Εμείς αυτοί και τα Ελευσίνια Μυστήρια

Απεικόνιση των προπυλαίων της αρχαίας Ελευσίνας, 1887


Ελευσίνα και Δήμητρα ο λαιμός το κέντρο των αποφάσεων των Ελλήνων


Μυστήριο πότε ακριβώς δημιουργήθηκαν τα Ελευσίνια μυστήρια και από ποιον. Από τις ιερές αγελάδες της Λεμουρίας που πηγαινοέρχονταν παντού αφηνιασμένες, φθάσαμε στο Ιερό Ταύρο της Ατλαντίδος αρκετά γόνιμο και σταθερό.
Οι εκδοχές του μύθου μιλούν για τον Ερεχθέα τον Εύμολπο και την εποχή του Πεισίστρατου ήταν στη μεγάλη ακμή τους.
Αν ακολουθήσουμε τη γραμμή και τέτοια ονοματολογία του μύθου παρατηρούμε ότι ο Ερεχθέας , βασιλιάς των Αθηνών φιδάνθρωπος, όπως και ο Κέκροπας (υπολείμματα από τη Λεμουρία) ,θυσιάζει την κόρη του για να μπορέσει να νικήσει τον Εύμολπο, με τις συνήθειες και ήθη και έθιμα της Λεμουρίας
Ο Ποσειδώνας θυμώνει και τον σκοτώνει γιατί ο Εύμολπος είναι γιος του. Σε άλλα άρθρο θα αναφερθώ τι σημαίνει αυτό, οπωσδήποτε κάτι σημαίνει για το ιερατικό θεσμό και τους ιεροφάντες σημαντικό.
Ο Ερεχθέας, σώζεται και το μνημείο του το Ερεχθείον, πριν πεθάνει έχει κάνει κάτι πάρα πολύ σημαντικό, για την Αθήνα τον Ελληνισμό και τον κόσμο όλο. Αλλάζει το όνομα της Αθήνας από Κεκροπία σε Αθηνά πολιούχο θεά της πόλης των Αθηνών αντί του Ποσειδώνα που την διεκδίκησε. Μία απόφαση πολύ σημαντική για την εξέλιξη του Ελληνισμό και την διαφοροποίηση του από την Ατλαντική Ποσειδωνία στις αρχές της Εποχής του Κριού πριν από 3500 με 4.000 χρόνια.
Τα Ελευσίνια Μυστήρια διατηρήθηκαν περίπου 2.000 χρόνια μέχρι που καταργήθηκαν από την καταστροφική μανία και την βαρβαρότητα του ανατολίτη χριστιανισμού.

Η καταγωγή και του Εύμολπου και του Ερεχθέα είναι από την Αίγυπτο, από τα ατλαντικά φύλα που υπήρχαν τότε ,μετά την βύθιση και του τελευταίου νησιού.
Η δημιουργία του κέντρου του ενεργειακού κέντρου της Ελευσίνας και της Δήμητρας, του λαιμού δηλαδή του κέντρου των αποφάσεων ήταν υψίστης σημασίας για τους Έλληνες
Με αυτή τη δημιουργία οι Έλληνες πήραν το κέντρο των αποφάσεων στα χέρια τους και άρχισε να σχηματίζεται το Ελληνικό Έθνους ως θαυμαστός εκπρόσωπος του νεότερου homo sapiens διαχωρίζοντας τη θέση του και από τη Λεμουρία και από την Ατλαντίδα.
Στάθηκε λοιπόν το βασικό σημείο ανύψωσης των Ελλήνων που μεγαλούργησε και δημιουργήσε το Ελληνικό Θαύμα.
Μαζί με το κέντρο αυτό της Ελευσίνος αναπτύχθηκαν και τα υπόλοιπα ενεργειακά κέντρα ως ιδιαίτεροι τόποι δύναμης της Ελλάδος
Το αποτέλεσμα φάνηκε κατόπιν στην Αθήνα στους Περσικούς πολέμους στη μάχη του Μαραθώνα στον Πλαταιών της Σαλαμίνας όπου οι Έλληνες σταμάτησαν την επεκτατική ασιατική εισβολή και έσωσαν και την Ευρώπη και τη Δύση από την Αυτοκρατορία της Λεμουρίας.
Τους αιώνες που ακολούθησαν είχαμε τον Τρωικό Πόλεμο και την Οδύσσεια του Ελληνισμού.
Με την κατάργηση του κέντρου αυτού επί χριστιανισμού οι αποφάσεις πλέον δεν ανήκαν πια στους Έλληνες και η Αθήνα ερήμωσε και όλη η Ελλάδα βρέθηκε στο έλεος της βαρβαρικής μανίας. Οι αυτοκράτορες της Α΄ και Β΄ Ρώμης κλέψανε και λεηλατήσανε όλους της θησαυρούς .Τα χρόνια μετά την δημιουργία του Ελληνικού κράτους η Αθήνα ήταν ένα μικρό ρημαγμένο χωριό . Όχι τυχαία η Ελευσίνα πνίγηκε στη μόλυνση και έγινε αργότερα βιομηχανικό κέντρο.
Εξακολουθούσε το κέντρο των αποφάσεων να μην είναι στα χέρια των Ελλήνων αλλά και η υγεία τους να υποφέρει πάρα πολύ ειδικά από την υπερλειτουργία και υπολειτουργία του θυρεοειδούς αδένος.
Είναι πολύ σημαντικό όμως που η Ελευσίνα γίνεται Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης στις 4 Φεβρουαρίου του 2023 μαζί και με την γιορτή της Ελλάδος.

