Η ανθρώπινη ζωή είναι ένας συνεχής άθλος μέσα από πολλά λάθη διαφόρων ειδών. Τα κυριότερα είναι τα εξής: 1.Λάθη ηλικίας, οι πιο πολλοί νέοι άνθρωποι κάνουν συχνά λάθη λόγω απειρίας και νεότητος και οι ηλικιωμένοι λόγω γηρατειών και ανικανότητος. 2.Λάθη άγνοιας, οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν λάθη επειδή δεν γνωρίζουν και δεν γνωρίζουν γιατί το ίδιο το σύστημα δεν τους επιτρέπει να γνωρίσουν για να τους χειραγωγεί. Τους κρατάει στην μακαριότητα της άγνοιας, την φτώχεια της, την αμάθεια, την ημιμάθεια, την δεισιδαιμονία και την θρησκοληψία, ειδικά η θρησκευτική εξουσία. 3. Λάθη απερισκεψίας, η υπερβολική βιασύνη, η υπερβολική βραδύτητα και αναποφασιστικότητα οδηγούν συχνά σε αντίστοιχα λάθη, λάθη χρονισμού. 4. Λάθη αναγκών, η ανάγκη, οι ανάγκες εξαναγκάζουν τους ανθρώπους σε διάφορα λάθη, ανάγκη να δουλέψεις ανάγκη να φας, ανάγκη για σεξ, ανάγκες βιοποριστικές. 5. Και το τελευταίο, λάθη χαρακτήρα, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου αποτελείται από κληρονομικά και από επίκτητα χαρακτηριστικά τα οποία παλεύονται και δουλεύονται μέσα από τη γνώση και την αυτογνωσία με πολύ κόπο αλλά, αποτελεσματικά Τα Ομηρικά Έπη και οι Άθλοι του Ηρακλή μας τα εξηγούν όλα αυτά πολύ καλά και πολύ αναλυτικά
Συβαρίτες της πολιτικής και θρησκευτικής ζωής του τόπου τρώνε και πίνουν σε άκρατο ευδαιμονισμό απληστίας και λαιμαργίας, …. Να περνάνε καλά να περνάνε καλά με πολύ φαγητό σπρώχνοντας τη χώρα στον γκρεμό Ο Ταύρος είναι το ιερό ζώο τοτέμ της Ατλαντίδας και ο Δράκος ήταν της Λεμουρίας. Οι 10 βασιλείς της Ατλαντίδος με γαλάζιες φόρεσες κυνηγούσαν τον ταύρο τον πιάνανε από τα κέρατα και τον θυσίαζαν στο Θεό Ποσειδώνα. Όλη τη νύχτα δίκαζαν και αυτοδικαζόταν, είναι σημαντικό αυτό, να σημειωθεί. Ο ταύρος, που βρίσκεται παντού σήμερα στα οικονομικά χρηματιστήρια μπροστά μέχρι τους ταύρους στην Ιβηρική Χερσόνησο που τους σκοτώνουν με το θλιβερό θέαμα της ταυρομαχίας στον απόηχο του βάρβαρου Κολοσσιαίου της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Δεν είναι τυχαίο που η σύνοδος του ΝΑΤΟ έγινε στη και στην Ισπανία σε δείπνο επίδειξης πολυτελούς ανοησίας απληστίας και τρυφηλότητας άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος, ως συνήθως. Στην Κρήτη τον ταύρο τον πιάνανε από τα κέρατα, σαν τον Ηρακλή σε κυβιστήσεις όπως μας διηγούνται οι εξαιρετικές τοιχογραφήσεις και στην ανατολή φυσικά τον προσκυνούν μαζί με όλα τα βόδια και τις ιερές αγελάδες. Ο Ηρακλής πιάνει το Ταύρο της Κρήτης με τα χέρια του και μετά τον αφήνει , δεν τον σκοτώνει.. Τι πιάνει ο Ηρακλής και ποιος είναι ο Ταύρος; Ο Ταύρος αντιστοιχεί στη Ρέα Δήμητρα Γη ,στο λαιμό, στο φαγητό τη διατροφή το χώμα την οικονομία και τα ενεργειακά και οικονομικά αποθέματα της. Επειδή όλα σχετίζονται με το μέτρο, κάθε κατάχρηση και υπερβολή βλάπτει σοβαρά την υγεία των κατοίκων της ψυχική σωματική πνευματική. Οι καταχρήσεις καταστρέφουν το κάθε τι πάνω στη Γη. Οικονομία σημαίνει τίποτα να μην περισσεύει και τίποτα να μη λείψει σε έναν οργανισμό, σε ένα σπίτι, σε ένα οίκο, σε μία πόλη σε μία Πολιτεία σε μια χώρα. Τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχουν οι κυβερνώντες που δίνουν το καλό ή κακό παράδειγμα. Τι παράδειγμα δίνουν οι κυβερνήτες μας σήμερα και οι θρησκευτικοί ηγέτες; Αυτό της σπατάλης της αμετροέπειας της απληστίας της ματαιοδοξίας και της ανοησίας. Αλγεινή εντύπωση προκαλούν οι προκλητικές τους φωτό. Τρώνε και πίνουν ακατάπαυστα, μεγάλης ηλικίας άνθρωποι που θα έπρεπε να προσέχουν τη διατροφή τους και τη χοληστερίνη τους και βγάζουν φωτογραφίες ξοδεύοντας φυσικούς και ενεργειακούς πόρους της χώρας , κλέβοντας τα αποθέματα της. Χρεωμένοι και υπερχρεωμένοι βουλευτές πηγαινοέρχονται σε πολυέξοδα ταξίδια Happy Traveller με αδιαφανή «πόθεν έσχες». Φυσικά αυτό δεν είναι ελληνικό φαινόμενο οι περισσότεροι κάτοικοι της γης, «Άχθος αρούρης» βάρος της γης, αυτό κάνουν, καταναλώνουν συνεχώς άχρηστα καταναλωτικά αγαθά και μετά παραπονιούνται πως δεν φτάνουν τα λεφτά. Φυσικά όλη αυτή την ανοησία τη λένε «ανάπτυξη» και είναι αυτοκτονία πρώτα της λογικής. Το φαγητό έχει γίνει ένα είδος θρησκείας, αναρίθμητες πανηλίθιες τηλεοπτικές εκπομπές ασχολούνται με αυτό το θέμα, μαζί με τις συνταγές μαγειρικής , ανεβοκατεβάζουν τις φωτό στα social media όλο το ποδηγετούμενο πλήθος μαζί με τις ανούσιες καλημέρες και τις καλησπέρες καταλαμβάνοντας απλώς ένα χώρο και ροκανίζοντας τον πολύτιμο χρόνο. Πόσο ανόητος πεινασμένος ξελιγωμένος πρέπει να κάποιος για να το καταδέχεται αυτό; Με πόσες συνταγές θα μαγειρέψεις ένα αρνάκι και πόσο πρέπει να μιλήσεις για το αρνάκι το ψητό με τα μαρούλια και τα κολοκύθια, όταν τριγύρω σου ο κόσμος καταρρέει με ένα λυγμό; Πόσα δείπνα θα κάνεις πολυτελή, πόσα γεύματα θα δώσεις στη δημοσιότητα, πόσο θα τα αναλύσεις με σπουδή και για ποιο σκοπό; Για τη δημόσιες σχέσεις; Έχει ανάγκη ο θεός από δημόσιες σχέσεις; Και αν έχει, τι είδους θεός είναι; Για να πάρεις την ευλογία τριών μητροπολιτών να κατέβεις στις εκλογές θα πας στα γεύματά τους; Να πουλήσεις τη φωτό στους πεινασμένους άνεργους ψηφοφόρους ; Έχουμε 100 άγονους άγαμους άτεκνους μητροπολίτες με μισθό 3000 ευρώ χωρίς τα Extra Bonus και υπάρχουν οικογένειες με δύο παιδιά και δύο γονείς στην ανεργία. Και μετά θα έλθει να μας μιλήσει ο αρχιεπίσκοπος για τον σοφό και δίκαιο θεό. Ποιος θεός σοφός και δίκαιος μπορεί να το δεχθεί αυτό; Αλλά ούτε και ο Ηρακλής θα το ανεχτεί, για αυτό πιάνει τον ταύρο από τα κέρατα και τους αρχιεπισκόπους από το αυτί σε Ηρακλειοποιήσεις ασκαρδαμυκτί. Ο Ταύρος της Κρήτης αντιστοιχεί στους Λωτοφάγους από τους Σταθμούς του Οδυσσέα. Ο Οδυσσέας παίρνει βιαίως τους συντρόφους του από κει. Μία από τις χαρακτηριστικές σκηνές και εικόνες της Οδύσσειας είναι τα αναρίθμητα τραπέζια των Μνηστήρων στην αυλή του παλατιού της Ιθάκης. Τρώνε και πίνουν συνεχώς ακατάπαυστα ξεκοκαλίζουν όλη την περιουσία της Ελλάδος.
