Το ΠΑΝ-ορφικό αυγό και ο χορός της Ευρυνόμης στη δημιουργία του σύμπαντος
«Καλώ τον κρατερό Πάνα, τον νόμιο, τον κοσμούντα το σύμπαν, τον ουρανό, την θάλασσα, την παμβασίλεια χθόνα και το αθάνατο πυρ. Γιατί αυτά είναι τα μέλη του Πανός. Έλθε, μάκαρ, σκιρτήτα, περίδρομε, σύνθρονε των Ωρών, αιγομελή, βακχευτή, φιλένθεε, αστροδίεται, που αρμόζεις την αρμονία της φιλοπαίγμονας μόλπης του Κόσμου, επαρωγέ των φαντασιών, έκπαγλε για τους φόβους των βροτών, εσύ που χαίρεσαι στους πίδακες μαζί με τους αιγονόμους και τους αγελαδάρηδες, εύσκοπε, θηρευτή, φίλε της Ηχούς, σύγχορε των Νυμφών, που φύεις τα πάντα, γενέτωρ των πάντων, πολυώνυμε Δαίμονα, Κοσμοκράτωρα, αυξητά, φαεσφόρε, κάρπιμε Παιάν, που χαίρεσαι στα και με τα άντρα, βαρύμηνη, αληθής Ζευς ο κεράστης. Σε σένα στηρίχτηκε το άπειρο πεδίο της γαίας, καθώς υποχωρεί το βαθύροο ύδωρ του ακάμαντου πόντου και ο Ωκεανός που ελίσσει τα ύδατα του γύρω από την γαία, και το αέριο μέρισμα της τροφής. Είσαι έναυσμα της ζωής και το όμμα του ελαφρότατου πυρός, πάνω από την κορυφή των πάντων. Γιατί βαίνουν τα θεία διακρινόμενα από τις δικές σου προσταγές. Αλλάζεις τις φύσεις των πάντων, βόσκοντας τη γενεά των ανθρώπων με τις δικές σου πρόνοιες, στον άπειρο Κόσμο. Αλλά, μάκαρ, βακχευτή, φιλένθεε, έλα στις ευίερες σπονδές, φέρε μας αγαθό τέλος του βίου εκπέμποντας τον Πανικό οίστρο στα τέρματα της γαίας.» Ορφικός ύμνος του Πανός
Ορφέας Ιάσων Πυθαγόρας και ο Πλάτωνας την Εποχή του Κριού
Μεγάλοι μύστες, σπουδαίοι άνθρωποι της γνώσης φτάσανε μέχρι τον Αετό και τους κατάπιε, δεν τους ξέρασε, ο ένας αποκεφαλίστηκε ο άλλος κομματιάστηκε από κομμάτι της Αργούς, ο έτερος πέθανε από ασιτία και ο τελευταίος πωλήθηκε δούλος.
Γιατί; Τι είδαν και τι δεν είδαν;
Είδαν τον Αετό, αλλά δεν πρόσεξαν τον Δράκο που καραδοκούσε γύρω από αυτόν που έβλεπε τα αδύνατα σημεία τους.
Ο Ιάσωνας θα σπείρει τα δόντια του Δράκου(και θα θερίσει θύελλες ) και θα φέρει την κόρη του Δράκου στην Ελλάδα και τον Μηδικό «πολιτισμό» καταστρέφοντας τα παιδιά του με αυτόν τον γάμο, ενώ ο Μηδικός χρυσός αργότερα θα εξαγοράζει τους διεφθαρμένους ιερείς των Δελφών στρώνοντας το χαλί για τη φιλοξενία των Τρώων την αρπαγή της Ελένης και των θησαυρών της Ελλάδος.
Ο Αγαμέμνονας με τους δράκους την πανοπλία του εκστρατεύοντας στην Τροία βάζει σε μεγάλη δοκιμασία την εκστρατεία και είναι ο ηθικός αυτουργός του θανάτου του ημίθεου Αχιλλέα.
Ευτυχώς που ήταν ο Οδυσσέας και πήρανε πίσω τα κλεμμένα και ο Αλέξανδρος που εκστράτευσε ανατολικά κλείνοντας τις Πύλες της Σαυρομάτας Ανατολής.
Οι ορφικοπυθαγόρειοι είχαν μεγάλη επιτυχία στην Αρχαία Ελλάδα. Ακολούθησαν τα Καβείρια ,σεξ για όλο το λαό και τα Ελευσίνια, σεξ μόνο για τους ελίτ παίζοντας «Τα Μάτια Ερμητικά Κλειστά» σε μυστήρια κλειστά.
Η έλευση του χριστιανισμού, του Υιού του Μεγάλου Δράκου, θα τους έβρισκε αποδυναμωμένους και εκφυλισμένους. Δεν έχουν άδικο οι χριστιανοί που τους κατηγορούν για κραιπάλη χωρίς μέτρο και αρετή. Είδαν πόρτα ανοικτή και μπήκαν. Σε αυτές τις θεοσοφίες πατήσανε και κτίσανε τον πλουμιστό θρόνο Του.
