Διηγήσεις Γαίας

Στον ..ορίζοντα του απείρου
Η Γαία 4,54 δισεκατομμύρια χρόνια γεωλογική ιστορία.
Από την Γαία στη Ρέα στην Ήρα Δήμητρα στη Παγγαία Απειρωτάν Ήπειρο
όταν άρχισε να διασπάται περίπου 175 εκατομμύρια χρόνια πριν.
Ουρανός Κρόνος Ζευς Ποσειδών Πλούτων στην κυριαρχία του κόσμου
σε δέσμες συνείδησης
και, ο έμφρων άνθρωπος στην σοφή ηγεσία σε άλματα αντίληψης.

Αφήσαμε την γη και , ανεβήκαμε στο πλοίο!
Κάψαμε τις γέφυρες πίσω μας-
κι’ακόμα κάψαμε την γη ,πίσω μας.
Και τώρα καραβάκι, πρόσεξε!
Δίπλα σου είναι ο ωκεανός: δεν μουγκρίζει πάντα,
είναι αλήθεια, και μερικές φορές,
απλώνεται σαν μετάξι και χρυσάφι και ονειροπόλημα καλοσύνης.
Μα, θαρθούν ώρες που θα καταλάβεις πως, είναι άπειρος και πως,
τίποτα δεν είναι πιο τρομερό από την απεραντοσύνη!
Ω! Φτωχό πουλί ,που ένιωθες ελεύθερο και τώρα ,
χτυπάς τα κάγκελα του κλουβιού!
Αλίμονο σου, αν σε πιάσει νοσταλγία για την γη, σαν να υπήρχε εκεί ,
πιο πολλή ελευθερία:
Γιατί τώρα, δεν υπάρχει πιά «γη»! Φ. Νίτσε
Που πας καραβάκι …με τέτοιον καιρό

Το άπειρο σε περιμένει

Αστραία

Ακόλουθοι και φύλακες της Ευρώπης

Ακολουθώντας τον Λαμπαδία
σε δρόμους απλανών, χωρίς πλάνη, αστεριών και νυχτερινών ουρανών
Αλ-ντεμπαράν είναι η ιδιαίτερη ονομασία, προερχόμενη από τους Άρ-αβες, σημαίνει «αυτός που ακολουθεί», του αστέρα α του αστερισμού Ταύρου, ενώ η αρχαία ονομασία αυτού από τους Έλληνες ήταν «νότιος οφθαλμός του Ταύρου». Στην Ελλάδα ονομάζεται σήμερα και Λαμπαδίας ακόλουθος των Ατλαντίδων Πλειάδων.
Στη Μαθηματική σύνταξη του Πτολεμαίου αναφέρεται ακόμη ως «ο λαμπρός των Υάδων», καθώς από τη Γη φαίνεται να ανήκει στο ανοικτό σμήνος αστέρων Υάδες ως ο λαμπρότερος αυτών. Στην πραγματικότητα όμως δεν είναι μέλος του σμήνους, αφού ο Αλντεμπαράν βρίσκεται τρεις φορές πιο κοντά στη Γη.
Στην αρχαία Ελλάδα ο Αλντεμπαράν ονομαζόταν «Όμμα βοός», μάτι βοδιού δηλαδή. Αυτός ο κοκκινωπός γίγαντας, είναι ένας από τους τέσσερις «Φύλακες του Ουρανού», ο Αλτεμπαράν στην Ανατολή και ο Αντάρης στη Δύση, ο Φαμαλώ στη πύλη του Βορρά και ο Βασιλίσκος στη πύλη του Νότου.
Ο Ταύρος ούρος  συνδέεται με την Ποσειδωνία Ατλαντίδα, το ζώο τοτέμ, ανάμνηση  της παλιάς Θεοσοφίας της Λεμουρίας 75 εκατομμύριων χρόνων  των beings  και, με τον Δία, την εξέλιξη του homo sapiens  στην Ευρώπη, ως αυτοσύστατου νου εδώ και δύο εκατομμύρια έτη στο κέντρο της Μεσογείου. Στην Ελλάδα πρωτοεμφανίστηκε πριν 6000 χρόνια ο homo sitizen man έξυπνος και ευφυής. Σήμερα είναι είδος προς εξαφάνιση μαζί με την κοινή λογική. Ας τον προστατεύσουμε μη τον αφήσουμε  «μονάχους μονάχους» σε μοναχικό βίο  ζωής. Η ζωή στη γη μονάχα  με beings θα είναι μια  δυσάρεστη   «εκδρομή»  στη σπηλιά  του μονόφθαλμου  Κύκλωπα  του θεοσοφιστή και δεν θα υπάρχει κανείς Οδυσσέας με δύο οφθαλμούς  να μας σώσει με την σκέψη  και την απλή  λογική.
Ο Αλντεμπαράν είναι ο πρώτος αστέρας στον οποίο διαπιστώθηκε ιδία κίνηση, ότι δηλαδή δεν μένει ακίνητος στο διάστημα αλλά ότι μετατοπίζεται. Το σημαντικό αυτό γεγονός κατακρήμνισε την αντίληψη ότι οι αστέρες έμεναν ακίνητοι (εξ ου και καλούνταν «απλανείς») και συνέβη το 1718, όταν διαπιστώθηκε από τον Άγγλο αστρονόμο Έντμουντ Χάλλεϋ, όταν συνέκρινε τις δικές του παρατηρήσεις με αυτές των αρχαίων Ελλήνων αστρονόμων.
Και όμως κινείται….. στο φτερό του καρχαρία

