Ελευθερία και Δικαιοσύνη στην Ιθάκη Ελλάδα Εύνομη Πολιτεία και Αλκίνοη Φαιακία Νοήμων Πολιτών στη Γαία 1821- 2024 εν Γαλαξιακώ Πεδίω

Σύγχρονα Μετaομηρικά Έπη για την επόμενη διχιλιετία

Ο δρόμος για την Ελευθερία σε ευθεία πορεία για την Ελευθερογνωσία

Τι είναι ελευθερία

Ελευθερία είναι η θέληση να είναι κανείς υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του.
Φρήντριχ Νίτσε

Τι είναι Ελευθερία;
Είναι το ύψιστο αγαθό;
Υπάρχει ελευθερία κάτω από ένα αδυσώπητο Αετό;
Ποια είναι τα όρια της ελευθερίας;
Που σταματάει και πού αρχίζει;
Πόσο ελεύθερος μπορεί να είναι κάποιος σε σκλαβωμένο κόσμο;
Ερωτήσεις και ερωτήματα που απασχολούν τα έμβια όντα και έλλογα κυρίως
και έχουν γραφεί πολλά για το θέμα αυτό. Και όχι μόνο έχουν γράφει αλλά, κάποιοι έχουν πολεμήσει κιόλας πολύ βάζοντας την Ελευθερία πάνω από κάθε τι.
Όμως να θυμόμαστε πώς “άλλο είναι ο ιδρώτας του γραφιά και άλλο το αίμα του πολεμιστή “ που έχει δώσει τη ζωή του για αυτή.
Ας ξεκινήσουμε με ένα αρνητικό ορισμό
Τι δεν είναι Ελευθερία
Η νοητική σκλαβιά δεν είναι η ελευθερία και η ελευθερία ξεκινάει από αυτή την απελευθέρωση του νου και του μυαλού. Το μυαλό είναι ο στόχος και ο Αντίνοος υποδουλώνει πάντα πρώτα αυτό και παίρνει τον θρόνο εξουσίας…
Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά. Λέει ο Ρήγας επαναστατικά.
Δεν είναι εθελοδουλία, η ψυχική σκλαβιά. Ο εθισμός στη δουλειά και στο σύνδρομο δούλου και αφέντη σε σχήματα διπολικά.
Δεν είναι οι αλυσίδες η φυσική σκλαβιά του σώματος στα αγγλικά freedom σωματική ελευθερία.
Δεν είναι καθεστώτα ολοκληρωτικά και καπιταλιστικά στα αγγλικά liberty, πολιτική ελευθερία
Με απλά λόγια Ελευθερία σημαίνει αυτοκυριαρχία του νου, αυτοκρατορία της ψυχής και αυτογνωσία του σώματος. Σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.
Δεν μπορεί να υπάρξει ατομική ελευθερία σε μία σκλαβωμένη εθελόδουλη κοινωνία δούλων και αφεντάδων. Ο αγώνας γίνεται για τα μεγαλύτερα ποσοστά Ελευθερίας.
Ποιοι κρατούν τις αλυσίδες μας;
Αυτοί που ελέγχουν το μυαλό μας με την αντινόηση, αυτοί που μολύνουν την ψυχή μας με νοσηρά συναισθήματα και ευρυμαχικά θεάματα και αυτοί που χαλούν το σώμα μας με καταστροφικές συνήθειες και εξαρτήσεις.

Φτηνά τη Λευτεριά δεν την πουλούν πουθενά. Ούτε και τη χαρίζουνε. Όσοι την πήραν χάρισμα τη χαράμισαν. Μενέλαος Λουντέμης

Να μη τη χαραμίσουμε. Το χρωστάμε σε όσους μας την χάρισαν και πολέμησαν για αυτή με λεοντόκαρδη καρδιά
Αστραία

Γιατί η Ελευθερία ….είναι θέμα νοημοσύνης Νοήμονων Ανθρώπων και Έμψυχων Όντων

και της Νέας Δημοκρατίας, Παλαιάς Φεουδαρχίας
Ηθικά και οικονομικά χρεοκοπημένης φαυλοκρατίας
Διαφθορά διαπλοκή, ασυδοσία ανομία πολυνομία, καθημερινή εγκληματικότητας, βρώμικος άρτος και θεάματα φθηνής θλιβερής θεματολογίας, μεγάλη οικονομική ανισότητα και κοινωνική αδικία. Κράτος Λεβιάθαν , ένας ΤΕΡΑΣ που θα καταρρεύσει εν μια νυκτί.
@νεοδημοκράτες…… σώστε την Ελλάδα από την Νέα Δημοκρατία μια υπερφίαλη οικογενειοκρατία
Ανάγκη για ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο με Φαιά Αλκίνοη Ουσία

Αν απουσιάζει η δικαιοσύνη, τι άλλο είναι η πολιτική εξουσία, παρά οργανωμένη ληστεία. Αυγουστίνος

Τι άλλο….

