταλλάγματα και δοξολογήματα για να σε σώσει.
Ο Θεός δηλαδή αφού αφήνει την ανθρωπότητα να βουλιάξει την αμαρτία, τη διώχνει και από τον παράδεισο για να την τιμωρήσει σκληρά ,κάποια στιγμή τη σώζει με ένα Σωτήρα Μεσσία.
Από αυτόν τον μεσσιανισμό δεν γλιτώνει κανείς και το παράλογο δεν έχει σωτηρία. Η θεοσοφία υποστηρίζει ότι σύμφωνα με τους καλούς θιβετιανούς δασκάλους ότι η επόμενη ενσάρκωση του μεγάλου Καβίρ Αβατάρ Ιησού θα σώσει την ανθρωπότητα από την κακία.
Μεσσίες έχουν υπάρξει πάρα πολύ σε όλες τις εποχές και διεκδικούν τον τίτλο τους και πιστούς οπαδούς με μπόλικη θεολογία.
Οι Εβραίοι περίμεναν το δικό τους Μεσσία, δεν τον αναγνώρισαν στο πρόσωπο του Ιησού και …..τον περιμένουν ακόμη. Υπομονή.
Οι χριστιανοί βρήκαν τον δικό τους Σωτήρα Μεσσία αλλά δεν τους έσωσε, πήρε αναβολή για 2.000 χρόνια και τον περιμένουν στη δεύτερη παρουσία στον συνεχή αόριστο μέλλοντα. Του θα….
Και οι μουσουλμάνοι εκλεκτοί του Θεού περιμένουν και αυτοί το δικό τους παράδεισο με του Προφήτη τους, την ευλογία.

Οι Αιθίοπες και οι Αφρικανοί περιμένουν τον δικό του Σωτήρα και Μεσσία και έχουν συσπειρωθεί γύρω από το κίνημα του αφρικανικού μεσσιανισμού και του Σελασιέ, τη βασιλεία.

Οι Έλληνες δεν περιμένουν κανέναν μεσσία γιατί δεν είναι μέσα στη λογική τους η άνευ όρων θεοκρατία.
Οι Έλληνες είναι «συν Αθηνά και χείρα κίνει» για τη δική σου σωτηρία και να αναλάβεις την ευθύνη της ύπαρξής σου ως όρθιος homo sapiens με λογική και ευαισθησία.
Αυτή είναι η διαφορά των Ελλήνων και την Ελληνικής Παιδείας με όλες τις υπόλοιπες φυλές της Γης και τις θρησκευτικές παραπαιδείες..
Ο μύθος του Φαέθοντος περιλαμβάνει και κάποια άλλα στοιχεία πολύ επεξηγηματικά για την ερμηνεία μας.
Αναφέρεται ο Σκορπιός τον οποίον είδε και φοβήθηκε ο γιος του θεού και εξαιτίας του έχασε τον έλεγχο του άρματος όπως τον χάνουν όλοι οι θεολόγοι που πάνε τόσο κοντά στον θεό. Ο Σκορπιός φυσικά συνδέεται με τον Πλούτωνα τον πλούτο του DNA και με τον Ήφαιστο τα ηφαίστεια και τον πλούτο της γης.
Έτσι έχουμε τις γενετικές μεταβολές στις διάφορες φυλές της Λεμουρίας και της Ατλαντίδος και τις γεωτεκτονικές.
Ο Φαέθων είχε έναν αγαπητό φίλο τον Κύκνο, ο οποίος είναι ο βασιλιάς της Λιγουρίας
Οι Λιγούρηδες με τα φωτοστέφανα στα κεφάλια, πολέμησαν για τους Ρωμαίους στη Μάχη της Πύδνας , την αποφασιστική μάχη του Τρίτου Μακεδονικού Πολέμου και θεωρούνται φύλα τευτονικά από τον Βορρά μαζί με τους Σλάβους και τους Σαυραμάτες.
Οι αδελφές Ηλιάδες κλαίνε τον αδερφό τους σαν μαύρες λευκές στον Ηριδανό ποταμό και στον Ιορδάνη βαφτίζονται οι μαύρες φυλές ως αδελφοί χριστιανοί.
Οι φυλές της Λεμουρίας διεκδικούν την αρχηγία της Γαίας ως αρχέγονη φυλή και εκεί βρίσκεται και η θεωρία της μαύρης Αθηνάς, που πολύ κόσμο ακαδημαϊκό ταλαιπωρεί.
Οι Τούρκοι δεν διεκδικούν την Ελλάδα, ως Οθωμανοί γιατί είναι πολύ ύστερη η εμφάνιση τους, ως Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά ως λεμουρία φυλή σύμφωνα με τον Κεμάλ που δηλώνει ότι η καταγωγή των Τούρκων είναι από τη Λεμουρία και ως Τρώες φυσικά συγγενείς των Ρωμαίων που κατείχαν την τρωική αυτοκρατορία, …..συνέχεια τους.
Και οι σλάβοι και οι σκοπιανοί, φυλές της Λεμουρίας γης, εκεί στηρίζονται κατά βάθος για να διεκδικήσουν κάποια εδάφη στη γη την Μακεδονική..
Αυτό όμως που αγνοούν σκοπίμως και παραβλέπουν είναι πως και οι Έλληνες μπορούν να διεκδικήσουν μία καταγωγή από την Λεμουρία έχοντας βασιλείς δράκους και δρακάνθρωπους Κέκροπες με δρακόσπιτα και φίδια εφόσον όλη η γη τότε ήταν μία απέραντη Λεμουρία με Κύριο Αφέντη τον Δράκο.
Το πλεονέκτημα όμως των Ελλήνων είναι ότι μπορούν να διεκδικήσουν και κάτι άλλο μοναδικό στην ανθρώπινη ιστορία: έναν Οδυσσέα και έναν Ηρακλή, έτσι όπως έχουν παρουσιαστεί από τα Ομηρικά Έπη και την Ελληνική Μυθολογία με την ανυπέρβλητη ευφυία και σοφία του νεότερου του νεότερου homo sapiens.
Και ως νεότεροι και ωραίοι ως Έλληνες είναι το μέλλον της ανθρωπότητας και του όρθιου ανθρώπου και δεν έχουν αμαρτίες και χρέη.
Ηνίοχοι της Νέας Εποχής με αρμονία των 4 στοιχείων, την φωτιάς της γης του αέρα και του νερού και όχι Φαέθωνες σε πλήρη συναισθηματική ανισορροπία και θρησκοληψία.

Αστραία

Η άνω φωτογραφία αμφισβητείται όμως η ουσία της φωτογραφίας δεν αμφισβητείται εύκολα για τους κάτωθι λόγους.