Τι τρώνε; Τα γουρούνια τα βόδια της Ιθάκης και πίνουν το αίμα από τον Ταύρο που αιμορραγεί. Η κατανάλωση της πανίδας απαιτεί προσοχή…..κάποιο κόκαλο να σου καθίσει στο λαιμό, μπορεί.
Χρονολογίες Η Εποχή του Λέοντα πριν 12.000 έως 10.000 έτη. Βυθίζεται η Ατλαντίδα. Ο Ηρακλής και ο Λέων της Νεμέας Η Εποχή του Καρκίνου πριν 10000 έως 8000 έτη, τροφοσυλλέκτες μετατλαντικά φύλα. Η Λερναία Ύδρα Η Εποχή των Διδύμων 8000 έως 6000 χρόνια ,Ερμής ο τρισμέγιστος ιερατεία γραφή και ομιλία. Τα Άλογα του Διομήδη Η Εποχή του Ταύρου 6000 έως 4000, η λατρεία της ιερής αγελάδας και του ταύρου, Μίνωας. Ο Ταύρος της Κρήτης Η Εποχή του Κριού 4000 έως 2000, Ορφικά , Ιλιάδα, Τρωικός πόλεμος οι Έλληνες ως έθνος, διαχωρισμός των μετατλαντικών φύλων. Ο Γηρυόνης Η Εποχή των Ιχθύων 2000 έως σήμερα, Ρωμαίοι και χριστιανισμός. Η Οδύσσεια ,οι Έλληνες και οι τρωικές υποφυλές. Τα Μήλα των Εσπερίδων Η Εποχή του Υδροχόου τα επόμενα 2000 χρόνια, οι Έλληνες ως ηγετικό Έθνος Νοήμονων Ανθρώπων. Οι Φαίακες , ο Ηρακλής και το Ελάφι της Αρτέμιδος
Οι σημαντικότεροι σταθμοί της Ελληνικής Ιστορίας απ’ τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα! Όπου ο καθένας μας μπορεί να δει συνοπτικά και τις λαμπρές αλλά και πολλές μαύρες σελίδες (από προδοσίες και άλλα) των Ελλήνων.
Ένα Χρονολόγιο χρήσιμο για κάθε Έλληνα και Ελληνίδα που μπορεί με μία ματιά να δει το «διάγραμμα» της Ελληνικής Ιστορίας, από την αυγή του ελληνικού πολιτισμού μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές!..
Α’ Αρχαϊκοί-ιστορικοί-ελληνιστικοί χρόνοι
10000-6000 π.Χ. Τα πρώτα πελασγικά ταξίδια (οψιδιανός λίθος κλπ).
6000-3000 π.Χ. Η ηπειρωτική Ελλάδα κατοικείται από τους Πελασγούς. Νεολιθικός πολιτισμός. Σπουδαιότερα κέντρα η Θεσσαλία (συνοικισμοί Σέσκλου-Διμηνιού), η Αττική, η Κρήτη, η Πελοπόννησος κ.ά. 3000-2000 π.Χ. Εγκατάσταση στην Ελλάδα φυλής ανατολικής προέλευσης. Εποχή του χαλκού. Πολιτισμός των Αιγαίων. Κέντρο οι Κυκλάδες (Μήλος). Πρωτομινωικός, πρωτοελλαδικός πολιτισμός. 2000-1580 π.Χ. • Ακμή του κρητικού-μινωικού πολιτισμού. Χτίζονται η Φαιστός και η Κνωσός. Οι Κρήτες κυριαρχούν στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου. • Κάθοδος των πρώτων ελληνικών, ινδοευρωπαϊκών φύλων (Αχαιοί). Ανάπτυξη του μεσοελλαδικού πολιτισμού. Ίδρυση των Μυκηνών ακμή της πόλης• μυκηναϊκός στρατός συμμετέχει στους πολέμους των Αιγυπτίων κατά των Υξώς. 1580-1500 π.Χ. Καταστροφή Κρήτης από αλλεπάλληλους σεισμούς. Οι Αχαιοί κυριεύουν την Κρήτη. 1500-1100 π.Χ. Οι Μυκήνες επικρατούν στον ελλαδικό χρόνο. Ο μυκηναϊκός πολιτισμός φτάνει στη μεγαλύτερη ακμή του. Εκστρατεία κατά της Τροίας (1200 π.Χ. περίπου) και άλωση της (1184 π.Χ.). 1100 π.Χ. Κάθοδος των Δωριέων, ινδοευρωπαϊκού φύλου, που γνωρίζει την κατεργασία του σιδήρου. Αρχίζει η εποχή του σιδήρου. Οι Δωριείς καταλαμβάνουν την Πελοπόννησο (εκτός της Αρκαδίας). Ιδρύεται η Σπάρτη. 1000-900 π.Χ. Πρώτος ελληνικός αποικισμός. Αχαιοί της Βοιωτίας και της Θεσσαλίας (Αιολείς) ιδρύουν την Αιολική δωδεκάπολη (Λέσβος, Τένεδος, Σμύρνη, Μύρινα κ.ά. πόλεις) με κέντρο τη Μυτιλήνη. Αχαιοί της Αττικής, της Εύβοιας και της ΒΑ. Πελοποννήσου ιδρύουν την Ιωνική δωδεκάπολη (Μίλητος, Φώκαια, Έφεσος, Χίος κ.ά.). Δωριείς ιδρύουν τη Δωρική εξάπολη (Κνίδος, Αλικαρνασσός, Ρόδος κ.ά.). 900-700 π.Χ. Ομηρικοί χρόνοι. Βαθμιαία ανάπτυξη των ελληνικών πόλεων-κρατών. Οι κοινωνίες της εποχής είναι διαιρεμένες στους ευγενείς ή αρίστους και το λαό. Κυβερνά ο βασιλιάς (Πατριαρχική βασιλεία). Οι παραγωγικές εργασίες γίνονται από δούλους. 800-600 π.Χ. Δεύτερος ελληνικός αποικισμός. Αχαιοί ιδρύουν τις πρώτες ελληνικές πόλεις της Κάτω Ιταλίας (Κρότωνας, Σύβαρις, Κατάνη, Λεοντίνοι, Παρθενόπη, Συρακούσες κ.ά. πόλεις). Αποικίζονται τα παράλια της Μακεδονίας (Ολυνθος, Ποτίδαια), τα παράλια του Εύξεινου Πόντου (Σηστός, Άβυδος, Κύζικος, Βυζάντιο κ.ά.). Δωριείς αποικούν και τα βόρεια παράλια της Αφρικής (Ναύκρατις, Κυρήνη). • Το πολίτευμα εξελίσσεται σε αριστοκρατικό σε σειρά πόλεων και στη συνέχεια σε ολιγαρχικό. Σε πολλές πόλεις λαϊκές στάσεις επιβάλλουν τη όημοκρατία ή τυράννους (άρχοντες) λαοπρόβλητους. Αρχίζει η συστηματοποίηση και καταγραφή των νόμων από τους νομοθέτες (Ζάλευκος στους Λοκρούς της Κάτω Ιταλίας, Χαρώνδας στην Κατάνη, Πιττακός στη Μυτιλήνη, Δράκων στην Αθήνα κ.ά.). • Ακμή του Άργους (7ος αι. π.Χ.). Ο τύραννος του, Φείδων, κόβει τα πρώτα ελληνικά νομίσματα. Ανταγωνισμός Αργείων- Σπαρτιατών για την κυριαρχία στην Πελοπόννησο. • Ακμή της Κορίνθου (Κύψελος, Περίανδρος), της Σικυώνας, της Αίγινας, των Μεγάρων. Ίδρυση της ομοσπονδίας των Βοιωτών (Θήβα, Ορχομενός, Πλαταιές, Τανάγρα κ.