Αστραία

«Οι διεφθαρμένοι πολίτες εκλέγουν διεφθαρμένους πολιτικούς και οι διεφθαρμένοι αμφίνομοι δικαστές κρύβονται πίσω από παραθυράκια του νόμου και τις πολλές πολυνομίες«

Δείκτης Διαφθοράς:
Κόλαφο για την Ελλάδα και κατ’ επέκταση για την κυβέρνηση αποτελεί η έκθεση από τη «Διεθνή Διαφάνεια». Η χώρα μας κατέγραψε σκορ κάτω από τη βάση στον Δείκτη Διαφάνειας, καταλαμβάνοντας την 24η θέση μεταξύ των 27 κρατών-μελών της ΕΕ.

Στην κατάταξη η χώρα μας συγκεντρώνει τους ίδιους βαθμούς με τη Ναμίμπια και βρίσκεται κάτω από τη Μαλαισία. Η Πολωνία (54) βρίσκεται αρκετά ψηλότερα από την Ελλάδα και η Ουγγαρία (42) χαμηλότερα.

Ο κατάλογος του 2019, που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο του 2020, κατατάσσει 180 χώρες σε μια κλίμακα από το 100 (εξαιρετικά αδιάφθορη) έως το 0 (εξαιρετικά διεφθαρμένη).

Η Δανία, η Νέα Ζηλανδία και η Φινλανδία θεωρούνται τα λιγότερο διεφθαρμένα έθνη στον κόσμο και κατατάσσονται σταθερά υψηλά στον δείκτη, ενώ η πιο διεφθαρμένη χώρα στον κόσμο θεωρείται η Σομαλία, με αποτέλεσμα 9-10 στα 100 από το 2017.

Εντύπωση μου έκανε, αγαπητό μου ημερολόγιο, το βιβλίο του νομικού συμβούλου του κράτους, ανθρώπου του συστήματος θα λέγαμε, insider, που όμως τολμάει και λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Μια αναποτελεσματική δικαιοσύνη, πολλοί δικηγόροι περιττοί οι περισσότεροι ,πολυνομία παρανομία με αποτέλεσμα βασιλεύει η διαφθορά και η κοινωνική αδικία. Αυτό σημαίνει πως και οι άνθρωποι του συστήματος,οι insider γνωρίζουν πολύ καλά το πρόβλημα και μερικοί έχουν την τόλμη να το λένε θαρρετά. Το ερώτημα είναι γιατί δεν μπορούν να κάνουν κάτι και η απάντηση σε αυτό είναι νομίζω προφανής.
Είναι πολύ συστημικοί, παγιδεύονται από τον κοινωνικό περίγυρο και δεν μπορούν να πράξουν αλλιώς….

Από το βιβλίο του Τάσου Μπάνος..

 «Στην Ελλάδα  η δημόσια δαπάνη για την απονομή της δικαιοσύνης αλλά και ο αριθμός των δικαστών είναι πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, η χώρα μας είναι τελευταία στην Ευρώπη ως προς τον αναμενόμενο χρόνο απονομής στον α’ βαθμό, τρίτη από το τέλος στον β’ βαθμό και έβδομη στα ανώτατα δικαστήρια.