Βασίλισσες και Μεσσίες οι ίδιες εταιρείες
Οι αυτοκράτορες και οι βασιλιάδες είναι μονάρχες, αλλά Αυτοκράτορας και Αυτοκράτειρα θεωρούνται οι ανώτεροι μοναρχικοί τίτλοι. Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη γιατί η βασίλισσα Ελισάβετ και ο σύζυγός της υποκλίνονται στην αυτοκράτειρα και αυτοκράτορα (King of Kings ) της Αιθιοπίας, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για Μεσσία.
Ο Haile Selassie εξορίστηκε στη Βρετανία και έζησε περίφημα σε ένα σπίτι στην όμορφη γεωργιανή πόλη Bath, στη δυτική Αγγλία. (Υπάρχει μια πλάκα στο σπίτι τώρα.) Εκείνη την περίοδο θα είχε ακροατήριο με τον Βασιλιά Γεώργιο ΣΤ’, πιθανώς περισσότερες από μία φορές, και είναι πολύ πιθανό ότι οι πριγκίπισσες Ελισάβετ και Μάργκαρετ Ρόουζ θα είχαν συστηθεί σε αυτόν – πράγματι ο Αυτοκράτορας θα ήθελε να τους χαιρετήσει. Σίγουρα, ως κορίτσια, θα είχαν παραπεμφθεί σε έναν ξένο μονάρχη. Έτσι, η βασίλισσα όταν μια κοπέλα θα είχε σεβαστεί τον Αυτοκράτορα με αυτόν τον επίσημο τρόπο.