Για να επιβιώσουν θα κρυφτούν σε κρυφές στοές, θα βγουν στην επιφάνεια μετά το 1700 ψελλίζοντας δειλά «Ελευθερία ισότητα και αδελφοσύνη» , ηχηρά το 1800. Η θεοσοφία της Μπλαβάτσκυ το 1900 θα αναλάβει τα ηνία και θα τους χτυπήσει με την ουρά του Ποσειδώνα για καλά.
Τι τους λείπει η γνώση; Όχι γνώση και γνώσεις έχουνε πάρα πολλές σε όλες τις Στοές.
Τους λείπει η αψογοσύνη και η ακεραιότητα χαρακτήρα, δεν έχουνε αρετές.
Παπαγαλίζουν τη Γνώση του Δράκοντα χωρίς να την κατανοούν σε βάθος σε πλάτος και σε ύψος
και πωλούν θεούς, αρχαιοελληνικές θεοσοφίες και Αλεξανδρινές θρησκείες σε ελεύθερη πτώση στην τιμή της αγοράς, χειραγωγώντας εξευτελίζοντας και ευτελίζοντας το αρχαιοελληνικό κίνημα που πνέει τα λοίσθια εξ΄αιτίας τους.
Ο Πάνκου ( PAN -koo ) είναι ένα αρχέγονο ον και μια φιγούρα δημιουργίας στην κινεζική μυθολογία που χώρισε τον ουρανό και τη γη και έγινε γεωγραφικά χαρακτηριστικά όπως βουνά και ποτάμια.
Στην αρχή, δεν υπήρχε τίποτα και το σύμπαν βρισκόταν σε μια άχαρη, άμορφη αρχέγονη κατάσταση . Αυτή η αρχέγονη κατάσταση συνενώθηκε σε ένα κοσμικό αυγό για περίπου 18.000 χρόνια. Μέσα σε αυτό, οι εντελώς αντίθετες αρχές του γιν και του γιανγκ εξισορροπήθηκαν και ο Pangu αναδύθηκε (ή ξύπνησε) από το αυγό. Το Pangu μέσα στο κοσμικό αυγό συμβολίζει το Taiji . Ο Pangu συνήθως απεικονίζεται ως ένας πρωτόγονος, τριχωτός γίγαντας που έχει κέρατα στο κεφάλι του. Ο Pangu άρχισε να δημιουργεί τον κόσμο: χώρισε το γιν από το γιανγκ με μια κούνια του γιγαντιαίου τσεκούρι του, δημιουργώντας τη γη (θολό γιν ) και τον ουρανό (καθαρό γιανγκ). Για να τους κρατήσει χωρισμένους, ο Pangu στάθηκε ανάμεσά τους και έσπρωξε τον ουρανό. Κάθε μέρα, ο ουρανός μεγάλωνε δέκα πόδια (3 μέτρα) ψηλότερα, η γη δέκα πόδια πιο χοντρή και ο Pangu δέκα πόδια ψηλότερος. Αυτό το έργο χρειάστηκε άλλα 18.000 χρόνια. Σε ορισμένες εκδοχές της ιστορίας, ο Pangu βοηθείται σε αυτό το έργο από τα τέσσερα πιο εξέχοντα θηρία, δηλαδή τη Χελώνα , το Qilin , το Phoenix και τον Dragon .
Αφού πέρασαν τα 18.000 χρόνια, ο Pangu πέθανε. Η ανάσα του έγινε άνεμος , ομίχλη και σύννεφα . η φωνή του, βροντή? το αριστερό του μάτι , ο Ήλιος . το δεξί του μάτι, η Σελήνη . Το κεφάλι του, τα βουνά και τα άκρα του κόσμου. το αίμα του , τα ποτάμια . οι μύες του , εύφορη γη. Τα μαλλιά του προσώπου του, τα αστέρια και ο Γαλαξίας του . η γούνα του , οι θάμνοι και τα δάση του . τα οστά του , πολύτιμα μέταλλα . μυελός των οστών του, πολύτιμα κοσμήματα . ο ιδρώτας του, η βροχή; και οι ψύλλοι στη γούνα του που κουβαλούσε ο άνεμος έγιναν ζώα .
Ο Derk Bodde συνέδεσε τον μύθο με τις προγονικές μυθολογίες του λαού Miao και του λαού Yao στη νότια Κίνα.
Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο ο καθηγητής Qin Naichang, επικεφαλής του Guangxi Institute for Nationality Studies, αναδομεί τον αληθινό μύθο της δημιουργίας που προηγείται του μύθου του Pangu. Σημειώστε ότι στην πραγματικότητα δεν είναι μύθος δημιουργίας:
Ένας αδελφός και η αδερφή του έγιναν οι μοναδικοί επιζώντες του προϊστορικού Κατακλυσμού σκύβοντας μέσα σε μια κολοκυθιά που επέπλεε στο νερό. Οι δυο τους παντρεύτηκαν στη συνέχεια και γεννήθηκε μια μάζα σάρκας σε σχήμα ασβεστόλιθου. Το έκοψαν και τα κομμάτια μετατράπηκαν σε μεγάλα πλήθη, που άρχισαν να αναπαράγονται ξανά. Το ζευγάρι ονομάστηκε «Pan» και «Gou» στην εθνοτική γλώσσα Zhuang, που σημαίνει ασβεστόλιθος και κολοκύθα αντίστοιχα.
Το P’an-Gu γράφεται με δύο τρόπους: ο ένας σημαίνει σε κυριολεκτικές μεταφράσεις, «λεκάνη αρχαία», ο άλλος «λεκάνη στερεά». Και τα δύο είναι ομόφωνα, δηλαδή προφέρονται με τον ίδιο τρόπο. και το πρώτο μπορεί να προτιμηθεί ως πρωτότυπη και σωστή ορθογραφία. Προφανώς το όνομα σημαίνει «άβυσσος των ιθαγενών», ή στα γερμανικά, Urgrund, και έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι είναι μετάφραση του βαβυλωνιακού Tiamat , «το Βαθύ».
Ο κινέζικος μύθος μας λέει ότι τα οστά του P’an-Ku μετατράπηκαν σε βράχους. Η σάρκα του στη γη. το μυελό του, τα δόντια και τα νύχια του σε μέταλλα. Τα μαλλιά του στα βότανα και τα δέντρα. Οι φλέβες του στα ποτάμια. Η ανάσα του στον αέρα. και τα τέσσερα άκρα του έγιναν πυλώνες που σηματοδοτούν τις τέσσερις γωνιές του κόσμου, — η οποία είναι μια κινεζική εκδοχή όχι μόνο του σκανδιναβικού μύθου του Γίγαντα Ymir , αλλά και της βαβυλωνιακής ιστορίας του Tiamat.
Οι εικονογραφήσεις του P’an-Ku τον αντιπροσωπεύουν παρέα με υπερφυσικά ζώα που συμβολίζουν το γήρας ή την αθανασία, δηλαδή τη χελώνα και τον γερανό. μερικές φορές επίσης ο δράκος, το έμβλημα της δύναμης, και ο Φοίνικας, το έμβλημα της ευδαιμονίας.
Όταν η γη είχε διαμορφωθεί έτσι από το σώμα του P’an-Ku, μας λένε ότι τρία μεγάλα ποτάμια κυβερνούσαν διαδοχικά τον κόσμο: πρώτα ο ουράνιος, μετά ο επίγειος και τέλος ο ανθρώπινος κυρίαρχος. Ακολούθησαν ο Yung-Ch’eng και ο Sui-Jen (δηλαδή ο άνθρωπος της φωτιάς), ο μετέπειτα Κινέζος Προμηθέας , ο οποίος κατέβασε τη φωτιά από τον ουρανό και δίδαξε στον άνθρωπο τις διάφορες χρήσεις της.
Σύμφωνα με τη μυθολογία των Bouyei , αφού ο Pangu έγινε ειδικός στην καλλιέργεια ρυζιού αφού δημιούργησε τον κόσμο, παντρεύτηκε την κόρη του Βασιλιά Δράκου και η ένωσή τους δημιούργησε τον λαό Buyei.
Η κόρη του βασιλιά του Δράκου και του Pangu είχε έναν γιο που ονομαζόταν Xinheng (新横). Όταν ο Xinheng δεν σεβάστηκε τη μητέρα του, επέστρεψε στον παράδεισο και δεν κατέβηκε ποτέ, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις του συζύγου και του γιου της. Ο Pangu αναγκάστηκε να ξαναπαντρευτεί και τελικά πέθανε την έκτη ημέρα του έκτου μήνα του σεληνιακού ημερολογίου .
Η θετή μητέρα του Xinheng του φέρθηκε άσχημα και παραλίγο να τον σκοτώσει. Όταν η Xinheng απείλησε να καταστρέψει τη συγκομιδή του ρυζιού της, κατάλαβε το λάθος της. Έκανε ειρήνη μαζί του και συνέχισαν να αποδίδουν τα σέβη τους στον Pangu κάθε χρόνο την έκτη ημέρα του έκτου μήνα του σεληνιακού ημερολογίου. Αυτή η ημέρα έγινε μια σημαντική παραδοσιακή γιορτή των Buyei για τη λατρεία των προγόνων .
Αυτός ο θρύλος της δημιουργίας είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που διακρίνει τους Buyei από τους Zhuang .
Από τον ΠΑΝ Κου στον Παν της Ερμού. Στο που-θενά και Παν-τού.
Αστραία