από την τέχνη του πολεμιστή
Η ελεγχόμενη τρέλα είναι μια τέχνη,ένα είδος ηθοποιίας με την οποία οι κυνηγοί πολεμιστές συναλλάσσονται με τους ανθρώπους και μαθαίνουν μέσα από τις εμπειρίες τους, μόνο που δεν γίνεται για κερδοσκοπικούς λόγους.
Με αυτή την έννοια οι κυνηγοί παίζουν ένα ρόλο όσο πιο καλύτερα μπορούν με φαντασία, με χιούμορ, με αψογοσύνη, με τον αυτοσχεδιασμό που απαιτούν οι περιστάσεις της επιλογής του πνεύματος και το προσφέρουν σε αυτό.
Μετά αποσύρονται και σβήνουν τα ίχνη τους και παραμένουν ελεύθεροι
και… ο «κανένας».
Γελούν, κλαίνε, αγωνιούν, αγωνίζονται, πολεμούν, ρευστοί, απρόβλεπτοι, εφευρετικοί, ελέγχουν την τρέλα της ζωής τους κάθε στιγμή με απόλυτη αυτοπειθαρχία.
Παραμένουν πάντα ελεύθεροι από το αποτέλεσμα της πράξης.
Δεν περιμένουν κανένα κέρδος, ανταμοιβές και χειροκροτήματα.
Κάνουν το καλύτερο και εξοικονομούν ενέργεια σπάζοντας την ρουτίνα, αποφεύγοντας να έχουν συνήθειες εξαρτήσεις και πράττοντας «μη πράξεις».
Οι «μη πράξεις» των πολεμιστών είναι να βαδίζεις προς τα πίσω,
να κουβαλάς μια άδεια τσάντα, να κάνεις κάτι με διαφορετικό τρόπο από ότι έχεις συνηθίσει σπάζοντας τον παγιωμένο τρόπο σκέψης.
Οι Λέοντες έχουν μια φυσική ροπή στην ηθοποιία και ο 5ος οίκος είναι μια σκηνή και ένα δημιουργικό σκηνικό.
Για ένα πολεμιστή σκηνή είναι όλος ο κόσμος και η ζωή μια μεγάλη ταινία!
Οι μεγάλοι ηθοποιοί ζουν τον ρόλο τον βιώνουν γιατί κατορθώνουν να μετακινήσουν το σημείο συναρμογής τους στην θέση που είναι «ο ρόλος».
Όμως η μεγάλη μαγεία του θεάτρου και του κινηματογράφου είναι ότι οι μεγάλοι ηθοποιοί παρασύρουν και το κοινό μαζί τους μετακινώντας και το δικό τους σημείο συναρμογής.
Και εδώ βρίσκεται η λυτρωτική αίσθηση της τέχνης!
Ο Φοίβος Απόλλων, ο μουσαγέτης, με το μαντείο του στην χώρα των θεών, η μεγαλύτερη πηγή ενέργειας κυβερνάει τον Λέοντα, το ζώδιο της σκηνής, της χαράς, των συγκινήσεων,των ερώτων, της δημιουργίας,της μουσικής και των τραγουδιων,της μαντικής και το ιερό πτηνό του είναι το γεράκι γνωστό για την οξύτητα της όρασης του.
Ο πολεμιστής διακρίνεται από την πάλλουσα εκπομπή ακτινοβολίας του κέντρου της καρδιάς, από την ζωτικότητα και από την λάμψη στον υμένα των ματιών του και ιδιαίτερα του αριστερού.
Ο Χρόνος που βόσκει στο νησί του Ηλίου Απόλλωνα!
μ οδύσσειας
Κατόπι στο καλό νησί της Θρινακίας θα φτάσης.
Βόδια εκεί βόσκουνε πολλά κι αρνιά παχιά του Ήλιου,
εφτά κοπές βοδιών, εφτά καλών αρνιών κοπάδια,
πενήντα καθεμιά κοπή, κι αυτά μήτε γεννούνε,
και μήτε λιγοστεύουνε· και θεές τα κυβερνάνε,
δύο νύφες ωριοπλέξουδες, Φαέθουσα, Λαμπετία,
του Ήλιου του Υπερίωνα και της Νεαίρας κόρες.
Η μάνα που τις γέννησε και γλυκοανάθρεψέ τις,
135
Ο χρόνος για τους πολεμιστές είναι Ιερός!
Γνωρίζουν ότι κάποια στιγμή αυτό το ταξίδι θα τελειώσει μαζί και η περιπλάνηση τους σε αυτό όμορφο κόσμο.
Έτσι λοιπόν δεν έχουν το περιθώριο να αρπαχτούν από την κτητικότητα, την λαιμαργία, την απληστία, την επιπολαιότητα, την αποθησαύριση
άχρηστων αντικειμένων.
Κρατούν τα απαραίτητα κάθε φορά και αποφασίζουν τι θα ξεφορτωθούν από τις συνήθειες τους και τις ασχολίες τους.
Με αυτό τον τρόπο εξοικονομούν ενέργεια.
Ενέργεια που χρειάζονται για την κατανόηση της γνώσης και την διεκδίκηση της ελευθερίας τους.
Δεν έχουν την πολυτέλεια να σπαταλούν εδώ και εκεί τον χρόνο τους και να τον σκοτώνουν ασεβώς σφάζοντας και τρώγοντας τις Ιερές αγελάδες του Απόλλωνα.
Σκοτώνουν όμως το Λιοντάρι, τον εγωισμό και τον εγωκεντρισμό, αλλά κρατούν την Λεοντή γιατί αντιπροσωπεύει μια πολύτιμη ζωτική δύναμη για την ζωή.
Ο εγωισμός και η απόδειξη της σπουδαιότητας μας, καταναλώνει μεγάλα ποσά ενέργειας και δεν μένει περιθώριο για οτιδήποτε άλλο..
Κάποια στιγμή βέβαια πετούν και την Λεοντή χάνοντας την ανθρώπινη μορφή αλλά τότε θα βρεθούν στο έλεος της ευθυγράμμισης και θα κινδυνέψουν θανάσιμα.
Αν αποξηράνουν τελείως τον εαυτό τους είναι καταδικασμένοι.
Αυτό είναι όμως μια άλλη ιστορία…
Οι πολεμιστές θέλουν και είναι μέρος του κόσμου!
Δεν απέχουν!
Παίρνουν μέρος στο παιγνίδι,
τον χορταίνουν δίνοντας τον καλύτερο εαυτό τους.
Έχουν να δηλώσουν και νίκες και ήττες αλλά… νιώθουν χορτάτοι, βασιλιάδες.
Το «εγώ» τους δεν είναι αβέβαιο, πεινασμένο, ασταθές, υπεροπτικό, επιθετικό, δειλό, ζηλόφθονο, κακοπροαίρετο, άπληστο.
Δεν θα σκοτώσουν τρία ορτύκια για να φάνε όταν χρειάζονται ένα, σαν να μη έχουν ξαναφάει ποτέ στην ζωή τους. Αποφεύγουν να στύβουν τον κόσμο σαν λεμόνι.Τον αγγίζουν απαλά, τρυφερά δυναμικά και μετά αποσύρονται.
Αστραία
Σε Α΄ Ενικό 