Η Ελισάβετ δεν ήταν προορισμένη να γίνει βασίλισσα, ούτε το ήθελε ούτε το επιδίωξε, ήταν πολύ ερωτευμένη με τον Φίλιππο, αγαπούσε τα άλογα τα παιδιά της και ήθελε να ασχοληθεί με αυτά.
Από τα παράξενα παιχνίδια της τύχης έγινε βασίλισσα στο βρετανικό θρόνο και ποτέ όμως αυτοκράτειρα να σημειωθεί αυτό.
Ο θείος της και ο αδερφός του πατέρα της ήταν φιλοναζί. Ούτως ή άλλως υπάρχει μία γερμανική καταγωγή και ο Βασιλιάς Γεώργιος Ε΄ του Ηνωμένου Βασιλείου με βασιλικό διάταγμα στις 17 Ιουλίου 1917, άλλαξε το όνομα της βρετανικής βασιλικής οικογένειας από το γερμανικό Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα (ένα παρακλάδι του Οίκου των Βέττιν) στο αγγλικό Ουίνδσορ .
Του ρίξανε την Simpson και τον μπλέξανε σε σεξουαλικά όργια και σκάνδαλα, τον ανάγκασαν να παραιτηθεί από τον θρόνο, είχαν αποφασίσει να ξηλώσουν τον Χίτλερ αφού είχε εξυπηρετήσει κάποια σχέδια τους αρχικά, τον προώθησαν από τα δεξιά και, από αριστερά τον άλλο μεσσία Κρισναμούρτι η αριστερή θεοσοφία για να φτιάξουν τον ΟΗΕ το ΔΝΤ την Παγκόσμια Τράπεζα και το κράτος του Ισραήλ.
Έγινε λοιπόν βασίλισσα, όμως το άγχος να κρατηθεί και να συντηρηθεί η βασιλεία ήταν μεγάλο γιατί ως θεσμός δοκιμαζόταν και στην υπόλοιπη Ευρασία . Η τραγική κατάληξη της βασιλικής οικογένειας του τσάρου Νικόλαου άφησε βαριά σκιά στις βασιλικές δυναστείες. Δεν μπορούσαν να το πάρουν αψήφιστα.
Η βασίλισσα Ελισάβετ έκανε την καρδιά της πέτρα καλοπιάνοντας τον Πρόεδρο Κβάμε Νκρούμαχ της Γκάνα χορεύοντας μαζί του αλλά και η Μαργαρίτα εστάλθη στις ΗΠΑ να καλοπιάσει τον Τζόνσον που διάβαζε τις προκλήσεις της βασίλισσας ….. στην τουαλέτα .
Αν και η Βρετανία βγήκε νικήτρια από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι επιπτώσεις της σύγκρουσης ήταν βαθιές, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Μεγάλο μέρος της Ευρώπης, μια ήπειρος που είχε κυριαρχήσει στον κόσμο για αρκετούς αιώνες, ήταν ερειπωμένη και φιλοξενούσε τους στρατούς των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίοι τώρα κρατούσαν την ισορροπία της παγκόσμιας ισχύος. Η Βρετανία έμεινε ουσιαστικά χρεοκοπημένη, με την αφερεγγυότητα να αποφεύχθηκε μόλις το 1946 μετά τη διαπραγμάτευση ενός δανείου 4,33 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ από τις Ηνωμένες Πολιτείες, η τελευταία δόση του οποίου αποπληρώθηκε το 2006. Συνεπώς το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν μία χρεοκοπημένη χώρα .
Αναμφίβολα τα πράγματα στην Αγγλία και τα γεωλογικά παιχνίδια ρύθμιζε η μασονία που ήτανε και η πραγματική βασιλεία αρχηγία πίσω από τον θρόνο και κινούσε τα νήματα και τα πιόνια. Ούτως η άλλως, ο πραγματικός βασιλιάς και η βασίλισσα ποτέ δεν μετακινούνται από την χώρα τους και την θέση τους και δεν είναι αρκούδες σε τσίρκο, όπως είχε διαπιστώσει εύστοχα και ο βασιλικός σύζυγος Φίλιππος. Όταν ο βασιλιάς αναγκάζεται να περιοδεύει σε άλλες χώρες σημαίνει πως βρίσκεται η χώρα του σε δεινή θέση και κάνει δημόσιες σχέσεις. Αυτό το βλέπουμε και με τους σημερινούς προέδρους και πρωθυπουργούς που κάνουν βόλτες εδώ και εκεί αδύναμοι και φτερά στον άνεμο ή σαν επαίτες ή σαν τουρίστες αλλά ποτέ σαν πραγματικοί ηγέτες ισχυροί και ακλόνητοι στη θέση τους. Όταν ο βασιλιάς κάνει περιοδεία δείχνει ότι είναι σε μεγάλη αδυναμία. Όταν ο βασιλιάς φεύγει από τη θέση του, βρίσκεται σε πολιορκία και ένας αρχάριος σκακιστής το γνωρίζει αυτό από την σκακιστική ιστορία.
Ο πατέρας της ήταν καλός μετριοπαθής, ο Φίλιππος στον κόσμο του εγωκεντρικός, η αδελφή της παλιοχαρακτήρας ,τα παιδιά της χαζόπαιδα και η μάνα της βασιλομήτωρ φίλαυτη και αμόρφωτη εντελώς όπως και τα περισσότερα μέλη της Βασιλικής οικογένειας μαζί με την νάρκισσο κυκλοθυμική Νταϊάνα.
Η θεοσοφία μετά την ίδρυση της από την Βlavatsky μετέβη στο Ηνωμένο Βασίλειο και άλωσε το κόσμο με την πανθρησκεία και την μετακίνηση όλου του αφροασιατικού πληθυσμού.
Ο Ποσειδώνας αφήνοντας την Εποχή των Ιχθύων θα χτυπούσε την ουρά της γοργόνας αποσυρόμενος στον αγαπημενο του λαό τους Αιθίοπες με την δύναμη της θρησκείας.
Το όνομα Ελισάβετ προέρχεται από τις εβραϊκές λέξεις shava (όρκος) και el (Θεός) . Βρίσκεται στην Παλαιά Διαθήκη, που αναφέρεται ως σύζυγος του Ααρών. Βρίσκεται επίσης στην Καινή Διαθήκη ως μητέρα του Ιωάννη του Βαπτιστή. Χάιλε Σελάσιε, σημαίνει «ισχύς, δύναμη της Αγίας Τριάδας.
Ο Χαϊλέ Σελασιέ είναι μεσσίας για το κίνημα του ρασταφαριανισμού και τον προφήτη του κινήματος, τον Τζαμαϊκανό Μάρκους Γκάρβεϋ. Ο Γκάρβεϋ είχε καλέσει τους οπαδούς του να κοιτούν προς την Αφρική για την ενθρόνιση ενός «Μαύρου Βασιλιά», ο οποίος θα ήταν ο «λυτρωτής της φυλής» και, επίσης, προωθούσε την ιδέα της επιστροφής των μαύρων στην κοιτίδα τους. Έτσι, κυριότεροι λόγοι που ο Χαϊλέ Σελασιέ θεωρήθηκε μεσσίας ήταν δύο: πρώτον, η Αιθιοπία είχε πάντα αυτοκράτορες – βασιλείς και, δεύτερον, ήταν η μοναδική αφρικανική χώρα που δεν είχε καθεστώς αποικιοκρατίας. Ο Χαϊλέ Σελασιέ επισκέφθηκε τη Τζαμάικα στις 21 Απριλίου 1966, όπου δεκάδες χιλιάδες Ρασταφάριαν τον υποδέχθηκαν ως Θεό. Έκτοτε η ημερομηνία αυτή εορτάζεται σαν θρησκευτική γιορτή. Πολλά τραγούδια της μουσικής ρέγκε είναι αφιερωμένα στον Αιθίοπα Αυτοκράτορα, όπως π.χ. το περίφημο Selassie is the chapel από το Τζαμαϊκανό συνθέτη και τραγουδιστή Μπομπ Μάρλεϊ, ο οποίος, επιπλέον, μετέτρεψε το λόγο που εκφώνησε ο Χαϊλέ Σελασιέ το 1963 στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ σε τραγούδι, με τίτλο War.
Ήταν μέλος της Σολομωνικής δυναστείας που ισχυρίζεται ότι ανιχνεύει τη γενεαλογία του αυτοκράτορα Μενελίκ Α’ , που πιστεύεται ότι ήταν ο γιος του βασιλιά Σολομώντα και του Μακέντα της βασίλισσας της Σάβα .
Μετά το θάνατο του Hachalu Hundessa τον Ιούνιο του 2020, το άγαλμα του Haile Selassie στο πάρκο Cannizaro του Λονδίνου καταστράφηκε από διαδηλωτές του Oromo και τοέφιππο μνημείο του πατέρα του στο Harar αφαιρέθηκε.
Μετά το θάνατο του Zewditu, ο ίδιος ο Tafari ανέβηκε σε αυτοκράτορα και ανακηρύχθηκε Neguse Negest ze-‘Ityopp’ya , «Βασιλιάς των Βασιλέων της Αιθιοπίας». Στέφθηκε στις 2 Νοεμβρίου 1930 στον καθεδρικό ναό του Αγίου Γεωργίου της Αντίς Αμπέμπα . Η στέψη ήταν κατά γενική ομολογία «μια έξοχη υπόθεση», και παρευρέθηκαν βασιλιάδες και αξιωματούχοι από όλο τον κόσμο. Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν ο Δούκας του Γκλόστερ (γιος του Βασιλιά Γεωργίου Ε ‘), ο Στρατάρχης Λουί Φράνσετ ντ’ Εσπέρι της Γαλλίας και ο Πρίγκιπας του Ούντινε που εκπροσωπούσε τον Βασιλιά Βίκτωρ Εμμανουήλ Γ’ της Ιταλίας . Απεσταλμένοι από τις Ηνωμένες Πολιτείες, Παρόντες ήταν επίσης η Αίγυπτος, η Τουρκία, η Σουηδία, το Βέλγιο και η Ιαπωνία. Η Βρετανίδα συγγραφέας Evelyn Waugh ήταν επίσης παρούσα, γράφοντας μια σύγχρονη αναφορά για το γεγονός και ο Αμερικανός ταξιδιωτικός λέκτορας Burton Holmes τράβηξε το μοναδικό γνωστό κινηματογραφικό υλικό του γεγονότος. Μια αναφορά εφημερίδας πρότεινε ότι ο εορτασμός είχε κόστος που ξεπερνούσε τα 3.000.000 $. Πολλοί από τους παρευρισκόμενους έλαβαν πλούσια δώρα. Σε μια περίπτωση, ο χριστιανός αυτοκράτορας έστειλε ακόμη και μια Βίβλο με χρυσό περίβλημα σε έναν Αμερικανό επίσκοπο που δεν είχε παραστεί στη στέψη, αλλά είχε αφιερώσει μια προσευχή στον αυτοκράτορα την ημέρα της στέψης.
Ο Haile Selassie πέρασε τα χρόνια της εξορίας του (1936–41) στο Bath της Αγγλίας, στο Fairfield House , το οποίο αγόρασε. Ο αυτοκράτορας και η Kassa Haile Darge έκαναν πρωινές βόλτες μαζί πίσω από τους ψηλούς τοίχους του βικτοριανού σπιτιού 14 δωματίων. Το αγαπημένο ανάγνωσμα του Haile Selassie ήταν η «διπλωματική ιστορία». Αλλά τις περισσότερες από τις σοβαρές ώρες του ήταν απασχολημένες με την ιστορία της ζωής του με 90.000 λέξεις που έγραφε επίπονα στα Αμχαρικά
Τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Αιθιοπία υπό το καθεστώς του Haile Selassie ήταν φτωχά. Οι πολιτικές ελευθερίες και τα πολιτικά δικαιώματα ήταν χαμηλά με το Freedom House να δίνει στην Αιθιοπία βαθμολογία «Μη Ελεύθερη» τόσο για τις πολιτικές ελευθερίες όσο και για τα πολιτικά δικαιώματα τα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησης του Haile Selassie. Αν και ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι οι κοινές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων περιελάμβαναν φυλάκιση και βασανιστήρια πολιτικών κρατουμένων και πολύ κακές συνθήκες φυλακής.
…Η Αιθιοπία σύντομα θα απλώσει τα χέρια της προς τον Θεό.