Το 69%  των πολιτών θεωρούν ότι η δικαιοσύνη έχει πολιτικές εξαρτήσεις και το 64% ότι είναι κοινωνικά άδικη ,το 85% των πολιτών χαρακτηρίζει αργή τη Δικαιοσύνη, το 73% νομικά δαιδαλώδη (πολυνομία), το 69% ανεπαρκή στην οργάνωση

Οι Παθογένειες της νομοθετικής εξουσίας η νομοθετική εξουσία χαρακτηρίζεται από την υπερπαραγωγή νόμων αφού από το 1974 μέχρι σήμερα εκδόθηκαν 4795 νόμοι.
Αυτό σημαίνει πάνω από εκατό νόμους κάθε χρόνο οι νόμοι αυτοί που πολλές φορές είναι φλύαροι περιπτωσιολογικοί αντιφατικοί με τροποποιήσεις ήδη τροποποιημένων διατάξεων και πλήθος τεχνικών και λεπτομέρεια κων ρυθμίσεων περιέχουν Επιπλέον και περίπου 55.000 εξουσιοδοτήσεις για έκδοση κανονιστικών πράξεων το φαινόμενο αυτό εντάθηκε κατά την περίοδο της κρίσης και της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής Με νόμους μαμούθ με ρυθμίσεις σε ένα νόμο για όλα τα υπουργεία με κεφάλαια υπό κεφάλια περιπτώσεις και υποπεριπτώσεις με τον παραπάνω τρόπο υπήρξε η δημιουργία ενός απόλυτα ενός απόλυτα ασταθούς Νομικού περιβάλλοντος λογικό που αποτελεί κινούμενη άμμο για όλους την διοίκηση τους ιδιώτες τους δικηγόρους και τους δικαστές Επίσης οι διαρκείς αλλαγές στο φορολογικό ασφαλιστικό πολεοδομικό και μισθολογικό καθεστώς καθώς και στην εκπαίδευση που γίνονται όχι μόνο με την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία Αλλά ακόμη και με μόνη την αλλαγή του κάθε φορά αρμόδιου υπουργού επηρεάζουν σημαντικά την αρχή της συνέχειας που θα πρέπει να διέπει τη λειτουργία ενός κράτους και δημιουργούν χιλιάδες νέες διοικητικές διαφορές η κατάσταση αυτή επιβαρύνεται από την έλλειψη κωδικοποίησης της νομοθεσίας καθώς διατηρούνται σε ισχύ αντιφατικές ή μη ισχύουσες πλέον διατάξεις οι οποίες όμως δεν έχουν καταργηθεί πολλές πολλές εξ αυτών από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα με αποτέλεσμα ο κανόνας λιγότεροι νόμοι καλύτερη δικαιοσύνη να αποδυναμώνεται πλήρως υπάρχουν νομοσχέδια που αναρτώνται για διαβούλευση με 50 άρθρα και όταν κατατεθούν στη Βουλή μπορεί τα άρθρα να ξεπερνούν τα 100 ομοίως οι άσχετες τροπολογίες που κατατίθενται σε κάθε νομοσχέδιο ναρκοθετούν τους κανόνες αυτούς

Παθογένειες της Διοίκησης

Είναι γεγονός ότι η καθοριστική επίπτωση στην επιβάρυνση των διοικητικών δικαστηρίων και κατά επέκταση στην καθυστερημένη απονομή της δικαιοσύνης έχουν και οι παθογένειες που χαρακτηρίζουν τη διοίκηση και γενικά την κρατική δραστηριότητα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα τελευταία 12 χρόνια έγιναν προσπάθειες να περιοριστούν η κομματική παρέμβαση και η γραφειοκρατία και να προστατευτούν οι διοικητικές διαδικασίες να αναμορφωθεί το υπηρεσιακό καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων και να εφαρμοστούν η κινητικότητα οι μετατάξεις η αξιολόγηση και προαγωγές

Η Δημόσια ειδική διοίκηση παραμένει ο μεγάλος ασθενής και οι δυσλειτουργίες της προσαυξάνουν σε σημαντικό βαθμό τον αριθμό των δικαστικών διαφόρων στα διοικητικά δικαστήρια οι δυσλειτουργίες αυτές συνοπτικά είναι οι ακόλουθες

Η έλλειψη της απαιτούμενης απόστασης μεταξύ της κυβέρνησης και της διοίκησης η κομματική παρέμβαση είναι διαχρονικά υπαρκτή ως αποτέλεσμα του πελατειακού συστήματος. Βλέπε καθεστώς έκτακτων και μετακλητών υπαλλήλων που επέφερε διαδοχικές ρωγμές στο νομό πεπόνι 2190 1994 και τις αρχηγικές οργανώσεις των κομμάτων