Αυτό σημαίνει πως το κέντρο των αποφάσεων του Homo Sapiens βρίσκεται πια στην Ελλάδα η οποία θα πρωταγωνισθεί τα επόμενα 2000 χρόνια στο παγκόσμιο στερέωμα και όλοι όσοι έχουν γίνει άνθρωποι Σοφοί.

Αστραία


Αστραία

Εμείς αυτοί τα μυστήρια και …. οι θρησκείες

Μυστήρια και Προσοχή

Τα μυστήρια υπάρχουν σε όλες τις θρησκείες από αρχαιοτάτων χρόνων και συνδέονται με την αταβιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας και τους αριθμούς. Χρησιμοποιούν τελετές και τελετουργίες με τις οποίες δεσμεύουν την Α΄ Προσοχή του ανθρώπου.
Επειδή είναι μυστική γνώση ,μεταφυσική δηλαδή ανήκει στην αριστερή πλευρά του ανθρώπου, την Β΄ Προσοχή, δύσκολα γίνεται κατανοητή από την δεξιά του πλευρά
της πρώτης προσοχής.
Το γεγονός αυτό εκμεταλλεύονται οι επιτήδειοι και πουλάν τον θεό με το κιλό .
Την κρατούν μυστική για να κρατούν και σε άγνοια τη μεγάλη μάζα των ανθρώπων πού την βλέπει δέος και να πουλάνε μούρη, ενώ τα πράγματα είναι απλά, θα μπορούσαν να είναι αν οι άνθρωποι τηρούσαν την βασική τη λογική «παν μέτρον Άριστο», όλα με μέτρο δηλαδή.
Τα μυστήρια λοιπόν, ο εσωτερισμός ο αποκρυφισμός των θρησκειών είναι ένα είδος φυσικά μυστικής εταιρίας ,μασονίας, μη φανταστούμε ότι ο τεκτονισμός διαφέρει πολύ από την θρησκεία και όχι μόνο αυτός. Είναι ένα άλλο είδος θρησκείας πολύ παλιό και αυτό. Αν και κυνηγήθηκε όταν ο χριστιανισμός έγινε εξουσία, μετά συμβιβάστηκε μαζί του και την μοιραστήκανε . Πουλάνε και οι δύο μαζί, το Μεγάλο Ον, τον Θεό, την ιεραρχία τους τίτλους και έχουν και τα προσκυνήματα. Ούτως ή άλλως μοιάζουν και στην ενδυμασία και στη τελετουργία και στην ιεραρχία και στο μισογυνισμό. Με ποια λεπτή διαφοροποίηση που θα αναφέρω, αν και δεν είναι του παρόντος.
Οι μασόνοι είναι πιο σεξομανείς, προωθούν την γυναίκα σε αχαλίνωτη απελευθερωμένη σεξουαλικότητα σαν σκεύος ηδονής, όπου όλα επιτρέπονται στο σεξ, οι χριστιανοί όχι, είναι στο άλλο άκρο ακραία πουριτανοί, σαν δοχείο αναπαραγωγής. Και τα δύο όμως είναι ένα είδος μισογυνισμού και κατά την άποψη μου, είναι λάθος
, γιατί συντρίβονται και τα δύο φύλα βάναυσα, χάνονται χωρίς ταυτότητα στόχο και προορισμό. Έτσι χάνονται τα φύλα και τα φύλλα χωρίς τα μήλα.
Τα νεότερα μυστήρια στην μετaατλαντική εποχή με την ανάμνηση της Λεμουρίας είναι τα Βαβυλωνιακά, τα Περσικά τα Αιγυπτιακά, τα Ιουδαϊκά τα Ελληνικά τα Καβείρια τα Ελευσίνια τα Ρωμαϊκά κ.α
Από τα Καβείρια και μετά ,που είναι και πιο λαϊκά, άρχισε η πρόσβαση στα μυστήρια μιας μεγαλύτερης ομάδας ανθρώπων, ενώ τα Ελευσίνια διατηρούσαν τουλάχιστον στην αρχή μία ελιτίστικη διάκριση πιο αριστοκρατική.
Ο χριστιανισμός πήρε πολλά από αυτά στην προσπάθεια του να γίνει οικείος. Διατήρησε τον αριθμό επτά που είναι ο αρθιμός μέτρησης της Λεμουρίας φυσικά και συμπεριέλαβε τον και το 12 αναγκαστικά που είναι ο αριθμός των Ελλήνων και του homo sapiens