—  Ψαλμός 68:31
Σήμερα, ο Haile Selassie λατρεύεται ως ενσαρκωμένος Θεός μεταξύ μερικών οπαδών του κινήματος των Ρασταφάρι (πήρε από το προαυτοκρατορικό όνομα Ras του Haile Selassie—που σημαίνει Κεφάλι , τίτλος που μοιάζει με τον Δούκα—Tafari Makonnen), που εμφανίστηκε στην Τζαμάικα κατά τη διάρκεια του Δεκαετία του 1930 υπό την επιρροή του Λέοναρντ Χάουελ , οπαδού του κινήματος «Αφρικανική λύτρωση» του Μάρκους Γκάρβεϊ . Θεωρείται ως ο μεσσίας που θα οδηγήσει τους λαούς της Αφρικής και της αφρικανικής διασποράς στην ελευθερία. Οι επίσημοι τίτλοι του είναι Κατακτητής Λιοντάρι της Φυλής του Ιούδα καιΒασιλιάς των Βασιλέων της Αιθιοπίας, Κύριος των Κυρίων και Εκλεκτός του Θεού , και η παραδοσιακή καταγωγή του πιστεύεται ότι είναι από τον Σολομώντα και τον Σαβά. Αυτές οι έννοιες γίνονται αντιληπτές από τον Ρασταφάρι ως επιβεβαίωση της επιστροφής του μεσσία στο προφητικό Βιβλίο της Αποκάλυψης στην Καινή Διαθήκη : Βασιλιάς των Βασιλέων , Κύριος των Κυρίων , Κατακτώντας Λιοντάρι της Φυλής του Ιούδα και Ρίζα του Δαβίδ . Η πίστη των Ρασταφάρι στην ενσαρκωμένη θεότητα του Χάιλε Σελασιέ ξεκίνησε αφού ειδήσεις για τη στέψη του έφτασαν στην Τζαμάικα, ιδιαίτερα μέσω των δύο Χρόνωνάρθρα περιοδικών για τη στέψη την εβδομάδα πριν και την επόμενη εβδομάδα. Οι προοπτικές του ίδιου του Haile Selassie διαπερνούν τη φιλοσοφία του κινήματος.

Όταν η Βασιλεία υποκλίνεται στον Μεσσία στη χώρα των Αιθιόπων …..ανθεί η θεοσοφία και του Ποσειδώνα η κυριαρχία. Κοντός ψαλμός αλληλούια….

Αστραία

στην χώρα των μακρύζωων Αιθιόπων

Η πεντάλφα ανευρίσκεται στις σημαίες δύο αφρικανικών χωρών, του Μαρόκου όπου συμβολίζει τη Σφραγίδα του Σολομώντα και της Αιθιοπίας όπου ως αστέρι συμβολίζει το λαμπρό μέλλον της χώρας.

Ο Αυτοκράτορας που προσκύνησε η βασίλισσα Ελισάβετ στην αγαπημένη χώρα του Ποσειδώνα την Αιθιοπία

Ο Χαϊλέ Σελασιέ A’σημαίνει «ισχύς, δύναμη της Αγίας Τριάδας», (23 Ιουλίου 1892 – 27 Αυγούστου 1975) υπήρξε ο τελευταίος αυτοκράτορας της Αιθιοπίας, από τις 2 Νοεμβρίου 1930 έως τις 12 Σεπτεμβρίου 1974
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ταφάρι Μακόνεν [γνωστός και ως Ρας (πρίγκιπας) Ταφάρι] και γεννήθηκε στο χωριό Εδζέρσα Γκόρο, κοντά στο Χαράρ. Ήταν γιος του Ρας Μακόνεν, νικητή στην μάχη της Άντουα επί των Ιταλών εισβολέων (1896), κυβερνήτη της επαρχίας του Χαράρ, εμπίστου συμβούλου και εξαδέλφου του αυτοκράτορα Μενελίκ Β’.
Εκπαιδεύτηκε από Γάλλους καθολικούς ιεραπόστολους και ήταν στο θρήσκευμα Χριστιανός Ορθόδοξος της Αιθιοπικής Εκκλησίας. Στα τέλη του 1910 με αρχές του 1911 ορίστηκε κυβερνήτης του Χαράρ, αλλά το καλοκαίρι του 1916 ο τότε διάδοχος και εξάδελφός του, Λιτζ Ιάσου (1898 – 1935) τον μετακίνησε στην λιγότερο σημαντική επαρχία της Κέφα.
Ωστόσο, αργότερα την ίδια χρονιά, κατόρθωσε κι έγινε αντιβασιλιάς και ανακηρύχθηκε διάδοχος της αυτοκράτειρας Ζαουντίτου, κόρης του Μενελίκ Β’, υποσκελίζοντας τον Ιάσου. Το 1928 στέφθηκε βασιλιάς (Νεγκούς) και στις 2 Νοεμβρίου 1930, αμέσως μετά το θάνατο της Ζαουντίτου, αυτοκράτορας (Νεγκούσα Νεγκούστ, δηλ. Βασιλεύς των Βασιλέων). Με την άνοδό του στον αυτοκρατορικό θρόνο και αφού εξουδετέρωσε κάποιες εξεγέρσεις τοπικών φυλάρχων υπό τον ρας Γκουκσά, ο Χαϊλέ Σελασιέ έγινε ο τελευταίος ηγεμόνας μιας δυναστείας που θεωρούσε πως έλκει την καταγωγή της στα βιβλικά χρόνια, από το Σολομώντα και τη Βασίλισσα του Σαβά
Ο Χαϊλέ Σελασιέ, ως αντιβασιλέας, ήλθε για πρώτη φορά την Ελλάδα το 1924. Συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Α’, ενώ παρακολούθησε και παράσταση αρχαίου δράματος στο Ηρώδειο. Ως αυτοκράτορας, την επισκέφθηκε επίσημα τον Ιούλιο του 1954 και περιηγήθηκε σε αρκετά μέρη της (όπως Κέρκυρα, Κεφαλλονιά). Χρηματοδότησε την ανακατασκευή του Νοσοκομείου Μαντζαβινάτειο στο Ληξούρι, για την επισκευή των ζημιών που είχαν προκληθεί από τους σεισμούς του 1953. (Η Κεφαλλονιά ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα του Δρα Ιάκωβου Ζερβού, προσωπικού ιατρού του Αυτοκράτορα.) Το 1965 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Ο Χαϊλέ Σελασιέ είναι μεσσίας για το κίνημα του ρασταφαριανισμού και τον προφήτη του κινήματος, τον Τζαμαϊκανό Μάρκους Γκάρβεϋ. Ο Γκάρβεϋ είχε καλέσει τους οπαδούς του να κοιτούν προς την Αφρική για την ενθρόνιση ενός «Μαύρου Βασιλιά», ο οποίος θα ήταν ο «λυτρωτής της φυλής» και, επίσης, προωθούσε την ιδέα της επιστροφής των μαύρων στην κοιτίδα τους. Έτσι, κυριότεροι λόγοι που ο Χαϊλέ Σελασιέ θεωρήθηκε μεσσίας ήταν δύο: πρώτον, η Αιθιοπία είχε πάντα αυτοκράτορες – βασιλείς και, δεύτερον, ήταν η μοναδική αφρικανική χώρα που δεν είχε καθεστώς αποικιοκρατίας.
Ο Χαϊλέ Σελασιέ επισκέφθηκε τη Τζαμάικα στις 21 Απριλίου 1966, όπου δεκάδες χιλιάδες Ρασταφάριαν τον υποδέχθηκαν ως Θεό. Έκτοτε η ημερομηνία αυτή εορτάζεται σαν θρησκευτική γιορτή.
Πολλά τραγούδια της μουσικής ρέγκε είναι αφιερωμένα στον Αιθίοπα Αυτοκράτορα, όπως π.χ. το περίφημο Selassie is the chapel από το Τζαμαϊκανό συνθέτη και τραγουδιστή Μπομπ Μάρλεϊ, ο οποίος, επιπλέον, μετέτρεψε το λόγο που εκφώνησε ο Χαϊλέ Σελασιέ το 1963 στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ σε τραγούδι, με τίτλο War.
Η Αιθιοπία (είναι χώρα που βρίσκεται στο Κέρας της Αφρικής. Συνορεύει βόρεια με την Ερυθραία, βορειοανατολικά με το Τζιμπουτί, ανατολικά με τη Σομαλία, νότια με την Κένυα και δυτικά με το Σουδάν και το Νότιο Σουδάν. Με έκταση 1.126.829 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η Αιθιοπία είναι η 27η μεγαλύτερη χώρα του κόσμου, με παρόμοιο μέγεθος με τη Βολιβία. Με πληθυσμό 120.813.000 κατοίκους, σύμφωνα με τη μέση εκτίμηση των Ηνωμένων Εθνών για το 2022, είναι το πολυπληθέστερο μεσόγειο κράτος στον κόσμο.