ά.). • Ισχυροποίηση Σπάρτης. Δημιουργία κράτους των Λακεδαιμονίων. Μεσσηνιακοί πόλεμοι (Α’ 743-724 π.Χ., Β’ 645-622 π.Χ.).Ίδρυση της Πελοποννησιακής Συμμαχίας υπό την ηγεσία της Σπάρτης (δεν συμμετείχε μόνο το Άργος). • Πρώτοι Ολυμπιακοί αγώνες (776 π.Χ.). • Συγκρότηση και ανάπτυξη του Αθηναϊκού κράτους. 621 π.Χ. Νομοθεσία του Δράκοντα στην Αθήνα. 594 π.Χ. Εκλογή του Σόλωνα ως άρχοντα με απεριόριστη εξουσία-Νομοθεσία Σόλωνα- Νομοθετική ρύθμιση του δημοκρατικού πολιτεύματος (Βουλή 400, Εκκλησία του δήμου, Ηλιαία). 560 π.Χ. Κατάληψη της εξουσίας στην Αθήνα από τους Διάκριους -Ανοδος του Πεισίστρατου (εξορίστηκε μετά από λίγα χρόνια). 546 π.Χ. Επιστροφή Πεισίστρατου στην Αθήνα και κατάληψη της αρχής με τη βοήθεια μισθοφόρων (Ερετριείς κ.ά.). Πολιτισμική ανάπτυξη Αθήνας (υδραγωγεία, ναός Ολύμπιου Διός κ.ά.). 527 π.Χ. Θάνατος Πεισίστρατου. Ανοδος του Ιππία. Τυραννία Πεισιστρατιδών. 510 π.Χ. Εκδίωξη Πεισιστρατιδών από την Αθήνα. 508 π.Χ. Ανοδος του Κλεισθένη. Διεύρυνση της δημοκρατίας στην Αθήνα. 499-494 π.Χ. Ιωνική επανάσταση. Καταστροφή ελληνικών πόλεων της Μ. Ασίας από τους Πέρσες. 492 π.Χ. Πρώτη εκστρατεία των Περσών κατά της Ελλάδας• αποτυγχάνει εξαιτίας της καταστροφής του περσικού στόλου από τρικυμία στον Αθω. 490 π.Χ. Δεύτερη εκστρατεία των Περσών (επικεφαλής Δάτις και Αρταφέρνης) κατά της Ελλάδας. Καταστροφή της Ερέτριας. Μάχη του Μαραθώνα. 10.000 Αθηναίοι και 1.000 Πλαταιείς υπό την ηγεσία του Μιλτιάδη νικούν τους Πέρσες. (Απώλειες: 192 Αθηναίοι και Πλαταιείς, 6.400 Πέρσες). Στον τύμβο που στήθηκε στο πεδίο της μάχης χαράχτηκε ειδικό περίγραμμα του ποιητή Σιμωνίδη του Κείου: Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρησαν δύναμιν. 480 π.Χ. • Τρίτη εκστρατεία των Περσών, υπό την ηγεσία του βασιλιά Ξέρξη, κατά της Ελλάδας. Την προηγούμενη χρονιά (481 π.Χ.) οι Έλληνες σε συνέδριο τους στον Ισθμό έχουν αποφασίσει την από κοινού αντιμετώπιση της περσικής επίθεσης. • Μάχη των Θερμοπυλών. 7.000 Έλληνες, υπό την ηγεσία του βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα, αποκρούουν στα στενά των Θερμοπυλών τις περσικές επιθέσεις. Μετά από προδοσία (Εφιάλτης), τα ελληνικά στρατεύματα κυκλώνονται. Σε θέση μάχης παραμένουν 700 Θεσπιείς και 300 Σπαρτιάτες, που πέφτουν μέχρις ενός. Στον τόπο της θυσίας αργότερα υψώθηκε μνημείο με επίγραμμα του ποιητή Σιμωνίδη: Ω ξείν’ αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις, ότι τήδε κείμεθα τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι. • Καταστροφή της Αθήνας από τον Ξέρξη. • Ναυμαχία της Σαλαμίνας. 300 ελληνικά πλοία με ναύαρχους τον Αθηναίο Θεμιστοκλή και το Σπαρτιάτη Ευρυβιάδη καταναυμαχούν τον υπεράριθμο περσικό στόλο. 479 π.Χ. Μάχη των Πλαταιών. Ο ενωμένος ελληνικός στρατός (70.000 άνδρες με επικεφαλής το Σπαρτιάτη Παυσανία) νικά τις υπεράριθμες περσικές δυνάμεις (αρχιστράτηγος Μαρδόνιος), Οριστική απόκρουση του περσικού κινδύνου. Οι Πλαταιές ανακηρύσσονται ιερή και απαραβίαστη πόλη. • Μάχη της Μυκάλης. Οι άνδρες του ελληνικού στόλου υπό την ηγεσία του Σπαρτιάτη Λεωτυχίδη και του Αθηναίου Ξάνθιππου νικούν σε μάχη στην ξηρά τις περσικές δυνάμεις και καίουν τον περσικό στόλο. Με τη βοήθεια τους οι ελληνικές πόλεις της Μ.Ασίας αποτινάζουν τον περσικό ζυγό. • Μάχη της Ιμέρας. Οι ενωμένες δυνάμεις των Συρακουσίων και των Ακραγαντίνων νικούν τους Καρχηδόνιους και καταστρέφουν το στόλο τους. 478 π.Χ. Α’ Αθηναϊκή συμμαχία της Δήλου: Οι Σπαρτιάτες αποσύρονται από τη συμμαχία κατά των Περσών. Ο αντιπερσικός αγώνας συνεχίζεται υπό την ηγεσία των Αθηναίων (Κίμωνας, Αριστείδης). 467 π.Χ. Καταστροφή περσικού στόλου στις εκβολές του Ευρυμέδοντα ποταμού (παράλια Μ. Ασίας) από ελληνικό στόλο (αρχηγός Κίμωνας). 464 π.Χ. Έναρξη Γ’ Μεσσηνιακού πολέμου. 457 π.Χ. Μάχη της Τανάγρας: Οι Σπαρτιάτες νικούν τους Αθηναίους. 455 π.Χ. Ο αθηναϊκός στόλος καίει τα λιμάνια των Σπαρτιατών (Γύθειο, Μεθώνη). 451 π.Χ. Πενταετής Ειρήνη Αθήνας-Σπάρτης. 449 π.Χ. Ο Περικλής αναδεικνύεται άρχοντας των Αθηνών. 447 π.Χ. Οι Αθηναίοι ηττούνται στην Κορώνεια από τους επαναστατημένους Βοιωτείς, Φωκείς, Λοκρούς και Μεγαρείς. 445 π.Χ. Εισβολή σπαρτιατικού στρατού στην Αττική. Ο Περικλής επιτυγχάνει να συνομολογηθεί 30χρονη ειρήνη μεταξύ Αθήνας και Σπάρτης (τριακοντοντεις απονδαί). 445-431 π.Χ. Αθηναϊκή ηγεμονία. Με τη διακυβέρνηση του Περικλή η Αθήνα φτάνει στη μεγαλύτερη ακμή της. Αρχίζουν να χτίζονται τα μνημεία της Ακρόπολης. Σχέδιο του Περικλή για πανελλήνια ένωση αποτυγχάνει. 431 π.Χ. Έναρξη του Πελοποννησιακού πολέμου. Οι Πελοποννήσιοι, υπό την ηγεμονία των Σπαρτιατών (αρχιστράτηγος ο βασιλιάς Αρχίδαμος), εισβάλλουν στην Αττική. 