Μυστήρια στη χριστιανική ορολογία είναι ιερές τελετές, με τις οποίες μεταδίδεται στον άνθρωπο η χάρη του Θεού. Αυτές οι ιερές τελετές στην Εκκλησία είναι 7 (και ο αριθμός 7 θεωρείται ιερός): Το Βάπτισμα, το Χρίσμα, η Θεία Ευχαριστία, η Ιεροσύνη, η Μετάνοια (Εξομολόγηση), το Ιερό Ευχέλαιο και ο Γάμος.
Ο ιερός αριθμός επτά κατά την Αρχαιότητα.
Ο αριθμός επτά ήταν ο ιερός αριθμός του Απόλλωνα. Γενικότερα, στην Αρχαία Ελληνική Μυθολογία συναντάται επανειλημμένα ως ο αριθμός μελών διαφόρων θεϊκών ομάδων (π.χ. οι 7 Πλειάδες, οι 7 Εσπερίδες). Επίσης, η Νιόβη είχε με τον Αμφίονα 7 γιούς και 7 κόρες – τους Νιοβίδες (Διόδωρος Σικελιώτης, Οβίδιος («Μεταμορφώσεις»), Ψευδο-Υγίνος), τους οποίους εξόντωσαν ο Απόλλων και η αδελφή του η Άρτεμις. Την Θήβα πολιόρκησαν πρώτα οι Επτά, και αργότερα οι γιοί τους – οι επτά Επίγονοι. Ο Οδυσσέας πρωτού φτάσει στο νησί της Καλυψώ (την Ωγυγία) βρισκόταν επί επτά ημέρες στο έλεος της θάλασσας.

Ο Ησίοδος στο έργο του «Έργα και Ημέραι» 770-779 λέει ότι η εβδόμη του κάθε μήνα είναι μια μέρα ιερή, καθώς αυτήν την ημέρα του μήνα γεννήθηκε ο Απόλλων:

Πρῶτον ἔνη τετράς τε καὶ ἑβδόμη ἱερὸν ἦμαρ·

τῇ γὰρ Ἀπόλλωνα χρυσάορα γείνατο Λητώ·

ὀγδοάτη δ᾽ ἐνάτη τε, δύω γε μὲν ἤματα μηνὸς

ἔξοχ᾽ ἀεξομένοιο βροτήσια ἔργα πένεσθαι·

ἑνδεκάτη δὲ δυωδεκάτη τ᾽, ἄμφω γε μὲν ἐσθλαί,

ἠμὲν ὄις πείκειν ἠδ᾽ εὔφρονα καρπὸν ἀμᾶσθαι·

ἡ δὲ δυωδεκάτη τῆς ἑνδεκάτης μέγ᾽ ἀμείνων·

τῇ γάρ τοι νῇ νήματ᾽ ἀερσιπότητος ἀράχνης

ἤματος ἐκ πλείου, ὅτε ἴδρις σωρὸν ἀμᾶται·

τῇ δ᾽ ἱστὸν στήσαιτο γυνὴ προβάλοιτό τε ἔργον.


Τούτες οι μέρες από το συνετό το Δία είναι:
770Πρώτον, η πρώτη και η τέταρτη και η έβδομη του μήνα είναι μέρες ιερές
—γιατί την έβδομη γέννησε η Λητώ το χρυσοσπάθη Απόλλωνα—
και η όγδοη και η ένατη. Όμως του μήνα που αυξάνει δυο είναι οι μέρες
για να ασχοληθείς κατεξοχήν με τα ανθρώπινα έργα:
η ενδέκατη και η δωδέκατη. Είναι κι οι δυο καλές
για να κουρεύεις πρόβατα και να μαζεύεις τον ευφρόσυνο καρπό.
Μα η δωδέκατη απ᾽ την ενδέκατη πολύ καλύτερη είναι.
Γιατί σ᾽ αυτή γνέθει τα νήματα η αράχνη που ίπταται ψηλά,
όταν η μέρα είναι πλήρης, όταν κι ο γνωστικός μαζεύει το σωρό του.
Αυτή τη μέρα να στήνει και η γυναίκα αργαλειό και στη δουλειά αρχή να κάνει.

Η εποχή των μυστηρίων των μυστικών στοών των θρησκειών και των ταγμάτων τελείωσε γιατί ανήκουν σε μία πολύ παλιά εποχή και δεν αφορούν πλέον τον άνθρωπο στη νέα εποχή.
Ούτως ή άλλως τα περισσότερα είναι ξεπερασμένα και έχουν βγει πολλά στο φως, όλα , η άγνοια δεν μπορεί να είναι δικαιολογία για κανέναν.
Το κυριότερο είναι η ενηλικίωση του ανθρώπου που έχει πλέον συντελεστεί, πράγμα που σημαίνει ότι αναλαμβάνει ο ίδιος την ευθύνη της ύπαρξης του για τη ζωή, με μέτρο αυτογνωσία αποφεύγοντας κάθε υπερβολή, χωρίς, να χρειάζεται κάποιον γκουρού άγιο ή θεό, να ακολουθεί.