Η Αιθιοπία είναι η παλαιότερη ανεξάρτητη χώρα στην Αφρική κι έχει μια από τις εκτενέστερες ιστορίες ως ανεξάρτητο κράτος. Δεν αποτέλεσε ποτέ αποικία κανενός κράτους, εκτός από την πενταετία 1936-1941, οπότε και ήταν υπό ιταλική κατοχή ορισμένες μεγάλες πόλεις και οδικές αρτηρίες. Είναι η χώρα απ’ όπου προέρχεται ο καφές. Η Αιθιοπία φιλοξενεί εννέα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς, οκτώ πολιτιστικά και ένα φυσιολατρικό, τα περισσότερα από οποιαδήποτε χώρα της Αφρικής. Στο παρελθόν ονομαζόταν Αβησσυνία, ενώ η τωρινή ονομασία της προέρχεται από τους αρχαίους Έλληνες που την ονόμαζαν έτσι, με ρίζες (αιθ-) και (ὄψ) («καμένη όψη»).
Η Αιθιοπία θεωρείται η περιοχή από όπου προέρχονται οι ανατομικά σύγχρονοι άνθρωποι, οι Homo sapiens, στη Μέση Παλαιολιθική εποχή, περίπου 200.000 χρόνια πριν. Τα παλαιότερα απολιθώματα σύγχρονων ανθρώπων βρέθηκαν στη νοτιοδυτική Αιθιοπία και αποκαλούνται λείψανα του Ηόμο. Επίσης, λείψανα του Homo sapiens idaltu βρέθηκαν στο Μέσο Αγουάς στην Αιθιοπία, και έχουν ηλικία 160.000 ετών. Μπορεί να αντιπροσωπεύουν ένα εξαφανισμένο υποείδος ή άμεσο πρόγονο των ανατομικά σύγχρονων ανθρώπων.
Η Αιθιοπία αναφέρεται σε έργα του Όμηρου αλλά και του Ησίοδου. Η ονομασία του κατοίκου της χώρας αυτής «αιθίοψ» είναι αρχαία ελληνική λέξη και σημαίνει άνθρωπος με καμένη (ή ηλιοψημένη) όψη. Πληροφορίες για τη ζωή της χώρας αυτής κατά την αρχαϊκή περίοδο δίνει ο ιστορικός Ηρόδοτος, ο οποίος χρησιμοποιεί τον όρο Αιθιοπία για να περιγράψει τις εκτάσεις νότια της Αιγύπτου, δηλαδή το σημερινό Σουδάν και την Αιθιοπία. Αναφέρει ότι στην αρχή οι Αιθίοπες ήταν νομάδες και σχεδόν σε ημιάγρια κατάσταση, ύστερα όμως ήρθαν σε επιμειξία με τους Αιγυπτίους, υιοθέτησαν τα Αιγυπτιακά ήθη και ως αποτέλεσμα εκπολιτίστηκαν. Κάποιος αρχαίος θρύλος αναφέρει ότι εκτός από τους Αιγυπτίους ήρθαν σε επιμειξία και με τους Εβραίους. Εκτός όμως από αυτούς τους λαούς, σημαντική επίδραση είχε στους Αιθίοπες και ο ελληνικός πολιτισμός, που είχε φτάσει ως εκεί, όπως προκύπτει, από μελέτες επιγραφών και νομισμάτων, που βρέθηκαν σε αρχαιολογικές ανασκαφές. Αυτό το μαρτυρά και μια παράδοση στους Αβησσυνούς, που σύμφωνα μ’ αυτήν είχε πάει στη χώρα τους και ο Μέγας Αλέξανδρος.
Μετά την πτώση του Ντ’μτ τον τέταρτο αιώνα π.Χ., στο οροπέδιο κυριάρχησαν μικρότερα βασίλεια. Τον 1ο αιώνα μ.Χ., το βασίλειο του Αξούμ αναδύθηκε στη βόρεια Αιθιοπία. Σύμφωνα με το μεσαιωνικό βιβλίο του Αξούμ, η πρώτη πρωτεύουσα του βασιλείου, η Μαζαμπέρ, κτίστηκε από το Ιτίγιοπς, γιο του Κους. Το Αξούμ αργότερα θα επέκτεινε την κυριαρχία του στην Υεμένη, στην απέναντι πλευρά της Ερυθράς Θάλασσας. Ο Πέρσης θρησκευτικός ηγέτης Μάνης ανέφερε το Αξούμ ανάμεσα στις τέσσερις μεγάλες δυνάμεις της εποχής του (3ος αιώνας), μαζί με την Αρχαία Ρώμη, την Περσία και την Κίνα
Ο χριστιανισμός διαδόθηκε στην Αιθιοπία τον 4ο αιώνα από τον Έλληνα έμπορο Φρουμέντιο, που έγινε επίσκοπος της χώρας. Στην Αιθιοπία διαδόθηκε και επικράτησε ο Μονοφυσιτισμός, που αποτελεί μέχρι σήμερα την επίσημη θρησκεία της χώρας. Πολλοί θεωρούν ότι οι Αιθίοπες είναι Κόπτες, αυτό όμως δεν ισχύει γιατί Κόπτες λέγονται μόνο οι Μονοφυσίτες της Αιγύπτου, ούτε υπάρχει ο όρος Κόπτης κάπου στη θρησκεία και στα γραπτά τους. Βρίσκει δε κανείς πολλά στοιχεία από την Παλαιά Διαθήκη στο τελετουργικό της λειτουργίας τους, όπως τη χρήση μουσικών οργάνων και τυμπάνων που συνοδεύουν με χορευτικές κινήσεις. Κάτι άλλο κοινό επίσης είναι ότι κάνουν περιτομή στους άρρενες σε πολύ νεαρή ηλικία. Όλα αυτά τα στοιχεία προϋπήρχαν στην περιοχή και απλά ενσωματώθηκαν με την άφιξη του Χριστιανισμού. Η Αιθιοπία ήταν τόσο πολύ απομονωμένη από τον υπόλοιπο γνωστό μέχρι τότε κόσμο ως το 13ο αιώνα και γνώριζαν τόσο λίγα πράγματα γι’ αυτήν, ώστε χρειάστηκε να γίνουν μεγάλες επιδρομές μουσουλμάνων στη χώρα, για να μάθουν ότι υπήρχε εκεί ένα Χριστιανικό κράτος.
Το 614, ο αυτοκράτορας του Αξούμ προσέφερε καταφύγιο στον Μωάμεθ και τους μουσουλμάνους.