Μετακινήσεις λιθοσφαιρικών πλακών  αστεριών  ηπείρων και  αντιληπτικών πεδίων του Homo Sapeins, κατά προτίμηση αν είναι δυνατόν.

Αστραία

Ορογένεσις Ορίων στην Ευρώπη

Γεννηθήτω τα Όρεα Όρη σε ορεσίβιες συνειδήσεις και κορυφές
Όρη  Οροσειρά Ορέστης Ουράλια Ουρ Ουρά Ουρία Όρνεον Όρνια Ουρανός Όρραον Όρια Όραση Όραμα
Τα όρη γεννιούνται από τη μήτρα της Γαίας υψώνονται μέχρι τον ουρανό, ζουν και πεθαίνουν λόγω των ενδογενών και εξωγενών δυνάμεων και, της διάβρωσης.
Οι φυσιογραφικές περιοχές της Ευρώπης διηγούνται την ιστορία της από την αρχαιοευρώπη εως και την νεότερη την Αλπική ορογένεση

Η Αρχαιοευρώπη (η ρωσική πεδιάδα, τα πεδινά τμήματα της Σκανδιναβίας και ο βυθός του Ατλαντικού βορειοδυτικά των βρετανικών νησιών) σχηματίστηκε κατά το Προκάμβριο (Προτεροζωικός Αιώνας). Επειδή στην περιοχή αυτή δεν είχαμε τεκτονικά γεγονότα για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, η διάβρωση την έχει μετατρέψει σε πεδιάδα. Τα παλαιότερα στρώματα αυτών των περιοχών ονομάζονται ασπίδες.
Η Παλαιοευρώπη άρχισε να σχηματίζεται στις αρχές του Παλαιοζωικού Αιώνα. Δυτικά της Αρχαιοευρώπης δημιουργήθηκε η Καληδόνια Ορογένεση. Το μεγαλύτερο μέρος των βρετανικών νησιών, το βόρειο τμήμα της Σκανδιναβικής Χερσονήσου και μια στενή λωρίδα των βόρειων ακτών του κεντρικού κορμού της ηπείρου, από την Ολλανδία μέχρι την Πολωνία, αποτελούν την Παλαιοευρώπη. Αυτή η περιοχή έχει διαβρωθεί έντονα από τους παγετώνες. Οι μάζες των πάγων διέβρωσαν τις ακτές και δημιούργησαν πολύπλοκους δαντελωτούς κόλπους, τα φιόρδ.
Η Μεσοευρώπη (νότιο Ηνωμένο Βασίλειο, μεγάλο μέρος της δυτικής και της κεντρικής Ευρώπης και ολόκληρη σχεδόν η Ιβηρική Χερσόνησος) άρχισε να σχηματίζεται στα μέσα του Παλαιοζωικού. Η πτύχωση που δημιούργησε τα βουνά αυτής της περιοχής είναι η Ερκύνια ή Βαρίσκια. Χαρακτηριστικός σχηματισμός αυτής της περιόδου είναι το Μασίφ Σεντράλ στη Γαλλία. Μέχρι τότε η κεντρική