Αστραία

Κριτική στις θρησκείες

Ο Γαλιλαίος Γκαλιλέι αντιμετωπίζει τη Ρωμαϊκή Ιερά Εξέταση , Κριστιάνο Μπάντι

Το υπερανεπτυγμένο θρησκευτικό σύνδρομο

Όλες οι θρησκείες είναι μυθολογίες αλληγορίες. Ανήκουν στην αριστερή πλευρά του ανθρώπου, του ενός ημισφαιρίου του εγκεφάλου και στην πρώιμη εποχή των ανθρωπίδων την πρωτόγονη και την παιδική. Πολλοί επιτήδειοι και πονηροί μέχρι σήμερα κρατούν τους ανθρώπους σε αυτή την κατάσταση για να τους χειραγωγούν και να τους διοικούν και δεν τους αφήνουν να ενηλικιωθούν. Τους κρατούν σε ψυχική ανωριμότητα για να τους απομυζούν ποικιλοτρόπως.
Οι άνθρωποι που καταλαμβάνονται από θρησκευτική μανία τις περισσότερες φορές βγαίνουν εκτός ελέγχουν γιατί δεν μπορούν να σταθεροποιήσουν το σημείο συναρμολόγησης της αντίληψης που κινείται τρελά. Είναι γνωστό από την αρχαιότητα με τις Μαινάδες που αποκεφάλισαν και τον Ορφέα τον ιδρυτή της ορφικής θρησκείας που επεδίωξε να δει τις απόρροιες του Αετού με θρησκευτική ορμή. Παρόμοιο τέλος είχαν και άλλοι ιδρυτές θρησκειών, είτε αποκεφαλίστηκαν όπως ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. είτε σταυρώθηκαν όπως ο Ιησούς ο Ναζωραίος . Γιατί; Γιατί αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη μορφή δεν μπορεί να γίνει και θρησκεία και να γίνει εξουσία, καίγεται. Αυτή είναι και η ταλαιπωρία των διαφόρων πιστών οπαδών της κάθε θρησκείας στο σύνδρομο του μάρτυρος και της μαρτυρίας. Οι χριστιανοί πήγαιναν να μαρτυρήσουν για του χριστού την πίστη την αγία και ποτέ δεν αναρωτήθηκαν ποιος πραγματικός θεός θα χρειαζόταν κάτι τέτοιο με φαιά ουσία
. Τους θεωρούν «αγίους» ενώ είναι ένα αρνητικό πρότυπο για μια υγιή κοινωνία.

Σύνδρομο Ιερουσαλήμ

Η Ιερουσαλήμ έχει δανείσει το όνομά της σε ένα μοναδικό ψυχολογικό φαινόμενο όπου Εβραίοι ή Χριστιανοί που αναπτύσσουν εμμονικές ιδέες ή αυταπάτες με θρησκευτικό θέμα (μερικές φορές πιστεύουν ότι είναι ο Ιησούς Χριστός ή άλλος προφήτης) θα αισθάνονται υποχρεωμένοι να ταξιδέψουν στην Ιερουσαλήμ.

Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 13 ετών (1980–1993) για την οποία αναλύθηκαν οι εισαγωγές στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Kfar Shaul στην Ιερουσαλήμ, αναφέρθηκε ότι 1.200 τουρίστες με σοβαρά ψυχικά προβλήματα με θέμα την Ιερουσαλήμ παραπέμφθηκαν σε αυτή την κλινική. Από αυτούς, οι 470 εισήχθησαν στο νοσοκομείο. Κατά μέσο όρο, 100 τέτοιοι τουρίστες έχουν δει ετησίως, 40 από αυτούς απαιτούν εισαγωγή στο νοσοκομείο. Περίπου 2 εκατομμύρια τουρίστες επισκέπτονται την Ιερουσαλήμ κάθε χρόνο. Ο Kalian και ο Witztum σημειώνουν ότι ως ποσοστό του συνολικού αριθμού των τουριστών που επισκέπτονται την πόλη, αυτό δεν διαφέρει σημαντικά από οποιαδήποτε άλλη πόλη. Ωστόσο, οι δηλώσεις αυτών των ισχυρισμών αμφισβητήθηκαν, με τα επιχειρήματα ότι οι έμπειροι του συνδρόμου της Ιερουσαλήμ ήταν ήδη ψυχικά άρρωστοι.


Ο Σαμ Χάρις συγκρίνει τη θρησκεία με μια ψυχική ασθένεια , λέγοντας ότι «επιτρέπει στα κατά τα άλλα φυσιολογικά ανθρώπινα όντα να δρέψουν τους καρπούς της τρέλας και να τους θεωρούν ιερούς ». Σύμφωνα με μια αναδρομική μελέτη του Αβραάμ , του Μωυσή , του Ιησού Χριστού και του Αποστόλου Παύλου , μπορεί να είχαν ψυχωσικές διαταραχές που συνέβαλαν στην έμπνευση για τις αποκαλύψεις τους. Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα άτομα με τέτοιες διαταραχές είχαν μνημειώδη επίδραση στον πολιτισμό .