Αν έχεις πρόγονο τον Σολομώντα και την Βασίλισσα του Σαβά ακόμη και το ΗΒ σε προσκυνά…ως Μεσσία.

Αστραία

Η γάτα κάθεται ήσυχα μέχρι να δει ποντίκι.

Η γάτα του Σρέντιγκερ πέρα από το ναι και το όχι
Οι σύνδεσμοι της λογικής όπως: το συζευκτικό «και» και το διαζευτικό «ή» έχουν τεράστια εφαρμογή σε όλες τις επιστήμες. Στα μαθηματικά, στους υπολογιστές, στη φιλοσοφία, αλλά και στην ίδια την καθημερινότητά μας δε θα μπορούσαμε να σχηματίσουμε λογικές (αληθείς ή ψευδείς) προτάσεις, χωρίς τη χρήση τους. Υπάρχει όμως μια επιστήμη που δε χρησιμοποιεί το διαζευτικό «ή». Ένας κόσμος όπου το «ή» δεν υπάρχει. Είναι ο κόσμος της Κβαντομηχανικής.
Ο Erwin Schrodinger (Σρέντικερ) , σκέφτηκε το 1930 το πιο διάσημο νοητικό πείραμα όλων των εποχών, που έχει μείνει στην ιστορία ως «η γάτα του Σρέντιγκερ«, παρουσιάζοντας το ως ένα άξιο προσοχής πείραμα για να φανούν οι κβαντικοί κανόνες έναντι του πραγματικού, «κλασσικού» κόσμου.
Το περίφημο πείραμα του Σρέντιγκερ δίνει αφορμή για πολλές σκέψεις και στοχασμούς πάνω στην πολιτική ζωή του τόπου, την κοινωνική καθώς και την αντιληπτική του  νοητική ικανότητα.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε άρθρο από το γραφείο της κυρίας ΠτΔ με πλούσιο υλικό και πολλές πληροφορίες για το πώς
πώς περνά η γάτα Καλυψώ στο Προεδρικό; Ύπνοι στις πολυθρόνες, σκαρφάλωμα στο γραφείο της ΠτΔ με πολλές εικόνες.
Αναμφίβολα τα ζώα έχουν τα δικαιώματά τους και τις ασχολίες τους και προφανώς ο άνθρωπος είναι μία συνεχής εξέλιξη του ζωικού Βασιλείου έλλογος και όρθιος κατά προτίμηση, με σαφή διαχωρισμό από το φυτικό βασίλειο στην ύπαρξη δύο κυττάρων του ζωικού και του φυτικού, η δε φιλοζωία είναι ανθρώπινη ιδιότητα και αρετή από την εποχή την ομηρική.
Πλην όμως ,αυτό το άρθρο με αυτές τις φωτό και το πλούσιο αφιέρωμα σε μία συμπαθέστατη γατούλα δεν ξεπερνάει κάποια όρια του θεσμού και του ρόλου της ΠτΔ; Παραβλέποντας το γεγονός ότι η επιλογή του ονόματος είναι μάλλον ατυχής, γιατί η Καλυψώ είναι μία Ατλαντίδα κόρη με ρόλο σημαντικό στα Ομηρικά Έπη και σαφώς  αναφέρεται στην πρώιμη Ατλαντική εποχή και την ομηρία του Οδυσσέα σε Ατλαντικό νησί καθώς και την έξοδο της ανθρωπότητας από την Λεμουριανή ιδιαιτέρως φιλοζωική εποχή.
Παραβλέποντας λοιπόν, αυτό το ατόπημα της επιλογής του ονόματος δεν μπορούμε να παραβλέψουμε και το αφιέρωμα της γατούλας, ως ανάρμοστο για τον ίδιο το θεσμό.
Η αλήθεια είναι πως η Προεδρευομένη Δημοκρατία ως πολίτευμα της σύγχρονης Ελλάδος ελάχιστες αρμοδιότητες αφήνει στον πρόεδρο και ο Α. Παπανδρέου είχε καταργήσει αρκετές από αυτές καταλήγοντας σε ένα Πρόεδρο τελείως ουδετεροποιημένο στον άχαρο ρόλο του αγάλματος. Η συνταγματική αναθεώρηση του 1985-1986, παγίωσε το σύστημα κοινοβουλευτικής εξουσίας που ισχύει έως και σήμερα, περιορίζοντας δραστικά τις «βασιλικές» εξουσίες του Προέδρου. Πάντα όμως εναλλάξ με τις πολιτικές πεποιθήσεις του εκάστοτε Πρωθυπουργού. Όμως, αυτή η ουδετερότητα του προέδρου απέχει πολύ από πλούσια άρθρα για μία γατούλα συμπαθητική. Στην ουσία υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών και ίσως δικαίως.
Νήπιοι πολίτες, στης μωρίας το εγκώμιο στη νηπιακή κατάσταση των πολιτών της Ελλάδος. Ο αρχιεπίσκοπος μας μιλά σαν να είμαστε μωρά και θέλουμε το παραμύθι μας με τον καλό και κακό λύκο να φάμε το φαγητό, ο πρωθυπουργός μας μιλάει σαν να είμαστε ανώριμα παιδιά που πρέπει να μείνουμε σπίτι και να πάμε ύπνο γοργά και η Πρόεδρος για γατούλες μας μιλά με πονηρή φουντωτή ουρά.
Όλοι λατρεύουμε μία βόλτα στο ζωολογικό κήπο και οι ζωόφιλοι είναι πλέον περισσότεροι από τους ανθρωπόφιλους. Συναγωνίζονται τους Αρχαίους Αιγυπτίους με την υπερβολική αδυναμία στα ζώα και την θεοποίηση τους που συναντούμε και σε όλη την Λεμουρία.
Η ερώτηση των κβαντικών αλμάτων της αντίληψης που προκύπτει μέσα από αυτή την ιστορία είναι η εξής:
Ο θεσμός της προεδρίας είναι ζωντανός ή νεκρός; Και γιατί και πώς;
Και ίσως θα πρέπει να ρωτήσουμε και για τον θεσμό της πρωθυπουργίας και της αντιπολίτευσης.
Ο Πρωθυπουργός αναγνωρίζει πώς πλήγωσε τους πολίτες με την κρουαζιέρα χωρίς τους πιγκουίνους στην Ικαρία, η Πρόεδρος παίζει με τις γατούλες και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης δέχεται το ρίσκο λόγω κορωνοϊού αλλά, δεν το αναλαμβάνει στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.
Η σύγχρονη πολιτική ζωή του τόπου και όχι μόνο, όλου του πλανήτη, παρουσιάζει πλέον έντονα φαινόμενα κβαντοποίησης ,όπου ο παρατηρητής επηρεάζει σημαντικά το παρατηρούμενον σωματίδιον .
Παρατηρητές και παρατηρούμενοι, ατενιστές και ατενιζόμενοι, οραματιστές και οραματιζόμενοι παραμένουμε σε κατάσταση υπέρθεσης έτοιμοι για το επόμενο κβαντικό άλμα ίσως…..
Δεν έχει σημασία αν η γάτα είναι άσπρη ή μαύρη, αρκεί να πιάνει ποντίκια.
Αυτό έχει σημασία…
Αστραία