429 π.Χ. Τυφοειδής λοιμός στην Αθήνα. Πεθαίνει ο Περικλής. Η Ποτείδαια υποτάσσεται στη Σπάρτη. 428 π.Χ. Η Λέσβος αποστατεί από την Αθηναϊκή Συμμαχία. 425 π.Χ. Ο αθηναϊκός στόλος καταλαμβάνει την Πύλο και αιχμαλωτίζει τη σπαρτιατική φρουρά της Σφακτηρίας. 422 π.Χ. Σύγκρουση Αθηναίων και Σπαρτιατών στην Αμφίπολη. Φονεύονται οι Κλέων και Βρασίδας. 421 π.Χ. Νικίειος ειρήνη. Τέλος εχθροπραξιών Αθήνας-Σπάρτης (τέλος Α’ περιόδου Πελοποννησιακού πολέμου). 415-413 π.Χ. Β’ περίοδος Πελοποννησιακού πολέμου. Εκστρατεία Αθηναίων υπό τον Αλκιβιάδη στη Σικελία (αρχηγοί Αλκιβιάδης, Νικίας, Λάμαχος). Πολιορκία Συρακουσών. Οι Σπαρτιάτες σπεύδουν σε βοήθεια των πολίορκουμένων (4.000 άνδρες υπό τον Γύλιππο). Καταστροφή του αθηναϊκού στρατού (413 π.Χ.). 413-404 π.Χ. Γ περίοδος Πελοποννησιακού πολέμου. Οι Σπαρτιάτες συμμαχούν με τους Πέρσες. Ο βασιλιάς Αγις εισβάλλει στην Αττική, οχυρώνει τη Δεκέλεια και αποκλείει από ξηράς την Αθήνα. Οι Αθηναίοι καταστρέφουν το στόλο των Σπαρτιατών στις Αργινούσες (406 π.Χ.). Καταστροφή αθηναϊκού στόλου στους Αιγός ποταμούς (4ος π.Χ.). Η Αθήνα παραδίνεται στη Σπάρτη (404 π.Χ.). Γκρεμίζονται τα Μακρά τείχη, διαλύεται ο αθηναϊκός στόλος. Στην Αθήνα επιβάλλεται από τους Σπαρτιάτες ολιγαρχικό καθεστώς (Τριάκοντα τύραννοι). 403 π.Χ. Ο δημοκρατικός Θρασύβουλος καταλύει την ολιγαρχία στην Αθήνα. 401 π.Χ. 13.000 Έλληνες μισθοφόροι συμμετέχουν στην εκστρατεία του σατράπη της Λυδίας Κύρου κατά του βασιλιά της Περσίας Δαρείου Β’. 396 π.Χ. Εκστρατεία των Λακεδαιμονίων στη Μ. Ασία υπό τον Αγησίλαο. Νίκες κατά των Περσών. 395 π.Χ. Θηβαίοι, Κορίνθιοι, Αργείοι και Αθηναίοι χρηματοδοτούνται από τους Πέρσες και επαναστατούν κατά των Σπαρτιατών. Νέος εμφύλιος (Βοιωτικός) πόλεμος. 394 π.Χ. Οι Θηβαίοι νικούν στην Αλίαρτο τους Σπαρτιάτες. Στην Κορώνεια, οι Σπαρτιάτες υπό τον Αγησίλαο νικούν τους ενωμένους συμμάχους. Ο Αθηναίος ναύαρχος Κόνων καταστρέφει τις ναυτικές δυνάμεις της Σπάρτης στην Κνίδο της Μ. Ασίας. 393 π.Χ. Αθηναϊκός και περσικός στόλος (Κόνων, Φαρναβάζος) λεηλατούν τα παράλια της Λακωνίας και της Μεσσηνίας. 387 π.Χ. Προσέγγιση Περσών-Σπαρτιατών. Ανταλκίδειος ειρήνη. Ο Πέρσης βασιλιάς αποκτά το δικαίωμα να επεμβαίνει στα εσωτερικά των Ελλήνων. 382 π.Χ. Η Σπάρτη επιβάλλει απολυταρχικό καθεστώς στη Θήβα (Λεοντιάδης). 379 π.Χ. Ο Πελοπίδας επικεφαλής των εξόριστων Θηβαίων δημοκρατικών καταλύει την ολιγαρχία. 378 π.Χ. Β’ Αθηναϊκή Σνμμαχία (Αθήνα, Βυζάντιο, Τένεδος, Λέσβος, Χίος, Ρόδος, Εύβοια). 371 π.Χ. Μάχη των Λεύκτρων. Οι Θηβαίοι με νέα στρατιωτική διάταξη (λοξή φάλαγγα-έμπνευση του Επαμεινώνδα) νικούν τους Σπαρτιάτες. Αρχή της ηγεμονίας των Θηβών. 370 π.Χ. Οι Θηβαίοι, υπό τον Επαμεινώνδα, εκστρατεύουν στην Πελοπόννησο, φτάνουν μέχρι το Γύθειο, καταστρέφουν το ναύσταθμο των Σπαρτιατών. Η Μεσσηνία αποκτά την ανεξαρτησία της. Ηλείοι, Αργείοι, Αρκάδες εγκαταλείπουν τη Σπάρτη που περιορίζεται στη Λακωνία. 369 π.Χ. Ο Πελοπίδας υποτάσσει τη Θεσσαλία και εξασφαλίζει τη συμμαχία των Μακεδόνων. 367 π.Χ. Ο Πελοπίδας επισκέπτεται τα Σούσα. Ο Πέρσης βασιλιάς αναγνωρίζει τη Θηβαϊκή ηγεμονία στην Ελλάδα. Αθήνα και Σπάρτη συμμαχούν κατά της Θήβας. 364 π.Χ. Ο τύραννος των Φερών Αλέξανδρος επαναστατεί κατά των Θηβών. Ο θηβαϊκός στρατός καταστέλλει τη στάση, αλλά σκοτώνεται ο Πελοπίδας. 362 π.Χ. Μάχη της Μαντινείας: Οι Θηβαίοι επικεφαλής των Μεσσηνίων, των Αργείων και των Νότιων Αρκάδων κατά των Σπαρτιατών, των Αθηναίων, των Ηλείων, των Βόρειων Αρκάδων κ.ά. Φονεύεται ο Επαμεινώνδας. Η Θηβαϊκή ηγεμονία καταλύεται. 359 π.Χ. Ο Φίλιππος Β’ ανέρχεται στο μακεδονικό θρόνο. 357 π.Χ. Ο Φίλιππος καταλαμβάνει την Αμφίπολη και την Πύδνα. 356 π.Χ. Οι Μακεδόνες κυριεύουν την Ποτείδαια και την παραχωρούν στην Ολυνθο. 358-355 π.Χ. Συμμαχικός πόλεμος. Καταλύεται η δεύτερη ναυτική ηγεμονία της Αθήνας από τα πλήγματα των Χίων, των Κώων, των Ροδίων και των Βυζαντίων. 355 π.Χ. Το αμφικτιονικό συνέδριο κηρύσσει ιερό πόλεμο κατά των Φωκέων. Ο Φίλιππος καλείται από τους Θεσσαλούς να τους συνδράμει κατά των Φωκέων, καταλαμβάνει τις Παγασές, τη χερσόνησο της Μαγνησίας, αλλά αναγκάζεται να σταματήσει στις Θερμοπύλες, όπου οι Αθηναίοι έχουν παρατάξει το στρατό τους. 349 π.Χ. Ο Φίλιππος καταλαμβάνει όλη τη Θεσσαλία. Κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Ολύνθου. 348 π.Χ. Η Ολυνθος υποτάσσεται στους Μακεδόνες. Η Χαλκιδική προσαρτάται στο μακεδονικό κράτος. 346 π.Χ. Οι Θηβαίοι ζητούν τη βοήθεια του Φιλίππου κατά των Φωκέων. Ειρήνη μεταξύ Μακεδόνων και Αθηναίων. Ο Φίλιππος καταλαμβάνει τη Φωκίδα και αποσπά απόφαση του αμφικτιονικού συνεδρίου για καταστροφή των πόλεων της. 338 π.