Ψυχολογικές μελέτες για το φαινόμενο του μυστικισμού συνδέουν ανησυχητικές πτυχές των εμπειριών ορισμένων μυστικιστών με την παιδική κακοποίηση . [Ο Clifford A. Pickover βρήκε στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η επιληψία του κροταφικού λοβού μπορεί να συνδέεται με μια ποικιλία αποκαλούμενων πνευματικών ή «άλλων εγκόσμιων» εμπειριών, όπως πνευματικές κτήσεις , που εμφανίζονται ως αποτέλεσμα αλλοιωμένη ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο . Carl Sagan , στο τελευταίο του βιβλίο The Demon-Haunted World: Science as a Candle in the Dark, παρουσίασε την πεποίθησή του ότι οι θαυματουργές θεάσεις θρησκευτικών προσώπων και οι σύγχρονες εμφανίσεις UFO προκλήθηκαν όλες από την ίδια ψυχική διαταραχή. Ο Vilayanur S. Ramachandran προτείνει «Είναι πιθανό ότι πολλοί μεγάλοι θρησκευτικοί ηγέτες είχαν κρίσεις κροταφικού λοβού και αυτό τους προδιαθέτει να έχουν οράματα, να έχουν μυστικιστικές εμπειρίες». ​​Ο Μάικλ Πέρσινγκερ διέγειρε τεχνητά τους κροταφικούς λοβούς του εγκεφάλου με ένα μαγνητικό πεδίο χρησιμοποιώντας μια συσκευή που ονόμασε « κράνος του Θεού » και μπόρεσε να προκαλέσει τεχνητά θρησκευτικές εμπειρίες μαζί με εμπειρίες σχεδόν θανάτου και θεάσεις φαντασμάτων . Σύμφωνα μεJohn Bradshaw «Ορισμένες μορφές όγκων του κροταφικού λοβού ή επιληψίας συνδέονται με ακραία θρησκευτικότητα». Στην έρευνά του, η πρόσφατη απεικόνιση του εγκεφάλου θρησκευτικών υποκειμένων που προσεύχονται ή διαλογίζονται δείχνουν την ίδια δραστηριότητα στο αντίστοιχο ανθρώπινο τμήμα του εγκεφάλου που ο Ramachandran αποκαλεί θεϊκά σημεία.

Η ψιλοκυβίνη από τα μανιτάρια επηρεάζει περιοχές του εγκεφάλου συμπεριλαμβανομένου του σεροτονινεργικού συστήματος, το οποίο δημιουργεί μια αίσθηση ισχυρού θρησκευτικού νοήματος, ενότητας και έκστασης. Ορισμένες φυσικές τελετουργίες μπορεί να δημιουργήσουν παρόμοια συναισθήματα.

Στο βιβλίο του Why People Believe Weird Things , ο Michael Shermer θεωρεί ότι η αναδυόμενη ανθρωπότητα επέβαλε επινοημένες εξηγήσεις και παράξενα τελετουργικά για φυσικά φαινόμενα που δεν καταλάβαιναν και δεν μπορούσαν να κατανοήσουν. Αυτή η θεωρία είναι παρόμοια με τα επιχειρήματα που έγραψε ο Daniel Dennett στο Breaking the Spell , ωστόσο, το επιχείρημα του Shermer προχωρά παραπέρα δηλώνοντας ότι τα περίεργα και κατά καιρούς τρομακτικά τελετουργικά της θρησκείας δεν είναι παρά μία από τις πολλές μορφές περίεργων εθίμων που επιβιώνουν σε αυτό. ημέρα.

«Όλη η θρησκευτική κατάσταση του σύγχρονου κόσμου οφείλεται στη έλλειψη ενός τρελοκομείου στην Ιερουσαλήμ» Τόμας Πέιν

Έτσι έγινε ο κόσμος ένα απέραντο φρενοκομείο με τόση θρησκευτική κατήχηση και όχι μόνο η Ελλάδα, ….όπως είχε πει εν έτει 1989 ο εθνικός μας τσιμεντάρχης Κ. Καραμανλής.

Αστραία

Οι Αλληγορίες του Παλαίφατου

Gustav Adolph Spangenberg, Die Schule des Aristoteles, Fresko 1883-1888.

Ερμηνεία και αλληγορία των μύθων

 Ο Παλαίφατος είναι ένας άγνωστος συγγραφεύς για τους περισσότερους Έλληνες, γνώστες όμως του Παϊσίου και του Νεκτάριου, που έζησε την Εποχή του Κριού τον 4ο ή 5ο αιώνα, σύγχρονος δηλ. του Μαλαχία. Ας συγκρίνει κανείς την θεοπληξία του και την απουσία αισθητικής λογικής του Μαλαχία που γιορτάζεται και ως άγιος από την ανθελληνική Ορθοδοξία, με το διαυγές νοητικό του Παλαίφατου. Δυστυχώς το μεγαλύτερο έργο του έχει καταστραφεί από τους ιδίους σταυροφόρους και δεν είναι ο μόνος….