στα  αγριεμένα κύματα του Άγνωστου Ωκεανού και ανεξέλεγκτου θυμικού

Αυτός ο κόσμος για τους πιστούς είναι φυλακή και για τους άπιστους παράδεισος. – Μωάμεθ

Οι θρησκείες των νεοατλαντικών φύλων είναι η αγαπημένη προτίμηση του άρχοντος των υδάτων και κυρίαρχου του μεταβλητού συναισθήματος.
Αιθίοπες, ο αγαπημένος λαός της Αβησσυνίας του Ποσειδώνα
που όταν αυτός για τους απόμακρους Αιθίοπες είχε φύγει, εκεί που τελειώνει ο κόσμος χώρια ζούνε,
μισοί στου Ήλιου τα ηλιοβασιλέματα, μισοί στην Ανατολή του,
η Αθηνά παρεμβαίνει στο συμβούλιο των θεών σπάζοντας το πρωτόκολλο και ζητά την επιστροφή του Οδυσσέα
α Οδυσσείας
θεοὶ δ’ ἐλέαιρον ἅπαντες
νόσφι Ποσειδάωνος· ὁ δ’ ἀσπερχὲς μενέαινεν 20
ἀντιθέῳ Ὀδυσῆϊ πάρος ἣν γαῖαν ἱκέσθαι.
ἀλλ’ ὁ μὲν Αἰθίοπας μετεκίαθε τηλόθ’ ἐόντας,
Αἰθίοπας, τοὶ διχθὰ δεδαίαται, ἔσχατοι ἀνδρῶν,
οἱ μὲν δυσομένου Ὑπερίονος, οἱ δ’ ἀνιόντος,
ἀντιόων ταύρων τε καὶ ἀρνειῶν ἑκατόμβης.

 «Η αραβική λέξη «ισλάμ» σημαίνει «υποταγή», και χρησιμοποιείται από τους μουσουλμάνους ως «υποταγή στον Θεό» και εκείνοι που αποδέχονται τη θρησκεία του ισλάμ (τη στάση υπακοής, εξάρτησης και αφοσίωσης στον Θεό) ονομάζονται μουσλίμ (muslim), που σημαίνει «υποταγμένος» δηλαδή: «υποταγμένος στον Ύψιστο». Είναι απαρέμφατο της 4ης ρίζας του ρήματος salima που σημαίνει είμαι πλήρης, άρτιος, ακέραιος, σώος και αβλαβής, επίσης, είμαι ελεύθερος, διαφεύγω τον κίνδυνο, σώζομαι. διατηρώ κάτι σώο, δίνω ειρήνη, σωτηρία και ευδαιμονία, ησυχάζω, έχω ειρήνη, συμφιλιώνομαι. Από τις έννοιες αυτές η λεγόμενη 4η ρίζα (aslama) του ρήματος έλαβε το περιεχόμενο της υποταγής, αφοσίωσης και αυτοπαράδοσης, αυτοεγκατάλειψης.
Το Ισλάμ δεν έχει μόνο θρησκευτική αλλά και πολιτική υπόσταση, όπως και άλλες θρησκείες. Έχουν χρησιμοποιηθεί στην ελληνική γλώσσα διάφορες ονομασίες για να το προσδιορίσουν, όπως «Ισλαμισμός», «Μουσουλμανισμός» και «Μωαμεθανισμός». Ο τελευταίος όρος θεωρείται απορριπτέος από τους μουσουλμάνους μιας και θεωρούν εαυτούς, όχι λάτρεις του Μωάμεθ αλλά, απλώς ακόλουθους της διδασκαλίας του.
Το Ισλάμ έχει λάβει επιδράσεις από τρεις βασικές ρίζες: την προϊσλαμική αραβική θρησκεία, τον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό. Από φιλοσοφικής πλευράς επηρεάστηκε τόσο από την Πλατωνική όσο και από την Αριστοτελική σκέψη. Σε νομικά θέματα, εκτός από την αραβική κληρονομιά, δέχθηκε επιδράσεις και από τη ρωμαϊκή και βυζαντινή παράδοση.