Χ. • Νέος ιερός πόλεμος δίνει τη δυνατότητα στον Φίλιππο να καταστρέψει την Αμφισσα και να καταλάβει την Ελάτεια, σημαντικό κόμβο της οδού προς τη Βοιωτία και την Αττική. • Μάχη της Χαιρώνειας: Ο συμμαχικός στρατός Αθήνας και Θήβας νικιέται από τους Μακεδόνες. Στη Θήβα εγκαθίσταται μακεδονική φρουρά. • Οι Μακεδόνες καταλαμβάνουν τη Χαλκίδα και την Κόρινθο και κλείνουν ειρήνη με τις άλλες πόλεις. 337 π.Χ. Συγκαλείται πανελλήνιο συνέδριο στην Κόρινθο, κηρύσσεται πανελλήνια ειρήνη και ανατίθεται στον Φίλιππο η αρχηγία πανελλήνιας εκστρατείας κατά των Περσών. 336 π.Χ. • Δολοφονείται ο Φίλιππος. Ανέρχεται στο μακεδονικό θρόνο ο γιος του Αλέξανδρος (Αλέξανδρος ο Α’ ή Μέγας Αλέξανδρος). • Επανάσταση Θηβαίων. Ο Αλέξανδρος καταστέλλει τη στάση και καταστρέφει τη Θήβα. Συγκαλεί πανελλήνιο συνέδριο στην Κόρινθο όπου επιβάλλει και τυπικά την αναγνώριση της μακεδονικής ηγεμονίας. 334 π.Χ. Ο Αλέξανδρος, επικεφαλής 30.000 πεζών και 5.000 ιππέων (αντιπροσωπεύονταν με σημαντικά τμήματα πεζικού οι μεγαλύτερες πόλεις εκτός της Σπάρτης), εκστρατεύει κατά της Περσίας. Η πρώτη μάχη, στην ανατολική όχθη του Γρανικού ποταμού, καταλήγει σε ήττα των Περσών. Ο Αλέξανδρος κυριεύει τη Μ. Ασία (Φρυγία, Λυδία, Ιωνικές πόλεις), την Παμφυλία, την Πισιδία, τη Λυκία, «λύει» με το σπαθί του το Γόρδιο Δεσμό, και συνεχίζοντας το κατακτητικό του έργο κυριεύει την Παφλαγονία και την Καππαδοκία. 333 π.Χ. Μάχη στην πεδιάδα της Ισσού. Τα στρατεύματα του Αλεξάνδρου νικούν τα περσικά (400.000 πεζοί, 10.000 ιππείς) και συλλαμβάνουν αιχμάλωτη τη βασιλική οικογένεια. Στη συνέχεια, καταλαμβάνονται η Συρία και η Φοινίκη. Τα φοινικικά, κυπριακά και ροδιακά πλοία προσχωρούν στο στόλο του Αλεξάνδρου -εκμηδένιση του περσικού στόλου. Ύστερα από πολιορκία 7 μηνών καταστρέφεται και κυριεύεται η Τύρος. 332 π.Χ. Ο Αλέξανδρος υποτάσσει την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο όπου ιδρύει την πρώτη Αλεξάνδρεια. 331 π.Χ. • Μάχη των Γαυγαμήλων. 40.000 πεζοί και 7.000 ιππείς του Αλεξάνδρου νικούν το στρατό του Δαρείου (1.000.000 πεζοί, 40.000 ιππείς, 200 δρεπανηφόρα άρματα). Η νίκη είναι αποτέλεσμα της εκτεταμένης εφαρμογής της μακεδόνικης φάλαγγας και των περίτεχνων επιθέσεων του ιππικού υπό την καθοδήγηση του Αλεξάνδρου. •Η Βαβυλώνα, τα Σούσα, η Περσέπολη και οι Πασαργάδες παραδίδονται ειρηνικά. Ο Αλέξανδρος πυρπολεί το ανάκτορο της Περσέπολης για να εκδικηθεί την καταστροφή της Αθήνας από τον Ξέρξη. 330 π.Χ. Ο Αλέξανδρος καταδιώκει τον Δαρείο στα Εκβάτανα (Μηδία), ο οποίος αιχμαλωτίζεται και φονεύεται από τον Βήσσο, σατράπη της Βακτριανής. Διάδοχος των Αχαιμενιδών στον περσικό θρόνο αυτοανακηρύσσεται ο Αλέξανδρος. Στη συνέχεια, κατακτά την Υρκανία, την Παρθία, τη χώρα των Μάρδων, την Αρεία και την Αραχωσία. 329 π.Χ. Κατάληψη της Βακτριανής και της Σογδιανής -ολοκληρωτική κατάλυση του περσικού κράτους από τον Αλέξανδρο. 327 π.Χ. Εκστρατεία του Αλεξάνδρου στην Ινδία. Νίκη κατά του βασιλιά Πώρου στις όχθες του παραπόταμου του Ινδού, Υδάσπη. Υποταγή της χώρας των Μαλλών. 324 π.Χ. Επιστροφή του Αλεξάνδρου στα Σούσα. 323 π.Χ. Θάνατος του Μ. Αλεξάνδρου. 322 π.Χ. Λαμιακός πόλεμος: Πολλές ελληνικές πόλεις υπό την ηγεσία των Αθηναίων επαναστατούν κατά της μακεδόνικης κυριαρχίας. Ο Αντίπατρος νικιέται στις Θερμοπύλες από τους συμμάχους και πολιορκείται στη Λαμία. Ναυμαχία της Αμοργού -καταστρέφεται ο αθηναϊκός στόλος. Μάχη της Κραννώνας (Θεσσαλία) -οι Μακεδόνες νικούν τους επαναστατημένους συμμάχους. Οι Αθηναίοι υποχρεώνονται να δεχτούν την εγκατάσταση μακεδονικής φρουράς στην πόλη τους. 321 π.Χ. • Αρχίζουν οι πόλεμοι των διαδόχων και Επιγόνων για το μοίρασμα της μακεδονικής αυτοκρατορίας. Αποτυγχάνει απόπειρα του Περδίκκα, στρατηγού του Μ. Αλεξάνδρου, να κυριαρχήσει στις Μακεδονικές κτήσεις. Φονεύεται σε εκστρατεία κατά του Πτολεμαίου της Αιγύπτου. • Συνέλευση των στρατηγών του Μ. Αλεξάνδρου στον Τριπαράδεισο της Συρίας. Ο Αντίπατρος ορίζεται επιμελητής του μακεδονικού θρόνου. Ο Σέλευκος σατράπης της Βαβυλώνας. Στον Αντίγονο ανατίθεται η τιμωρία του Ευμένη, που παρέμεινε πιστός στην οικογένεια του Αλεξάνδρου. 320-316 π.Χ. Πόλεμος Αντίγονου-Ευμένη καταλήγει στην ήττα του δευτέρου. Ο Αντίγονος κυριαρχεί στην Ασία και θέτει υπό την κατοχή του τους περσικούς θησαυρούς. 314 π.Χ. Ίδρυση από Αιτωλούς, Λοκρούς, Δωριείς, Δόλοπες και Αινιάνες της Αιτωλικής Συμπολιτείας. 314-311 π.Χ. Πτολεμαίος, Σέλευκος, Λυσίμαχος και Κάσσανδρος συνασπίζονται κατά του Αντίγονου. Στον τετραετή πόλεμο που ακολουθεί ο Πτολεμαίος κατακτά τη μεσημβρινή Συρία. 