 Το εκπληκτικό στην περίπτωση του Παλαίφατου δεν είναι η ερμηνεία που έχει δώσει στους μύθους, μπορεί κανείς να διαφωνήσει ή να συμφωνήσει μαζί του, δεν έχει καμία σημασία, το πιο σημαντικό και εντυπωσιακό είναι ότι αυτός ο άνθρωπος κάθισε και σκέφτηκε και προσπάθησε να βρει λογικές και ορθολογικές απαντήσεις γύρω από τους μύθους που άκουγε  αντί να προσκυνά σαν μωρός τον θεό και να τα παίρνει όλα κυριολεκτικά.

Ας τον ακούσουμε προσεκτικά 2.500 χρόνια μετά …..

Ο Παλαίφατος ήταν ο συγγραφέας ενός ορθολογιστικού κειμένου για την ελληνική μυθολογία , του παραδοξογραφικού έργου Περί Απίστευτων Πραγμάτων .

Το έργο αυτό αποτελείται από μια εισαγωγή και 52 σύντομες ενότητες για διάφορους ελληνικούς μύθους. Τα πρώτα 45 έχουν μια κοινή μορφή: μια σύντομη δήλωση μιας θαυμαστής ιστορίας από την ελληνική μυθολογία, ακολουθούμενη συνήθως από έναν ισχυρισμό δυσπιστίας («Αυτό είναι παράλογο» ή «Αυτό δεν είναι πιθανό» ή «Η αληθινή εκδοχή είναι…») , και στη συνέχεια μια αλληλουχία καθημερινών γεγονότων που προκάλεσαν την ιστορία του θαύματος μέσω παρεξήγησης. Οι τελευταίες επτά είναι εξίσου σύντομες επαναλήψεις του μύθου, χωρίς καμία εξήγηση εξορθολογισμού.

Η ημερομηνία και το όνομα του Palaephatus είναι αβέβαια. πολλοί μελετητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το όνομα «Παλαίφατος» είναι ψευδώνυμο. Όσα λίγα στοιχεία υπάρχουν υποδηλώνουν ότι ο συγγραφέας ήταν πιθανότατα ενεργός στα τέλη του τέταρτου αιώνα π.Χ.

Η εισαγωγή του Παλαίφατου θέτει την προσέγγισή του μεταξύ εκείνων που πιστεύουν όλα όσα τους λέγονται και εκείνων των πιο λεπτών μυαλών που πιστεύουν ότι τίποτα από την ελληνική μυθολογία δεν συνέβη ποτέ. Θέτει δύο υποθέσεις: ότι κάθε ιστορία προέρχεται από κάποιο παρελθόν, και μια αρχή ομοιομορφίας , ότι «οτιδήποτε υπήρχε στο παρελθόν υπάρχει τώρα και θα υπάρχει και στο εξής». Αυτό το αντλεί από τους φιλοσόφους Μέλισσο και Λαμίσκο της Σάμου . Πρέπει λοιπόν να υπάρχει κάποια πιθανή σειρά γεγονότων πίσω από κάθε μύθο. αλλά οι «ποιητές και οι πρώτοι ιστορικοί» τους έκαναν υπέροχες ιστορίες για να καταπλήξουν το κοινό τους. Ο Palaephatus στη συνέχεια ισχυρίζεται ότι βασίζεται σε ό,τι ακολουθεί σε προσωπική έρευνα, πηγαίνοντας σε πολλά μέρη και ρωτώντας τους ηλικιωμένους τι συνέβη.

Ένα τυπικό, αν και σύντομο παράδειγμα της μεθόδου και του τόνου του Palaephatus είναι ο χειρισμός του μύθου για την Καλλιστώ:

«Η ιστορία για την Καλλιστώ είναι ότι ενώ ήταν έξω για κυνήγι μετατράπηκε σε αρκούδα. Αυτό που υποστηρίζω είναι ότι και εκείνη κατά τη διάρκεια ενός κυνηγιού βρήκε το δρόμο της σε ένα άλσος δέντρων όπου έτυχε να βρισκόταν μια αρκούδα και καταβροχθίστηκε. Οι σύντροφοί της στο κυνήγι είδαν μπήκε στο άλσος, αλλά δεν βγήκε· είπαν ότι το κορίτσι έγινε αρκούδα».