Η μία επαρκής γνώση από πλευράς των στελεχών της διοίκησης βασικών κανόνων διοικητικού δικαίου Αυτό έχει ως αποτέλεσμα
Την έκδοση ελαττωματικών ή και άκυρο διοικητικών πράξεων μη τήρηση της νόμιμης προδικασίας πράξεις εκτός εξουσιοδοτήσεις πράξεις αναιτιολόγητης η πλημμελώς αιτιολογημένη σας η αδικαιολόγητη άρνηση της διοίκησης να ικανοποιήσει σε εύλογο χρόνο νόμιμα αιτήματα των πολιτών Παρά το γεγονός ότι το κρίσιμο νομικό θέμα έχει επιλυθεί με πάγια νομολογία των ανώτατων δικαστηρίων ρητά η σιωπηρά ωθεί τους πολίτες της προσφυγής στα δικαστήρια το ίδιο και η εμμονή της διοίκησης να μην ικανοποιεί αιτήματα για ζητήματα λυμένα με τελεσίδικες οι αμετάκλητες αποφάσεις των δικαστηρίων για λόγους δημοσιονομικούς η ευθυνοφοβίας ή εξαιτίας της συνέχισης μιας κακής διοικητικής πρακτικής Ακόμη και αν αυτή έχει κριθεί επανειλημμένα μη νόμιμη με δικαστικές αποφάσεις είμαι γνωμοδοτήσεις του ΝΣΚ.

Ομοίως και η αδυναμία επίλυσης μιας διαφοράς από την ίδια τη διοίκηση μετά από άσκηση διοικητικής ή ενδικοφανούς προσφυγής και η ελλιπής συνεργασία της διοίκησης με το ΝΣΚ για την επίλυση απλών νομικών προβλημάτων που ανακύπτουν στην καθημερινή διοικητική δράση. Δυστυχώς η συνδρομή του ΝΣΚ ζητείται συνήθως αφού δημιουργηθεί το πρόβλημα και όχι προληπτικά όπως θα έπρεπε.

Η δημιουργία πλήθους ανεξάρτητων και ρυθμιστικών αρχών που έχει οδηγήσει όχι μόνο στην ποσοτική αύξηση των διοικητικών διαφορών Αλλά και στη γέννηση νέων ειδών με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και πολυπλοκότητα.
Εξίσου σοβαρή τροχοπέδη στη σωστή λειτουργία της διοίκησης αποτελεί και η περιβόητη συναρμοδιότητα υπαλλήλων υπηρεσιών και υπουργείων που πολλές φορές προκαλεί γραφειοκρατικό έμφραγμα ακόμα και σε διαδικασίες απλές και συνηθισμένες και καθιστά αδρανή ιδιαίτερα χρόνο καθυστερημένη τη διοικητική δράση αυτή η συναρμοδιότητα σε συνδυασμό με την τρέχουσα διοικητική κουλτούρα φορμαλισμός νομικισμός συγκεντρωτισμός επιβραδύνει αδρανοποιεί εγκλωβίζει η από νεκρώνει τη διοικητική δράση και πολλαπλασιάζει διαιωνίζει τις διοικητικές διαφορές.

Η ασάφεια σχετικά με τις αρμοδιότητες σε συνδυασμό με την αδικαιολόγητη πολλές φορές σπουδή για την άσκηση ποινικών διώξεων κατά υπαλλήλων επιτείνει την ευθυνοφοβία των υπαλλήλων και αποτελεί ανασχετικό παράγοντα στην Ανάληψη πρωτοβουλιών και υιοθέτηση καινοτομιών που θα συντελούσαν στην πιο ευέλικτη ταχεία αποδοτική και αποτελεσματική λειτουργία της διοίκησης.

Ολες αυτές οι κακές πρακτικές της διοίκησης έχουν δυσμενείς οικονομικές συνέπειες και για το Δημόσιο που επιβαρύνεται με την καταβολή τόκων ή και δίκαιης χρηματικής ικανοποίησης εξαιτίας της παρέλευσης του εύλογου χρόνου διάρκειας της δίκης χωρίς να παραβλέπεται η να θεωρείται ήσσονος σημασίας η αχρείαστη ταλαιπωρία των πολιτών.