Σύμφωνα με τους κριτικούς του Ισλάμ, το Ισλάμ δεν είναι μόνο θρησκεία αλλά ένα πολιτικό και πολιτιστικό σύστημα αξιών, όπως όλες οι θρησκείες άλλωστε και τα θεοσοφικά τάγματα. Δεν συνιστά μια αραβική μονοθεϊστική κίνηση υπέρβασης του αραβικού πολυθεϊσμού, ούτε ένα πολιτικοθρησκευτικό κίνημα υπέρβασης του φυλετικού συστήματος οργάνωσης και του φυλετικού τρόπου σκέψης. Το Ισλάμ δεν ήταν μόνο μια εθνογενετική διαδικασία των Αράβων ή μια συγκυρία ένταξης των αραβικών φυλών στο πεδίο της ιστορίας των λαών της ανατολικής Μεσογείου μέσα από την πρόσμειξη στοιχείων πολιτιστικών των Αράβων και των λαών που κατέκτησαν οι Άραβες. Επίσης δεν ήταν μόνο η νεότερη μονοθεϊστική θρησκεία που εμφανίστηκε στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου με σκοπό την ανανέωση και τον εκσυγχρονισμό της θρησκείας της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης.
Η κριτική του Ισλάμ υπήρξε από τα στάδια της διαμόρφωσης. Η πρόωρη γραπτή κριτική προέρχεται από χριστιανούς, πριν από τον ένατο αιώνα, πολλοί από τους οποίους θεωρούσαν το Ισλάμ ως μια ριζοσπαστική χριστιανική αίρεση.
Βασική πεποίθηση των μουσουλμάνων είναι ότι το Ισλάμ δεν είναι νέα θρησκεία, την οποία ίδρυσε ο Μωάμεθ αλλά η πρωτογενής θρησκεία, την οποία από καταβολής κόσμου θέσπισε ο Θεός και την έθεσε ως φυσική (φίτρα) θρησκεία στον κόσμο. Αυτή τη θρησκεία την προόρισε ο Θεός για όλους τους ανθρώπους με μια Διαθήκη (Μιθάκ, Mithag) την οποία σύναψε με τους ανθρώπους στην αρχή της δημιουργίας, όταν οι άνθρωποι βρίσκονταν ακόμα στο νου του Θεού. Όμως στην πορεία τη θρησκεία αυτή, η οποία συνίστατο στην ομολογία-παραδοχή εκ μέρους των ανθρώπων πως ο Θεός ήταν ο Κύριος και Θεός τους, την έχασαν και εξέπεσαν στην ειδωλολατρεία (Τζαχιλίγια). Η σχέση ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους αποκαταστάθηκε όταν αποκαλύφθηκε το Κοράνιο διά του αποστόλου του Θεού Μωάμεθ. Ο Μωάμεθ παρουσίασε τον εαυτό του ως ερμηνευτή του ηθικού μονοθεϊσμού του Αβραάμ, του μόνου που έμεινε συνεπής στην αληθινή μονοθεΐα. Έτσι το Ισλάμ ακολουθεί τη θρησκεία του Αβραάμ και προηγείται όλων των θρησκειών ενώ συνιστά μια νέα φάση της πρωταρχικού μονοθεϊσμού. Οι μονοθεϊστές προφήτες που προηγήθηκαν αγωνίστηκαν για την επικράτηση του μονοθεϊσμού έναντι του πολυθεϊσμού. Επειδή όμως οι προηγηθείσες μονοθεϊστικές θρησκείες (Ιουδαϊσμός και Χριστιανισμός) δεν είχαν την πληρότητα της αποκαλύψεως και οι οπαδοί τους νόθευσαν την αρχική αληθινή και αυθεντική μονοθεϊστική θρησκεία, ξεπεράστηκαν από την Κορανική αποκάλυψη. Έτσι, για τους Μουσουλμάνους, το Ισλάμ είναι η τέλεια θρησκεία μεταξύ όλων των θρησκειών. Ενώ έχει τριπλό οικουμενικό χαρακτήρα: είναι θρησκεία όλων των ανθρώπων, καλύπτει κάθε διάσταση της ανθρώπινης ζωής και αφορά τον παρόντα και μέλλοντα κόσμο.» ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

Το Ισλάμ, η νεότερη θρησκεία της Ποσειδώνιας Εποχής με πολλά παρακλάδια  του, όπως κάθε θρησκεία, υπήρξε για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, ο πτωχός συγγενής του ιουδαιοχριστιανισμού ελέγχοντας με αυτό τον τρόπο μέσω της θρησκοληψίας όλο τον λεμουρο-αραβικό πληθυσμό. Και, οπωσδήποτε λιγότερο ειδωλολατρικός από τον  φετιχιστικό εμπορικό πολυθεϊστικό χριστιανισμό. Μετά την ανακάλυψη το  1851 του μαύρου ποσειδώνιου χρυσού του πετρελαίου πήρε τα πάνω του και διεκδικεί θέση στο τραπέζι της παγκόσμιας εξουσίας χωρίζοντας τον πλανήτη στην προτεσταντική θεοσοφική Δύση και στην ισλαμορθόδοξη Ανατολή. Στο βάθος , η Κίνα υπέρτατος άρχων των πολυεθνικών αγορών το άρμα της δρακόντιας εξουσίας να οδηγεί.
Μετά την παρακμή των ΗΠΑ αναπτύσσεται η νέα ευρασιατική συμμαχία, με υπερανεπτυγμένο θρησκευτικό συναίσθημα αδελφικής συγκατοίκησης, ισλάμ σούφι άγιος όρος ορθοδοξία και πρωτεργάτη τη Ρωσία.
Εορτή Μάρκου του Ευγενικού, επισκόπου Εφέσου ο οποίος έχει πει, αντιδυτικός πολύ και φιλοισλαμιστής τα μάλα:
(«καλύτερα σκλαβωμένα σώματα στους Τούρκους, παρά σκλαβωμένο πνεύμα στον αιρετικό πάπα»).

Καλύτερα περισσότερο να μαθαίνεις, παρά περισσότερο να προσεύχεσαι. – Μωάμεθ
Καλύτερα…..θαρρώ.
@ Αστραία