Ο Palaephatus χρησιμοποιεί τέσσερις κύριες συσκευές για να εξηγήσει τα θαύματα του μύθου και μια σειρά από δευτερεύουσες συσκευές:

Το τέρας ή το ζώο ήταν στην πραγματικότητα ένας άνθρωπος ή ένα πράγμα που έφερε αυτό το όνομα: ο Κάδμος δεν πολέμησε έναν δράκο, αλλά έναν βασιλιά της Θήβας ονόματι Δράκο, ο οποίος είχε μερικούς χαυλιόδοντες από ελεφαντόδοντο. οι οπαδοί του σκορπίστηκαν στο εξωτερικό με τους χαυλιόδοντες και σήκωσαν ένοπλους εναντίον της Θήβας . Η Σκύλλα ήταν ένα πειρατικό πλοίο με μια εικόνα (προφανώς σκύλου) στην πλώρη της, που επιτέθηκε στον Οδυσσέα και προκάλεσε θύματα . Ο Ηρακλής επιτέθηκε σε ένα οχυρό με το όνομα Ύδρα . Όταν ο Λέρνος έμαθε για τον Ηρακλή κάλεσε σε ενίσχυση και εστάλησαν στρατεύματα από την Καρία. Μεταξύ αυτών των στρατευμάτων ήταν και ένας πολεμιστής με το όνομα Carcinos [«καβούρι»].

Άλλες διπλές έννοιες: Mēlon στα ελληνικά σημαίνει και «πρόβατο» και «μήλο». Έτσι, η πραγματική ιστορία ήταν ότι ο Ηρακλής έκανε επιδρομή σε ένα κοπάδι προβάτων ιδιαίτερα εκλεκτής, «χρυσής» ποιότητας από τις κόρες ενός Έσπερου της Μιλήτου. αλλά οι ποιητές προτιμούν τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων . Ο Γηρύων και ο Κέρβερος δεν είχαν τρία κεφάλια, προέρχονταν από την Τρικαρένια, μια πόλη που το όνομά της σημαίνει «τρικέφαλος» και την οποία έχει εφεύρει ο Παλαιφάτος για το σκοπό αυτό. , 39) Ομοίως, ο Βελλεροφόντης σκότωσε, όχι την τερατώδη Χίμαιρα , αλλά το λιοντάρι και το φίδι που ζούσαν σε ένα πύρινο χάσμα στο όρος Χίμαιρα της Λυκίας(καίγοντας το γύρω δάσος). Το όρος Χίμαιρα ονομάζεται έτσι από άλλους συγγραφείς και δεν είναι εφεύρεση του Παλαιφάτου.

Μεταφορικές εκφράσεις που έγιναν ευρέως διαδεδομένες και τις οποίες οι ποιητές στη συνέχεια τις πήραν κυριολεκτικά: Ο Ακταίος δεν τον έφαγαν τα σκυλιά του. τα ξόδεψε τόσα που το «Τα σκυλιά του καταβροχθίζουν τον Ακταίον» έγινε παροιμιώδες . Ένα άγαλμα της Νιόβης τοποθετήθηκε πάνω από τον τάφο των παιδιών της. οι περαστικοί άρχισαν να μιλούν για «την πέτρα Νιόβη». Ο Αμφίωνας και ο Ζήθους θα έπαιζαν μόνο αν οι ακροατές τους δούλευαν στα τείχη της Θήβας. Μόνο με αυτή την έννοια οι τοίχοι «χτίστηκαν από μια λύρα», και η προσθήκη ότι οι πέτρες κινήθηκαν μόνες τους είναι μυθοπλασία.

Όταν πρωτοεφευρέθηκαν τα πράγματα, οι άνθρωποι τα είδαν ως ακόμα πιο υπέροχα από ό,τι ήταν: Οι Κένταυροι δεν ήταν μισός άνθρωπος, μισός άλογο. ήταν οι πρώτοι που έμαθαν να ιππεύουν. Ο Λύνκας μπορούσε να δει υπόγεια, επειδή ήταν ο πρώτος ανθρακωρύχος, και επινόησε τη λάμπα του ανθρακωρύχου. Ο Δαίδαλος ήταν ο πρώτος που έφτιαξε αγάλματα με τα πόδια ανοιχτά, έτσι οι άντρες είπαν ότι τα αγάλματά του «περπάτησαν». Και η Μήδεια δεν έβρασε γέρους για να τους κάνει νέους· εφηύρε τη βαφή μαλλιών και τη σάουνα. Ο καημένος ο αδύναμος Πελίας μόλις πέθανε στο ατμόλουτρο

Αυτά και πολλά άλλα, σκέφθηκε έψαξε και έγραψε με ευφυία και διορατική ματιά ο Παλαίφατος. ο φημισμένος ο ξακουσμένος από παλιά, ο πανάρχαιος στην ονομαστική του σημειολογία.