308 π.Χ. Ο στόλος του Πτολεμαίου καταλαμβάνει την Κόρινθο και τα Μέγαρα. Ο Κάσσανδρος, γιος του Αντίπατρου, επιβάλλει στην Αθήνα ως τύραννο τον Δημήτριο Φαληρέα. 307 π.Χ. Ο γιος του Αντίγονου, Δημήτριος (επονομάστηκε αργότερα Πολιορκητής), απελευθερώνει την Αθήνα και επαναφέρει το δημοκρατικό πολίτευμα. Ο Φαληρέας καταφεύγει στην Αυλή του Πτολεμαίου. 306 π.Χ. Ο Δημήτριος ο Πολιορκητής νικά στην ξηρά και στη θάλασσα (Σαλαμίνα Κύπρου) τις δυνάμεις του Πτολεμαίου. 305-302 π.Χ. Αποτυχημένη εκστρατεία του Αντίγονου στην Αίγυπτο. Πολιορκία της Ρόδου από τον Δημήτριο. 301 π.Χ. • Μάχη της Ιψούς: Οι ενωμένοι στρατοί του Σέλευκου, του Λυσίμαχου και του Κάσσανδρου νικούν το στρατό του Αντίγονου (ο οποίος σκοτώνεται). Ο Δημήτριος καταφεύγει στην Ελλάδα. • Δημιουργούνται τα ανεξάρτητα βασίλεια των διαδόχων του Μ. Αλεξάνδρου: της Αιγύπτου με βασιλιά τον Πτολεμαίο, της Συρίας με βασιλιά τον Σέλευκο, της Μακεδονίας με προσωρινό άρχοντα τον Κάσσανδρο, της Θράκης με βασιλιά τον Λυσίμαχο και το βασίλειο της Περγάμου, μετά το θάνατο του Λυσίμαχου, από τον Φιλέταιρο. Ιδρύονται ακόμα και τα μικρά (εθνικά) βασίλεια της Βακτριανής, των Πάρθων, της Αρμενίας, του Πόντου, της Βιθυνίας, της Καππαδοκίας και της Γαλατίας, τα οποία διοικούνται από εγχώριους ηγεμόνες. 300 π.Χ. Χτίζεται από τον Σέλευκο, σε ανάμνηση της μάχης της Ιψούς, η «επί του Ορόντου» Αντιόχεια. 297 π.Χ. Θάνατος του Κάσσανδρου. Ο Δημήτριος ο Πολιορκητής συμμαχεί με το βασιλιά της Ηπείρου Πύρρο και στέφεται βασιλιάς της Μακεδονίας. 287 π.Χ. Ο Πύρρος εκδιώκει τον Δημήτριο από το μακεδονικό θρόνο. 283 π.Χ. Ο Σέλευκος συλλαμβάνει τον Δημήτριο στη Μ. Ασία και τον φυλακίζει στο φρούριο της Απάμειας, όπου και πεθαίνει. 281 π.Χ. Σύγκρουση Λυσίμαχου-Σέλευκου. Ήττα και θάνατος του Λυσίμαχου, διάλυση του βασιλείου της Θράκης. 280 π.Χ. • Εκστρατεία του Πύρρου στην Ιταλία κατά της Ρώμης και των Καρχηδονίων. Νίκη κατά των Ρωμαίων στην Ηράκλεια (πύρρειος νίκη). •Ίδρυση της Αχαϊκής Συμπολιτείας από τις πόλεις της Πελοποννήσου. 279 π.Χ. • Επιδρομή των Γαλατών στην Ελλάδα. • Νέα νίκη του Πύρρου κατά των Ρωμαίων στο Ασκλο. 277 π.Χ. Ο γιος του Δημήτριου του Πολιορκητή, Αντίγονος Γονατάς, ανεβαίνει στο μακεδονικό θρόνο. 275 π.Χ. Ο Πύρρος νικιέται στο Βενεβέντο από τους Ρωμαίους και επιστρέφει στην Ελλάδα. 274 π.Χ. Έναρξη Α’ Συριακού πολέμου: Σύγκρουση Πτολεμαίων και Σελευκιδών για την κατοχή της Συρίας. 272 π.Χ. Θάνατος του Πύρρου σε εκστρατεία κατά του Άργους. 266-263 π.Χ. Χρεμωνίδειος πόλεμος: Αθήνα και Σπάρτη συμμαχούν κατά των Μακεδόνων υπό την υποκίνηση των Πτολεμαίων. Ο Αντίγονος Γονατάς νικά τους Σπαρτιάτες στον Ισθμό και καταλαμβάνει την Αθήνα. 245 π.Χ. Ο Αρατος εκλέγεται στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας. Υπό την ηγεσία του η Συμπολιτεία ισχυροποιείται και αποτινάζει το μακεδονικό ζυγό. 243 π.Χ. Δημοκρατική μεταρρύθμιση και κατάργηση των χρεών στη Σπάρτη από το βασιλιά Αγη. 246-241 π.Χ. Β’ Συριακός πόλεμος. 241 π.Χ. Οι συντηρητικοί δολοφονούν τον Άγη στη Σπάρτη. 235 π.Χ. Ο νέος βασιλιάς της Σπάρτης Κλεομένης προωθεί τις μεταρρυθμίσεις του Αγη. 227 π.Χ. Πόλεμος Σπάρτης-Αχαϊκής Συμπολιτείας. Νίκη του Κλεομένη. Μετά την επιστροφή του στη Σπάρτη προωθεί βαθιά κοινωνική μεταρρύθμιση (αναδιανομή της γης, πολιτογράφηση των περιοίκων, επαναφορά της νομοθεσίας του Λυκούργου, κατάργηση των εφόρων κ.ά.). 222 π.Χ. Συμμαχία Αχαϊκής Συμπολιτείας (Αρατος) και Μακεδόνων (Αντίγονος ο Δώσωνας) κατά του Κλεομένη. Μάχη της Σελασίας -ήττα του Κλεομένη. Κατάληψη Σπάρτης από Μακεδόνες. Ο Κλεομένης καταφεύγει στην Αίγυπτο. 220 π.Χ. Ο Κλεομένης υποκινεί επανάσταση κατά του Πτολεμαίου στην Αλεξάνδρεια, συλλαμβάνεται και δολοφονείται. 215 π.Χ. Α’ Μακεδονικός πόλεμος: Ο Φίλιππος Ε’ της Μακεδονίας, ο Αννίβας της Καρχηδόνας και η Αιτωλική Συμπολιτεία συμμαχούν κατά των Ρωμαίων. 213 π.Χ. Ο Φιλοποίμην στρατηγός της Αχαϊκής Συμπολιτείας. 212 π.Χ. Οι Ρωμαίοι εκπορθούν τις Συρακούσες. 211 π.Χ. Πόλεμος μεταξύ Αχαϊκής και Αιτωλικής Συμπολιτείας. 54-68. Νέα λεηλασία αρχαίων ελληνικών μνημείων (Ολυμπία, Δελφοί π.α.) με διαταγή του Νέρωνα. 121-134 μ.Χ.. Ο Αδριανός χρηματοδοτεί την κατασκευή μνημείων στην Αθήνα. 249 μ.Χ.. Εισβολή των Γότθων στην Ελλάδα. 253 μ.Χ. Οι Γότθοι πολιορκούν τη Θεσσαλονίκη. 267. Οι Γότθοι καταλαμβάνουν την Αθήνα.
Η συνάντηση με τον Ηρακλή 1.Ο Ηρακλής, το Λιοντάρι και η αναζήτηση της Ελευθερίας
Ο Ηρακλής και… τα πλοκάμια της Ύδρας!
Αναζητώντας… ένα όμορφο ελεύθερο ελάφι!.
Ο Ηρακλής και …τα χιονισμένα βουνά! O Hρακλής, το Ίλιον και … η περσόνα!