Ευρώπη καλυπτόταν από θάλασσα, εκτός από ένα νησί που ήταν στη θέση της σημερινής Γαλλίας-Γερμανίας, στο οποίο υπήρχαν ρηχές λίμνες. Η βλάστηση που υπήρχε παλαιότερα στην περιοχή αυτή θάφτηκε κάτω από τη λάσπη και με την πάροδο των αιώνων έδωσε τα κοιτάσματα λιθανθράκων (Βέλγιο, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία κ.ά.). Η βορειοευρωπαϊκή πεδιάδα σχηματίστηκε, όταν αναδύθηκε ο πυθμένας της θάλασσας, που ήταν σχετικά επίπεδος. Σε πολλά σημεία της στεριάς στην περιοχή αυτή αποκλείστηκαν τμήματα θάλασσας. Όταν το νερό εξατμίστηκε, σχηματίστηκαν στρώματα θαλασσινού αλατιού, που βρίσκουμε σήμερα στα αλατωρυχεία της Γερμανίας, της Πολωνίας και της Ρωσίας. Οι περιοχές που εντάσσονται στη Μεσοευρώπη δεν παρουσιάζουν πολύ υψηλό ανάγλυφο, εκτός από το εσωτερικό της Ιβηρικής Χερσονήσου, όπου υπάρχει το κεντρικό οροπέδιο, η Μεσέτα.
Η Νεοευρώπη άρχισε να σχηματίζεται στην αρχή του Καινοζωικού και σ’ αυτήν εντάσσεται όλος ο ευρωπαϊκός νότος. Έως τότε το μεγαλύτερο μέρος της νότιας Ευρώπης βρισκόταν κάτω από τη θάλασσα. Με την Αλπική Πτύχωση αυτές οι περιοχές αναδύθηκαν από το νερό, και έτσι δημιουργήθηκαν τα βουνά τους. Έκτοτε η Νεοευρώπη παρέμεινε ολόκληρη έξω από τη θάλασσα. Τα ψηλά και απότομα βουνά της δεν έχουν ακόμη διαβρωθεί αρκετά, ώστε να χάσουν ύψος και να εξομαλυνθούν. Για τον λόγο αυτόν δεν υπάρχουν μεγάλες πεδιάδες στη νότια Ευρώπη, ενώ οι υπάρχουσες είναι στενές και επιμήκεις, ακο-λουθώντας την πορεία των ποταμών που κατεβαίνουν από τα βουνά. Γεωλογία – Γεωγραφία (B΄ Γυμνασίου)

Πολλές από τις αλλαγές που γίνονται στην επιφάνεια της Γης οφείλονται σε εξωγενείς παράγοντες, δηλαδή σε δυνάμεις που αναπτύσσονται επάνω στην επιφάνεια της Γης. Ο άνεμος,  (αήρ ) το νερό ( ύδωρ ), οι διαφορές θερμοκρασίας αλλάζουν την επιφάνεια της Γης.
Γεννήσεις του Ο σε Κύκλους Ζωής από την Λεμ-ουρία στην Ατλαντίδα και Αλλαγές Συνείδησης  των  Όντων
Αστραία