Εμείς σήμερα;;;;; Τι λέμε, τι σκεπτόμαστε και τι γράφουμε σε σύγκριση με τα φωτισμένα, των Ελλήνων, εκείνα μυαλά;;;

Αστραία

Η Θρησκεία ως αλληγορία ή κυριολεξία

Η αλληγορία της αλήθειας


Όλες οι θρησκείες είναι μυθολογίες κατά συνέπεια είναι παραβολές και αλληγορίες.
Παρ΄όλα αυτά κάποιοι ισχυρίζονται ότι η δική τους θρησκεία είναι πιο αληθινή εξ αποκαλύψεως και είναι κυριολεξία.
Αυτό τό “κυριολεξία” δεν ευσταθεί όπως και ο λόγος του Θεού δεν ισχύει, είναι απλώς  μια μυθολογία, αλλιώς δεν θα χρειαζόταν ερμηνεία.
Υπάρχουν πολλοί  λόγοι του Θεού   «αληθινοί » όπως ισχυρίζονται οι πιστοί και προσπαθούν  και τον εξηγήσουν οι θεολόγοι ιερείς.
Βρίσκονται σε αυτή τη δύσκολη θέση να εξηγήσουν το λόγο του Θεού, αναγκάζονται  να τον ερμηνεύσουν και  μειονεκτούν.
Αν υπήρχε  ο αληθινός λόγος του θεού,  ένας και μοναδικός δεν θα χρειαζόταν   μετάφραση  και ερμηνεία.  Αν υπήρχε κάποιος αληθινός Θεός, δεν θα χρειαζόταν κανέναν μεσάζοντα ή μεσσία για να εξηγήσει και να ερμηνεύσει το λόγο του, κάτι που θα μπορούσε να το κάνει και ο ίδιος άμεσα σωστά και καλύτερα.
Προς τι λοιπόν  αυτή η μανία των   θεολόγων  να  εξηγούν και να  ερμηνεύουν τον λόγο του Θεού ακατάπαυστα ;
Ψάξτε  για το χρήμα  την εξουσία και την πονηρή εγωμανία;
Είναι ο μοναδικός λόγος που το κάνουν
και φυσικά γνωρίζουν πως αν δεχτούν την αλληγορία χάνουν το δικαίωμα στην αποκλειστική θρησκεία και την αληθινή. Πχ οι χριστιανοί, αν δεχτούν την αλληγορία των χριστιανικών μύθων, που στην ουσία αυτό είναι μια αλληγορία, χάνουν το δόγμα και την αποκάλυψη του θεού ως κυριολεξία. Προσπαθώντας όμως να εξηγήσουν τα ανεξήγητα καταφεύγουν στην αλληγορία αναγκαστικά και χάνουν το δόγμα. Η αλληγορία έχει πολλές εκδοχές και ερμηνείες . Κανένας θεός δεν θα την χρησιμοποιούσε στο λόγο του. Είναι μία ανθρώπινη ιδιότητα. Οι θεολόγοι την χρησιμοποιούν και ταυτόχρονα την αρνούνται και πνίγονται στα ρηχά νερά του ποσειδώνιου ωκεανού που κολυμπούν, γιατί πολύ βαθιά δεν πάνε. Οι θεολογίες στερούνται οποιαδήποτε λογικής στην έννοια και την σημασία της. Χρησιμοποιούν τον λόγο για να ερμηνεύσουν και να περιγράψουν την σιωπή, σαν τον Κρισναμούρτι που μιλούσε ατέλειωτα για την αξία της σιωπής.
 Ο κάθε πιστός να πιστεύει ότι ο δικός του θεός είναι αληθινός και πως η δική του θρησκεία  είναι η αληθινή
γιατί  πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να αντιληφθούν  την αλληγορία και  παίρνουν
όλα τα θρησκευτικά καμώματα ως   κυριολεξία.

Παίρνουν και το εγκώμιο της μωρίας σε θρησκευτική παρασημοφορία

Ο Μπρεχτ για την ανοησία

«Και ποια είναι τα πιο σημαντικά Χαρακτηριστικά της Βλακείας ;» Ρώτησαν κάποτε τον κ Κόινερ.

-«Ας τα πάρουμε ένα ένα» απάντησε ο κ Κόινερ.

Πρώτα απ όλα ο Βλάξ δεν έχει καμιά ικανότητα μεταφορικής σκέψης. Τα παίρνει όλα κυριολεκτικά…

Έτσι αδυνατεί να καταλάβει πότε ο συνομιλητής του μεταφέρει μια άποψη άλλων από την άποψη του ιδίου του συνομιλητή του. Δεν μπορεί να αντιληφθεί την εντός εισαγωγικών φράση…

Παράδειγμα, λέει η Βίβλος ”Ο Άφρων είπε: Δεν υπάρχει Θεός ” και λέει ο Άφρων (δηλαδή ο Βλάξ) «Είδατε ; Το λέει και η Βίβλος. Δεν υπάρχει θεός.»

«Δηλαδή τι θέλετε να μας πείτε κ Κόινερ; Ότι υπάρχει Θεός;»

-Αγαπητό μου παιδί . Δεν ξέρω αν υπάρχει Ή δεν υπάρχει Θεός. Εκείνο για το οποίο είμαι Βέβαιος είναι ότι η Ανθρώπινη Βλακεία είναι Ακατανίκητη, κυριολεκτικά!!

Αστραία