Ο Ηρακλής, το δαιμόνιο και… τα άλογα!
Ο Ηρακλής, ο Λόγος και… η αναζήτηση της Ελευθερίας
Ο Ηρακλής στο MATRIX… με τα βόδια !
Η αναζήτηση της Ελευθερίας, τα αρπακτικά
Ο Ηρακλής και… οι συμφωνίες!
Ο Ηρακλής και… η αναμόρφωση του Εαυτού!
Η χώρα των Αμαζόνων και… η Ελευθερία! 12 Αναζητώντας την Ελευθερία…στην χώρα του Άτλαντα
Ένας νεαρός φοιτητής συζητάει με τον “γνωστό” ημίθεο, γιο του Δία και απελευθερωτή του Προμηθέα. Από τις σημειώσεις του… Η Γνώση είναι λύτρωση και ευθύνη μαζί. Ρώτησε την καρδιά σου, να σου πει τι θα κάνεις με τη γνώση, που σου δόθηκε, στον χρόνο που απομένει…
Αφιερωμένο εξαιρετικά στο…Πνεύμα και στην Καρδιά του Ανθρώπου! Με όρθιο νου
Το ανωτέρω έργο στις 17 Ιουλίου 2000 πήρε το Α΄ βραβείο στον διεθνή διαγωνισμό θεατρικού μονόπρακτου από την Ελληνική Μυθολογία με τον τίτλο” Η συνάντηση με τον Ηρακλή” Από τη ΔΙΕΘΝΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ τέχνης και λογοτεχνίαςΕλληνικό τμήμα Αστόρια Ν.Υόρκη
“Η έμπνευση είναι για τον νου ότι στα χέρια η τέχνη” Η πρόεδρος της επιτροπής του διαγωνισμού Γιώτα Στρατή
Ο Οδυσσέας και ο Ηρακλής είναι από τα ισχυρά αρχέτυπα της Ελληνικής φυλής καταλαμβάνοντας ένα μεγάλο δυναμικό χώρο στο συλλογικό υποσυνείδητο, στην ουσία είναι οι δημιουργοί της, γιατί δημιουργούν και τροφοδοτούν τους Άθλους και τους Σταθμούς του Ελληνικού Έθνους. Αν και η καταγωγή τους είναι πολύ βαθιά και χάνεται στα βάθη των αιώνων αποτελώντας ένα μεταβατικό στάδιο από την Λεμουρία στην Ατλαντίδα. Από τον home erectus στο homo sapiens και στον έμφρονα άνθρωπο της αναδυόμενης ανθρωπότητας μετατοπίζοντας στο σημείο της αντίληψης από τα ανατολικά προς τα δυτικά. Ο Οδυσσέας δεν υπήρξε ποτέ άνθρωπος της εξουσίας, γιατί είναι ο άνθρωπος της γνώσης της αυτογνωσίας της εξερεύνησης και της περιπέτειας. Καθόλου πολεμοχαρής, πολέμησε βέβαια στην Τροία με 12 πλοία σαν αρχηγός των Κεφαλλήνων, αλλά την εξουσία την είχε ο Αγαμέμνων και τον θώρακα με τους δράκους που φτάνανε μέχρι το λαιμό του, ούτε καν ο Μενέλαος που του είχαν κλέψει τη γυναίκα. Ο Οδυσσέας δεν είχε τάσεις εξουσιομανίας, υποχωρούσε στον Αγαμέμνονα, τον υπερασπίστηκε με τον Θερσίτη ,άκουγε το Νέστορα, συμβούλευε τον Αχιλλέα συνεργάστηκε με τον Διομήδη και πολεμούσε στην πρώτη γραμμή καθόλου δειλός. Οι δεξιόστροφοι θεοσοφιστές για να ορθώσουν το ανάστημα σκέψης που τους λείπει, αναπαραγάγουν παροομηρικές εκδοχές και ενθυμούνται τον ένδοξο Παλαμήδη που εφεύρε τα πάντα και, τα γράμματα και το αλφάβητο. Μα, αν είχε εφεύρει ο Παλαμήδης τη γραφή θα είχε γράψει τα Παλαμήδεια Έπη, αλλά μάλλον τις παλάμες του κοιτούσε σε χειρομαντεία. Καλός ο Παλαμήδης και σπουδαίος, ουδείς το αρνείται αλλά να μη τον χρησιμοποιεί η ακροδεξιά για να θολώνει τα νερά και, απόγονος του Ποσειδώνα φυσικά για να τα λέμε όλα και καλά.
Η δε αριστερά να μην ανησυχεί, αν ο Οδυσσέας ήταν φιλέταιρος. Δεν σκότωσε κανένα σύντροφο του στα μουλωχτά, όπως ο πατερούλης της αριστερόστροφης θεοσοφίας. Ο Οδυσσέας ήταν φιλέταιρος, δεν τιμώρησε κανένα από τους συντρόφους του όταν ανοίξανε τον Ασκό του Αιόλου από την ανοησία τους και την απληστία τους, και χάσανε την Ιθάκη, ενώ ήταν τόσο κοντά, νήπιοι όντες. Μπήκε στη σπηλιά του Κύκλωπα και βγήκε σώζοντας μερικούς, όχι όλους. Και όταν φτάνει στην Ιθάκη και αποδίδεται δικαιοσύνη φεύγει με ένα κουπί στο χέρι για νέες περιπέτειες. Δεν κάθισε στην καρέκλα του θρόνου αρπαγμένος και να μην την αφήνει με τίποτα, που στο κάτω-κάτω την δικαιούτο. Ο Ηρακλής είναι διαφορετική περίπτωση από τον Οδυσσέα, είναι γιος Θεού και μιας θνητής, ο Οδυσσέας είναι ένας απλός θνητός. Όπως και οι Οδυσσείς υπήρξαν πολλοί και Ηρακλείδες, είναι πολλοί, ένας για κάθε εποχή. Ο Ηρόδοτος μιλά για δύο Ηρακλείδες έναν ήρωα και έναν θεό. Αναφέρεται στον Αιγύπτιο Ηρακλή Κριό, στον Ηρακλή της Τύρου και στον Ηρακλή της Θάσου. Η γέννηση του Ηρακλή στη Θήβα του ελληνο ατλαντικού ιερατείου μαρτυρεί τη στενή σχέση της Ατλαντίδας με τους νεοεμφανιζόμενους Έλληνες, όπως φυσικά και με τη γέννηση του Ερμή στην Αρκαδία, αφού η Αρκαδία αποτελούσε μέρος της Ατλαντίδας μαζί με την Σαντορίνη και τη Σαμοθράκη και η Αίγυπτος που ήταν ατλαντική αποικία. Η σύνδεση με Τύρο δείχνει και την επιρροή της Λεμουρίας, η οποία επίσης υπογραμμίζεται στον ελλαδικό χώρο από την ύπαρξη και των δράκων των Εριχθόνιων Κεκροπίδων, των δρακόσπιτων των πυραμίδων του Λυγουριού και του Ελληνικού αλλά και των Κυκλώπειων τειχών των Μυκηναίων και της Τίρυνθας. Το Άργος, το Φορωνικό Άστυ, θεωρείται η αρχαιότερη πόλη στην Ηπειρωτική Ευρώπη δίνει και το όνομα στο νεο εμφανιζόμενο Ελληνικό Έθνος και την ενέργεια με καινούργια ενάργεια. Ο Ηρακλής είναι αναγκασμένος για να εξιλεωθεί από τον φόνο της γυναίκας και των παιδιών τους, ατυχούς γάμου, όπως κι ο Απόλλων αν και θεός, να υπηρετήσει τον Ευρυσθέα για 12 χρόνια με 12 άθλους που είναι και η πλήρης περιφορά του Διός γύρω από τον Ήλιο . 12 αντί για 10 που ήταν στην Ατλαντίδα με τους 10 γαλαζοφορεμένους βασιλείς, σαν σύστημα αρίθμησης γιατί είμαστε σε στάδιο μεταβατικής εποχής. Ποιος είναι ο Ευρυσθέας ο γιος του ευρέως σθένους του Σθένελου;
