Λάο Τσε, Το βιβλίο του λόγου και της φύσης,
«Όποιος ακολουθεί τον Λόγο ενώνεται με αυτόν ζει την αληθινή του φύση αυτός που έχασε τον Λόγο είναι χαμένος.»
Η πιο μεγάλη χάρη είναι να ακολουθείς τον λόγο. Όλο ξεφεύγει, όμως σε αυτόν υπάρχει ένα νόημα υπάρχει μία ουσία. Είναι σκοτεινός και σιωπηλός. Μα έχει τόσο βάθος. Εκεί θα βρεις το γνήσιο και το αληθινό. Από παλιά έως τα τώρα. Το όνομά του δεν ξεχάστηκε. Έτσι γνωρίζω την αρχή των πάντων. Πώς τα καταφέρνω; Με τον λόγο.
Τα λίγα λόγια είναι φυσικά. Η θύελλα και η νεροποντή προτού χαθεί η μέρα τελειώνουν. Ποιανού θέλημα είναι αυτό; Της γης και του ουρανού. Αφού λοιπόν γη και ουρανός δεν διαιωνίζουν τα φαινόμενα, πώς να το , καταφέρει ο άνθρωπος;
Όποιος ακολουθεί το λόγο, ζει την αληθινή του φύση. Αυτός που έχασε τον λόγο είναι χαμένος.
Όταν ακολουθείς το λόγο, ευγενικά σε δέχεται. Όταν ακολουθείς τη φύση, ευγενικά σε ανταμείβει. Όταν γυρεύεις το χαμό ευγενικά σε αφανίζει….
Όποιος δεν έχει πίστη αρκετή, δεν συναντάει εμπιστοσύνη.
Εκείνος που στηρίζεται στην άκρη των δακτύλων δεν καταφέρνει να να σταθεί. Εκείνος που βαδίζει με μεγαλύτερα δρασκελιά σύντομα θα κουραστεί. Όποιος προβάλλεται δεν λάμπει. Όποιος περιαυτολογεί δεν ακούγεται. Όποιος κομπάζει δεν έχει αξία . Όποιος καυχιέται δεν έχει διάρκεια. Για εκείνους που ακολουθούν τον Λόγο, τούτα είναι περιττή τροφή και άχρηστο βάρος για αυτό και τα αποφεύγουν.
Υπάρχει κάτι απροσδιόριστο, παλιότερο της γης και του ουρανού. Σιωπηλό και άδειο, μόνο και αμετάβλητο, κινείται γύρω αδιάκοπα. Λένε ότι από αυτό γεννήθηκε ο κόσμος. Δεν ξέρω το όνομά του, έτσι τον λέμε Λόγο.
Το θεωρώ μεγάλο που σημαίνει ότι κυλά, ότι μακραίνει και επιστρέφει πάντα. Ο Λόγος είναι μεγάλος, ο ουρανός είναι μεγάλος. Η γη είναι μεγάλη, ο άνθρωπος είναι κι αυτός μεγάλος. Υπάρχουν τέσσερα μεγάλα πράγματα. Ένα από αυτά θεωρώ τον άνθρωπο.
Ο άνθρωπος ακολουθεί τη γη, η γη τον ουρανό, ο ουρανός τον Λόγο. Ο Λόγος ακολουθεί την φύση του.
Ο Λόγος μένει ατάραχος και όλα τα κατορθώνει. Αν οι άνθρωποι τον χρησιμοποιούσαν, θα άλλαζε το κάθε τι..
Πράγματι όταν ο λόγος ξεχαστεί προβάλλει η Αρετή, όταν η Αρετή χαθεί γίνεται η καλοσύνη, όταν χάθηκε αυτή κυριαρχεί η ηθική. Στο τέλος μένει ο τύπο,ς που είναι το ένδυμα της πίστης, η αρχή της σύγχυσης. Η ιδέα είναι ένα στολισμένο ρούχο της αλήθειας, ένα ψέμα δηλαδή.
Η κίνηση του λόγου είναι επιστροφή, ο τρόπος του απαλός. Τα μύρια πράγματα προήλθαν από κάτι, αυτό δεν προήλθε από τίποτα.