40 χρόνια Ευρωπαϊκή Ένωση

απολογισμός του φούρναρη ή της φουρνάρισας
και των αρτόψωμων που παρήχθησαν κατά την χρονική διάρκεια αυτή ζυμωμένων ή άζυμων

Κοιτάξτε, ετοιμαζόμαστε για μια άλλου είδους σκλαβιά τώρα. Η Ευρωπαϊκή Ενότητα τι νομίζετε ότι είναι; Είμαστε πραγματικά ένα κράτος με δύναμη ώστε να μπορέσουμε να επιβάλλουμε απόψεις; Θα γίνουμε μια επαρχία στην οποία θα μας διοικεί η Ευρώπη. Μάνος Χατζιδάκις


Χωρίς να είμαστε κακοπροαίρετοι βεβαίως αλλά, και χωρίς να ανησυχούμε αν χάσουμε τους ψηφοφόρους μας ή της χρηματοδότηση μας, θα πρέπει να πούμε «τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη» για την πορεία και την ιστορία της  ΕΕ, ξεκινώντας από την αρχή του μύθου και του παραμυθιού με ή χωρίς τον δράκο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ,ΕΟΚ είναι ένα όραμα μια ιδέα που ξεκινάει μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την καταστροφή της Ευρώπης και των χωρών της με την άμεση δημιουργία κυρίαρχων πανίσχυρων διεθνών οικονομικών και νομισματικών ταμείων οργανισμών και τραπεζών.
Η ιδέα και το όραμα, πολύ ωραία. Ποιος λογικός άνθρωπος θα πει όχι και ποιος τυφλός δεν θέλει το φως του, όμως μία μικρή λεπτομέρεια δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη και ούτε είναι λεπτομέρεια. Η ειρήνη η ασφάλεια η δικαιοσύνη η ελευθερία και η ισότητα των ανθρώπων των χωρών της Ευρώπης να περνάει μέσα από αυτούς τους απρόσωπους και πολυπληθείς και ανεξέλεγκτους οργανισμούς.
Είναι σαν “την αγάπη και την ειρήνη” που περνάει μέσα από τους θρησκευτικούς ηγεμόνες που όλο μιλάνε για αυτήν και γίνονται πλουσιότεροι και δεν βλέπουμε καμιά πρακτική εφαρμογή αιώνες τώρα. Ούτε ειρήνη ούτε αγάπη, μόνο λόγια κάλπικα σε έργα φτωχά.
“Δώσε μου εμένα το Νομισματικό Ταμείο και κάνει εσύ όσους νόμους θέλεις  για την ελευθερία την δικαιοσύνη και την ισότητα”, μην το ξεχνάμε το ρητό αυτό το σοφό.
Αλλά είπαμε, ας μην είμαστε κακοπροαίρετοι, οι δρόμοι για την κόλαση ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις. Μπορεί να ήταν καλές, το αποτέλεσμα όμως μετράει και το αποτέλεσμα είναι αυτό που έχουμε τώρα μπροστά μας.
Τι  έχουμε; Μία Ευρώπη πτωχευμένη ,μία Ευρώπη άρρωστη τσακισμένη από τον ιό, μία Ευρώπη με μεγάλα ποσοστά ανεργίας φτώχειας δυσλειτουργίας δυσαρμονίας, μία Ευρώπη αμήχανη που δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις, και πηγαίνει  από ατέρμονα group σε  Eurogroup, μία Ευρώπη αποτυχημένη. Μία Ευρώπη που το μόνο που κατάφερε να κάνει είναι να χτίσει κι άλλα τζάμια δίπλα σε κάθε καθεδρικά τεμένη και να φέρνει τους ανθρώπους στοιβαγμένους σε βάρκες ξεριζωμένους από τη χώρα τους που προσεύχονται σε αυτά. Και αυτό το θεωρεί επιτυχία και θρησκευτική ελευθερία, την θρησκευτική δουλεία, δηλαδή.