Είναι η εξουσία των ιερατείων που είχε πάρει τα ηνία τότε στην ελλαδική χώρα. Είναι τα ιερατεία που ζητούσαν τη θυσία της Ιφιγένειας συνέχεια των θυσιών των καλών ποιμένων της Λεμουρίας και την ζήτησαν από τον Αγαμέμνονα, τον ποιμένα των λαών, λέει ο Όμηρος, με το σκήπτρο, την ποιμαντική ράβδο, και ο Αγαμέμνων την δέχθηκε χωρίς αντίρρηση καμία. Το τέλος του Ευρυσθέα δεν ήταν καλό. Ο Ευρυσθέας συγκεκριμένα σκοτώθηκε από τον Ύλλο ή τον Ιόλαο. Το κεφάλι του παραδόθηκε στην Αλκμήνη, η οποία για να πάρει εκδίκηση του έβγαλε τα μάτια με τις περόνες των μαλλιών της ( υπερβολικό το βρίσκω ). Ο Στράβων αντιθέτως γράφει (ότι το σώμα του τάφηκε στη Γαργηττό και το κεφάλι του στον Τρικόρυνθο του Μαραθώνα, κοντά στη «Μακαρία Κρήνη». Ο τόπος αυτός λεγόταν «Ευρυσθέως Κεφαλή». Μετά τον θάνατο του Ευρυσθέα, τα αδέρφια Ατρέας και Θυέστης ( ….προκόψαμε ) πήραν υπό την κυριαρχία τους την Τίρυνθα, η οποία επέστρεψε υπό την εξουσία του Άργους. Η θεοσοφία φλερτάρει απροκάλυπτα με τον Ηρακλή και κρατά αποστάσεις από τον Οδυσσέα. Φλερτάρει γιατί ο Ηρακλής έχει κάποια κοινά στοιχεία με τον Ιησού τον ιδρυτή του χριστιανισμού, το κύριο κλαδί δηλαδή που κάθεται η θεοσοφία μαζί με τον εσωτερικό χριστιανισμό. Είναι γιος Θεού, η μητέρα του παρθένα, η Αλκμήνη μόνο μέχρι με τον γεννήσει και μετά κάνει άλλα παιδιά τα αδέλφια του Ηρακλή και παίρνει σύζυγο τον Ραδάμανθυ τον δικαστή. Ο Ηρακλής καίγεται σε μία φωτιά, δεν σταυρώνεται, αλλά είχε απελευθερώσει τον σταυρωμένο και καρφωμένο Προμηθέα στου Καύκασο. Τον καταδιώκει μία μεγάλη θεά η Ήρα η οποία υπήρξε και τροφός του. Εδώ σταματάει κάθε ομοιότητα με το χριστιανικό πρότυπο. Δεν υπάρχει καμιά ομοιότητα του Ηρακλή με τον Ιησού, καμία σύγκριση το δυνατό ρωμαλέο σωματέτυπο του Ηρακλή με το ασθενικό λιπόσαρκο και αγύμναστο εντελώς σώμα του Ιησού. Παντρεύεται πολλές γυναίκες κάνει πολλά παιδιά κάνει άθλους λάθη πόλεμους. Γκρεμίζει την Τροία. Ο Ιησούς δεν κάνει τίποτα από αυτά και δεν υπάρχει καμία διδακτική αναφορά για τα 30 χρόνια της ζωής του. Παρ΄όλα αυτά η θεοσοφίστρια Αλίκη Μπέιλι δεξιόστροφης τάσης σε αντίθετη με την Ανί Μπεζάντ που είναι αριστερόστροφης, θα γράψει ένα βιβλίο για τους Άθλους του Ηρακλή και θα δώσει τη δική της ερμηνεία και εκδοχή με την οποία διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως. Πέρα από τα αυτονόητα όπως ο Ταύρος ο Λέων που ανήκουν στο ζώδιο του Ταύρου και του Λέοντα, η ερμηνεία της Μπέιλι για τους Άθλους του Ηρακλή πάσχει από την απουσία απλής λογικής. Σαφώς κάθε ερμηνεία είναι υποκειμενική αλλά δεν μπορεί να καταργείται και τελείως η απλή λογική ειδικά στις αξιωματικές προτάσεις. Όπως παραδείγματος χάρη, αντιστοιχεί το ελάφι της Αρτέμιδος στο ζώδιο του Καρκίνου ,ένα ζώδιο του νερού με σύμβολο ένα οστρακοειδές αρθρόποδο που κινείται πολύ αργά και πλάγια. Τι σχέση μπορεί να έχει με ένα ζώο που τρέχει ευθεία ελεύθερα και την ταχύτητα του ανέμου στα δάση με ένα ζώδιο του νερού; Δεν μπορεί λοιπόν το ελάφι της Άρτεμης να είναι το ζώδιο του Καρκίνου. Την εποχή του Υδροχόου που όλα κινούνται ταχύτατα τρένα αεροπλάνα πλοία το internet, το ελάφι της Αρτέμιδος αντιστοιχεί στο ζώδιο του Υδροχόου που είναι αέρας. Δεν χρειάζεσαι μεταπτυχιακό στο Χάρβαντ του Ιησουΐτη για να συλλάβεις μαζί με το ελάφι, κάτι τόσο απλό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Άγνοια ή σκοπιμότητα. Θα ήταν ανόητο να ισχυριστεί κανείς ότι η θεοσοφία δεν γνωρίζει και δεν κατέχει σπουδαίες γνώσεις και ότι έχει άγνοια των πραγμάτων, αλλά θα ήταν και αφελές να μη βλέπει κάνεις τη σκοπιμότητα της. Η Μπέιλι είναι παιδί του Ποσειδώνα, του τελευταίου αιώνα της εποχής του Ποσειδώνα είναι φυσικό να έχει μερική άγνοια και να μη βλέπει καθαρά κολυμπώντας στα Ποσειδώνια νερά. Είναι φυσικό να καθοδηγείται και να χειραγωγείται από θιβετιανούς δασκάλους της Παλαιάς Λεμουρίας με το στόχο την επιστροφή τους και την ανάσταση τους μέσα από την ενέργεια των μαθητών τους. Ο σύζυγός της, υψηλόβαθμος μασόνος, το 1913, ο Φόστερ Μπέιλι μυήθηκε στο Charles W. Moore Lodge of Freemason προήχθη στον 33ο βαθμό. Η θεοσοφία διέβρωσε πλήρως τη μασονία με τον αποκρυφισμό και τις νοσηρές τελετουργίες και πήρε τα ηνία. Ο μόνος λόγος που η Μπέιλι αντιστοιχεί την Έλαφο στο ζώδιο του Καρκίνου είναι γιατί να θέλει να κλείσει την ανθρωπότητα στη σπηλιά του Κύκλωπα της Λεμουρίας παρέα με την Λερναία Ύδρα εκεί που πραγματικά αντιστοιχεί, στο ζώδιο του Καρκίνου και τόσες κεφαλές συμβούλια και οργανισμούς δημιουργεί. Έτσι λοιπόν ας είμαστε προσεκτικοί με τις ερμηνείες και τις παρερμηνείες.
Ηρακλής ήρως μέγιστος. Ο ήρωας των αγώνων του περιβάλλοντος και του πολιτισμού. 2004- 2005. Το πρώτο εξάμηνο του 2005 έλαβε χώρα μία θαυμάσια έκθεση στο Μουσείο Γουλανδρή της φυσικής ιστορίας με θέμα τον Ηρακλή. Είχα την τύχη να την παρακολουθήσω και να τη δω από κοντά. Υπέροχη και καταπληκτική
Από τις πολύ αξιόλογες εκθέσεις και τα καλά έργα. Υπάρχουν και αυτά και μας αφήνουν μία ελπίδα και για τους επόμενους Άθλους του Ηρακλέους βεβαίως βεβαίως.
Σε Α΄ Ενικό 