Ο λόγος είναι ένας, αλλά έγινε ζευγάρι έπειτα Τριάδα, ώσπου γέννησε τα μύρια πράγματα. Όλα τα πλάσματα σέρνουν τον ίσκιο πίσω της και δέχονται το φως από μπροστά. Αυτές οι δύο δυνάμεις γίνονται αρμονικές στην άϋλη αναπνοή.
Όταν ο κόσμος υπακούει στον Λόγο ταχύποδα τα άλογα οργώνουν τους αγρούς. Όταν ξεχνιέται ο Λόγος, άλογα του πολέμου ζώνουν τη χώρα.
Στους δρόμους της μάθησης κάθε μέρα που περνά γνωρίζεις περισσότερα. Στο μονοπάτι του λόγου κάθε μέρα ξέρεις και λιγότερα, οπότε κάνεις ολοένα και λιγότερες κινήσεις, ώσπου παύεις εντελώς. Τότε γίνονται όλα μόνα τους .
Όταν διευθύνεις πιστός στο Λόγο το κακό αποδυναμώνεται, αλλά και ότι μοιάζει τάχα ενάρετο ή σοφό χάνει την δύναμη και την πειθώ του. Έτσι θριαμβεύει η αλήθεια και ωφελεί τον κόσμο.
Ο Λόγος είναι το καταφύγιο των μυρίων όντων, η κρυφή γωνία στο σπίτι, ο θησαυρός του συνετού ανθρώπου και το άσυλο του επιπόλαιου.
Στου άρχοντα την στέψη και στου κυβερνήτη τον διορισμό πολλοί προσφέρουν άμαξες και πετράδια, όμως υπάρχει πιο μεγάλο δώρο από τον Λόγο; Γιατί τον τιμούσαν οι παλιοί; Δεν έλεγαν πως χάριν σε αυτόν βρίσκεις ότι γυρεύεις και τα κρίματα σου συγχωρούνται; Για αυτό ο Λόγος είναι ανεκτίμητος.
Αυτά τα λόγια είναι τόσο αυτονόητο και τόσο απλό να εφαρμοστούν που κάνεις δεν τα κατανοεί και δεν τα κάνει πράξη. Αυτά τα λόγια είναι παλιά. Γίνονται πράξη από τον κύριο τους. Δεν τα εννοείς γιατί δεν τον γνωρίζεις. Όποιος τον αναζητάει τα εκτιμά.
Η αλήθεια δεν είναι ωραίες κουβέντες, τα περιποιημένα λόγια δεν είναι αληθινά .
Ο συνετός δεν θησαυρίζει αλλά μοιράζει. Πόσο δίνει αποκτά όσο αδειάζει τόσο γεμίσει. Ο λόγος του είναι άφθονος, δεν αντιμάχεται και όλα τα πράγματα πραγματοποιεί ειρηνικά .
Ονόμασε τον Λόγο όμως δεν λέγεται. Όπως και να τον ονομάσεις δεν θα τον αποδόσεις. Δεν έχει όνομα η αρχή της γης και του ουρανού και είναι των μυρίων πραγμάτων η μάνα.
Ο καλός ταξιδευτής δεν αφήνει αχνάρια. Ο καλός ομιλητής δεν φλυαρεί. Ο καλός λογιστής δεν κάνει πράξεις. Ο καλός φύλακας δεν κλειδώνει, μα δεν μπορεί κανείς να μπει. Ο καλός μάστορας δεν κάνει κόμπους, μα ό,τι δένει ή δεν ξεδένει. Γιώργος Αλεξάκης, εκδόσεις ΣΜΙΛΗ, Αθήνα 1994
Σοφία είναι να λέγεις και να πράττεις σύμφωνα με την φύση ακούγοντας την. Για αυτό πρέπει να ακολουθούμε τον κοινό λόγο γιατί το κοινό είναι συμπαντικό. Ενώ όμως ο λόγος είναι κοινός, οι πολλοί ζούνε σαν να έχουν δική τους φρόνηση. Στην ψυχή ανήκει ο λόγος που αυξάνει από τον εαυτό του. Ηράκλειτος
Εκεί ανήκει.
Ποιος ήταν ο Λόγος πριν γίνει θρησκεία και εξουσία από τα άπληστα ιερατεία της Δύσης και την Ανατολής;
Μια απλή λογοθεραπεία και φιλοσοφία φυσικής ζωής. Έτσι να παραμείνει και εκεί ανήκει σε θέση όρθιας έλλογης ανθρώπινης ζωής
Αστραία