Σε αυτό το περιβάλλον είναι επόμενο ο κρατικός μηχανισμός να δυσλειτουργεί με εξαιρέσεις Βέβαια και η δυσλειτουργία αυτή να δημιουργεί πλήθος διαφορών που το μεγαλύτερο μέρος τους καταλήγουν στα δικαστήρια ενώ θα έπρεπε να επιλύονται στο πλαίσιο του διοικητικού ελέγχου ή εξωδικαστικά ή με εναλλακτικούς τρόπους και ένα ελάχιστο ποσοστό μόνο να καταλήγει στα δικαστήρια

Ενδεικτικά οι εκκρεμείς διοικητικές διαφορές ανά 100 κατοίκων στην Ελλάδα είναι 2,2 όταν στην Ισπανία είναι 0,3 και στην Πορτογαλία 0,7

Παθογένειες της Δικαιοσύνης
Οι παθογένειες της δικαιοσύνης στα οργανωτικά λειτουργικά θέματα και στην οικονομική διαχείριση των διοικητικών διαφορών επιδρούν σημαντικά στην καθυστερημένη απονομή της οι αιτίες καθυστέρησης σχηματικά είναι οι εξής

Δεν έχουμε συνταγματικό δικαστήριο για προληπτικό ή επίκαιρο έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων Επίσης εμφανίζεται σημαντική αδυναμία εναρμόνισης της νομολογίας που θα παρείχε την απαιτούμενη ασφάλεια δικαίου τόσο στους πολίτες όσο και στη διοίκηση θα εξασφάλιζε την ισότητα των πολιτών έναντι του νόμου και θα περιόριζε σημαντικά τη δικαστική ύλη σε όλους τους βαθμούς δικαιοδοσίας

Εχουμε πολλούς δικαστές με την αναλογία το 2016 να είναι 25,8 δικαστές ανά 100.000 κάτοικοι κάτοικοι από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη αναλογικά.

Εχουμε παρωχημένη χωροταξία των δικαστηρίων πολλά δικαστήρια διάσπαρτα στην επικράτεια με ξεπερασμένο και αναχρονιστικό χωροταξικό διασκορπισμό χωρίς ορθολογική κατανομή δικαστών και δικαστηρίων αφού τα πληθυσμιακά συγκοινωνιακά και συναλλακτικά δεδομένα έχουν μεταβληθεί ριζικά.

Η απαρχαιωμένη υλικοτεχνική υποδομή και η περιορισμένη ακόμη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας συμπληρώνουν την προβληματική εικόνα.

Εχουμε πολλούς δικηγόρους με την αναλογία το 2016 να είναι 390 δικηγόροι ανά 100.000 κατοίκους ενώ στη Γαλλία είναι 98 και στο Βέλγιο 164 ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 162.

Δυστυχώς ο μεγάλος αριθμός των δικηγόρων τους εμποδίζει να αποτελέσουν το αναγκαίο φίλτρο πριν από την προσφυγή στη δικαιοσύνη αντίθετα .Ενώ οι δικηγόροι θα έπρεπε να συμβάλλουν στη δημιουργία κουλτούρας συμβιβασμού και εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς ο υπερπληθυσμός τους μετατρέπει μερικές φορές τη διαφορά σε δικαστική διαφορά με αποτέλεσμα τη συσσώρευση δικαστικών υποθέσεων στα πινακάκια

Εχουμε πολλούς φοιτητές στις νομικές σχολές με σχεδόν αποκλειστικό προσανατολισμό την άσκηση δικηγορίας σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη όπου οι φοιτητές των νομικών σχολών έχουν και άλλους συναφείς επαγγελματικούς προσανατολισμούς

Προτάσεις
Απαιτούνται συνεπώς ριζοσπαστικά και γενναία μέτρα για να μεταστραφεί η κατάσταση στη διοικητική δικαιοσύνη για τις διοικητικές δίκες είναι αναγκαία μία δέσμη μέτρων για ένα βιώσιμο φορολογικό, κοινωνικοασφαλιστικό, μισθολογικό, πολεοδομικό και εκπαιδευτικό σύστήμα , μέτρα που θα συμβάλλουν στην ελάφρυνση των δικαστηρίων από χιλιάδες αγωγές και πρόσφυγες που τα πλημμυρίζουν κάθε χρόνο αφού τα συστήματα αυτά μεταβάλλονται διαρκώς και ακόμη με κάθε αλλαγή πρωθυπουργό και δημιουργούν νέες διάφορες.
Συγκέντρωση των τροπολογιών σε δύο νομοσχέδια σκούπες που θα ψηφίζονται κάθε Ιούνιο και Δεκέμβριο

Η συμμετοχή μελών του νσκ στη νομοπαρασκευαστική διαδικασία αφού ο συνδυασμός της δικαστικής και Διοικητικής εμπειρίας τους μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην επιτυχή αντιμετώπιση των θεμάτων τα οποία τίθεται ίδιος τις διαδικασίες στις οποίες συμμετέχει ως διάδικος ή εμπλέκεται το δημόσιο.