Η Ευρώπη είναι μία χερσόνησος μιας γενικότερης ηπείρου που ξεκινάει από πολύ παλιά από την Παγγαία ήπειρο την εποχή της Λεμουρίας, την Ευρασία με όριο τα Ουράλια όρη. Τα σημάδια των  γεωλογικών μεταβολών φαίνονται πάνω της και στον λαιμό του ταύρου ούρου, με τις ορογενέσεις και τις διαβρώσεις τους από ενδογενείς και εξωγενείς δυνάμεις. Από την Καληδονία πτύχωση μέχρι την Ερκύνια στην Αλπική που κυριαρχεί στη νότια Ευρώπη και στην μεσογειακή γη και ακτή.
Η Ευρώπη μετά το θαύμα του ελληνικού πολιτισμού και την έξοδο της ανθρωπότητας τον ορθολογισμό με την Ελληνική σκέψη και διαλεκτική, περνάει σε φάση ενδοσκοπική και αυτοκαταστροφική. Η άνοδος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ,δυτικής και ανατολικής οι θρησκευτικοί πόλεμοι που ακολούθησαν και οι αυτοκράτορες βασιλιάδες, έρμαια μιας θρησκευτικής χριστιανικής ηγεμονίας, εκμαυλίσανε όλες τις φυλές της γης. Όσους δεν εξοντώνουν, τους προσηλυτίζουν, ακόμη και αλφάβητο τους φτιάξανε για να μην τους χάσουν από πελάτες πιστούς.
Η αποικιοκρατία, ακράτεια ληστρική, η απληστία  η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και των αποικιών θα ήταν και η Νέμεσις  των ηγεμονίσκων αυτών και η ανάμειξη όλων των φυλών και όλων των θρησκειών σε μία φυλή και θρησκεία, με την άνοδο φυσικά ,της θεοσοφίας στο παγκόσμιο στερέωμα που προωθούσε και προωθεί κάθε φορά ένα νέο μαϊτρέγια για μεσσία στη κορυφή της  φαρωνικής πυραμίδας.
Ας δούμε τα κυριότερα επιχειρήματα “σημαίες” των ευρωπαϊστών εκατέρωθεν, δεξιών και αριστερών και ας τα εξετάσουμε με το πνεύμα της απλής λογικής. Να δούμε πόσο αντέχουν.
Ισότητα. Η περίφημη ισότητα, ισότητα φύλων φυλών και φύλλων. Ισότητα λένε οι αριστεροί σοσιαλιστές, ισότητα οι δεξιοί καπιταλιστές. Με βάση την απλή λογική, ισότητα είναι πρωτίστως οικονομική και πρέπει να ξεκινάει από εκεί. Τι ισότητα μπορεί να έχει ένας άνεργος και ένας άστεγος με έναν αξιωματούχο αδρά αμειβόμενο της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Καμία. Ισότητα στη φιλανθρωπία τους, στη ζητιανιά, εκτός από την επιλογή να πεθάνει από την πείνα ή τη διαμονή στο παγκάκι;
Η αριστερά περνώντας από την επανάσταση στο συμβιβασμό με ελαφρά πηδηματάκια, αρέσκεται να μιλάει βαυκαλιζόμενη για ισότητα, κάνοντας και ένα ευχέλαιο στους παλαιούς κομμουνιστές Φαραώ. Η δεξιά τολμά να μιλάει για ισότητα μέσα από ένα άγριο καπιταλισμό παριστάνοντας τη φιλάνθρωπη σε ακριβά γκαλά.
Δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη βασίζεται σε μία ουσιαστική ισότητα. Αφού δεν υπάρχει αυτή ισότητα, η δικαιοσύνη παρουσιάζει έλλειμμα και περίσσευμα πολυάριθμων νόμων και παράνομων.