Η αποδοτικότητα η αποδοτικότερη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης δηλαδή με τους ίδιους πόρους να έχουμε καλύτερα αποτελέσματα πλήθος διοικητικών διαφόρων μπορούν να λυθούν και να επέλθει έτσι δραστικός περιορισμός της δικαστικής ύλης που φτάνει στα δικαστήρια αν η διοίκηση λειτουργήσει σωστά .
Αυτό απαιτεί πλήρη αποκοπή αποκομματικοποίηση της διοίκησης και απεξάρτηση από το κομματικό σύστημα περιορισμός της αναρμοδιότητας υπαλλήλων υπηρεσιών και υπουργείων που αδρανοποιεί τη διοικητική δράση και προκαλεί γραφειοκρατικό έμφραγμα .
Ακόμη και σε απλές διαδικασίες και συνηθισμένες ανάθεση σαφών αρμοδιοτήτων Και για να μην επιτείνεται η ευθυνοφοβία των υπαλλήλων κατάργηση των πολυτελών γραφειοκρατικών διαδικασιών Θέσπιση μισθολογικών και βαθμολογικών κινήτρων για την απόδοση του υπαλλήλου αλλά και σύστημα δίκαιης και αποτελεσματικής αξιολόγησης και ελέγχου της απόδοσης του προσωπικού.» 

Τάσος  Μπάνος:Το πρόβλημα της Δικαιοσύνης συνδέεται άρρηκτα με τις παθογένειες του ελληνικού κράτους,

Η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στην αναλογία δικηγόρων ανά κατοίκους, ανάμεσα στα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Το επάγγελμα του δικηγόρου είναι υπερκορεσμένο , μόνο η Θεσσαλονίκη έχει περισσότερους δικηγόρους (6.300) από ολόκληρη τη Σουηδία (4.503) ή από ολόκληρη την Αυστρία (5.129).

 Οι εν ενεργεία δικηγόροι στην Ελλάδα (περίπου 44.000) . Ενδεικτικά  Τσεχία (8.020), της Ουγγαρία (9.934), της Σουηδία (4.503), της Ελβετία (8.321) και της Ολλανδία (14.882).Οι δικηγόροι και οι νομολόγοι μαζί με τους δικαστές αγνοούν βασικούς νόμους της φύσης της ζωής και της λογικής και φτιάχνουν συνέχεια νέους να εξηγήσουν τους παλιούς που απέτυχαν παραβαίνοντας τον πρώτο νόμο της ουσιαστικής απλότητος.
Ο νόμος που δεν είναι απλός και κατανοητός και γνωστός σε όλους δεν είναι νόμος, είναι μεγάλος ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ.

Εύνομη Πολιτεία

Ζητούνται αδιάφθοροι…. insider ή outsider του συστήματος

Αστραία

και οι αλληλεπιδράσεις του αθάνατου θεού Ουρανού και των θνητών ανθρώπων

Οι σοφοί Κινέζοι λόγιοι είχαν τους τρεις αγνούς θεούς τους, τους γιους του θεού, τον αυτοκράτορα Jade θεό τους, είχαν τον παράδεισο τους, τον θεϊκό ουρανό τους, τις εντολές του ουρανού είχαν όμως και την αυτοκριτική τους.
Έτσι βλέπουμε να απολογούνται για τα προβλήματά και τις καταστροφές που συμβαίνουν στο λαό τους, οι διορισμένοι εκπρόσωποι της εξουσίας του. Οι Ιάπωνες ακόμη περισσότερο αυτοκτονούν κιόλας για λόγους ευθιξίας. Από τα αυστηρά ήθη και έθιμα και την κουλτούρα της Ανατολής.
Στη εκφυλισμένη Δύση, ποιούν την νήσσα, κανείς τους δεν φταίει ποτέ, τους επιβραβεύουν κιόλας, δεν ήξεραν ,δεν γνώριζαν, φταίει η κακιά στιγμή και η «Γιαδικιάρογλου «, …..αυτοί κοιτούσαν αλλού.
Ποιος φταίει για αυτό το χάλι, Αντίνοε, Ευρύμαχε και Αμφίνομε;;;;;;; Δεν φταίει η θεοκρατία, η κομματοκρατία και η πολυνομία αμφινομία , μέθοδοι με τις οποίες κυβερνάτε τρώτε και πίνετε σε βάρος μας και σε βάρος της Γης όλης;;;;;;;;

Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ του ουρανού και της ανθρωπότητας λέγεται ότι προέρχονται από το Μεγάλο Σχέδιο [του Τζίζι ] , τον 24ο κύλινδρο του Βιβλίου των Εγγράφων . Ο Dong Zhongshu στήριξε τα δόγματα του σε αυτό το θεωρητικό πλαίσιο, πιστεύοντας ότι ο παράδεισος είχε τη δική του συνείδηση ​​και έλεγχε τα πάντα μέσω των «100 Κυρίων του Ουρανού» με όλους τους φυσικούς νόμους και τις παραλλαγές στις ανθρώπινες υποθέσεις που αποφασίζουν αυτοί. Επιπλέον, πίστευε ότι η ανθρώπινη φυσιολογική δομή, η σκέψη, τα συναισθήματα και ο ηθικός χαρακτήρας διαμορφώνονται σύμφωνα με τη θέληση του ουρανού και επομένως ότι η ανθρωπότητα είναι η ενσάρκωση του ουρανού.

Επιπλέον, ο Dong Zhongshu πίστευε ότι ένας μονάρχης ορίστηκε από τον ουρανό ως αντιπρόσωπός του. Ο ευοίωνος παράδεισος τίμησε τον άρχοντα. ο καταστροφικός παράδεισος καταδίκασε τη σκέψη του με κάθε συμφορά που προκλήθηκε από πολιτικά λάθη. Εάν συνέβαινε μια καταστροφή όπως σεισμός ή παρατεταμένη ξηρασία, ο Αυτοκράτορας ήταν υποχρεωμένος να εκδώσει διάταγμα αυτοκριτικής παραδεχόμενος την έλλειψη ικανότητας και αρετής, να φύγει από το βασιλικό παλάτι, να εισέλθει σε μια περίοδο νηστεύει, ομολογεί την ενοχή του ή συγχωρεί ορισμένους κρατούμενους. Αυτό το διάταγμα πρέπει να είναι ειλικρινές και να μην κρύβει τίποτα για να αναπληρώσει το λάθος.
Ο αυτοκράτορας ρώτησε περαιτέρω την Ακαδημία HanlinDang Huaiying να συντάξει ένα κατάλληλο διάταγμα αυτοκριτικής γι ‘αυτόν. Κατά τη διάρκεια μιας κρίσιμης περιόδου στα τελευταία χρόνια της δυναστείας των Βόρειων Σονγκ (960 – 1127 Κ.Χ.), όταν τα στρατεύματα Τζιν ή Γιούρτσεν βρίσκονταν στο τείχος της πρωτεύουσάς του, ο αυτοκράτορας Χουιζόνγκ εξέδωσε επίσης ένα διάταγμα αυτοκριτικής:

Οι λέξεις κρύβουν το πέρασμα του δρόμου, κολακεύουν τη φήμη του ήλιου, κολακεύουν την τυχερή αυταρχικότητα και επιτρέπουν στους διεφθαρμένους αξιωματούχους να απολαμβάνουν την επιτυχία. Η φορολογία εξαντλεί τον πλούτο του λαού και εξουδετερώνει τη δύναμη των φρουρών. Πολλά γίνονται με σπάταλο τρόπο που δεν είναι ωφέλιμο.

Αναμένουμε την αυτοκριτική της άπληστης θρησκευτικής εξουσίας, της ανίκανης πολιτικής ηγεσίας και της ελεεινής κομματικής φαυλοκρατίας για όλα τα προβλήματα της τελευταίας εκατονταετίας, τουλάχιστον και ……..την ανάληψη των ευθυνών τους.

Αστραία