Ελευθερία. Αν δεν λειτουργεί η δικαιοσύνη που βασίζεται σε μία πραγματική ισότητα, τι Ελευθερία μπορεί να έχει κανείς και ποια τα όριά της; Πού σταματάει και πού αρχίζει για ποιον για ποιους πως και γιατί;
Ένα από τα μεγάλα προβλήματα και Ευρώπης είναι προσφυγικό και το μεταναστευτικό, που καλύπτεται πίσω από κορώνες αντιρατσισμού σε νόμους αντιρατσιστικούς υπερβολικά πολλούς. Αν θέλουμε όμως να σπρώξουμε τη λογική στα όριά της θα πρέπει να ορίσουμε “ρατσισμό” και τον αντιρατσισμό. Διότι ρατσιστής είναι αυτός που χωρίζει τους ανθρώπους ακόμη, σε ρατσιστές και αντιρατσιστές, κάνει διάκριση ανθρώπων. Όλοι άνθρωποι είναι, και οι ρατσιστές και οι αντιρατσιστές.
Ισχυρίζονται και ισχυρίστηκαν πρωταρχικά (με πόσο καλή πρόθεση άραγε;) οι πανευρωπαϊστές , πως η Ευρώπη έχει δημογραφικό πρόβλημα και θα πρέπει να το λύσουν αυτό φέροντας τις αφροασιατικές φυλές. Το θεωρούν ηθικό λογικό και αντιρατσιστικό να χρησιμοποιήσουν με αυτό τον τρόπο, τις φυλές.
Εισάγουν επιβήτορες, παρένθετες μητέρες, ορφανά ασυνόδευτα παιδιά με δάκρυα υποκρισίας καυτά να πνίγονται στα μεσογειακά νερά.
Αντί να απαγορεύσουν την αγαμία στους θρησκευτικούς ηγέτες και κληρικούς οι οποίοι πρέπει να συνεισφέρουν στην κοινωνία (και στον θεό)  και με προσωπική γενετική παρουσία, φέρνουν τους καλύτερους ισλαμιστές για να λύσουν το πρόβλημα και αντί  να δώσουν επιδόματα και κίνητρα στα νέα ζευγάρια να κάνουν οικογένειες και παιδιά
Αντί να να βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους στη χώρα τους τους μεταφέρουν στην Ευρώπη για να τους χρησιμοποιήσουν ποικιλοτρόπως και σαν φθηνά εργατικά και η αριστερά συνοδεία τσιμουδιά, ποιεί την νήσσα και βγάζει κορώνες για δήθεν ανθρωπιά.
Και, τελειώνοντας να μιλήσουμε για την Ελλάδα.
Η Ελλάδα όταν μπήκε (χωρίς δημοψήφισμα απουσία λαϊκής συναίνεσης )στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχε ελάχιστο χρέος, είχε τα νησιά της, είχε τα μουσεία της, είχε τη χώρα την γη της, την περιουσία της.
Σήμερα μετά από 40 χρόνια παρουσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και 10 χρόνια μνημόνιο δεν έχει τίποτα, έχουν υποθηκευθεί τα πάντα, έχουν πωληθεί ( σε ποιους;;;) έχει μεγαλύτερο χρέος και πανηγυρίζει τι; Χωρίς καμία λογική.
Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρόβλεψε την περίπτωση εξόδου κάποιου μέλους; Η πραγματική ελευθερία λέει πως μπορεί κάποιος θέλει να μείνει ή να θέλει να φύγει από κάπου. Μόνο ο Κύκλωπας δεν άφησε τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του να φύγουν και έκλεισε στην είσοδο της σπηλιάς.
Οι ηθικοί νόμοι της φιλοξενίας επίσης λένε, πως αν θέλεις και  αν μπορείς να φιλοξενήσεις κάποιον ή κάποιους. Φιλοξενία με το ζόρι δεν γίνεται,  όπως δεν μπορείς να  κρατήσεις  κάποιον με το ζόρι   «φιλοξενούμενο». Και όταν κάποιος έρχεται και μένει με το ζόρι, αυτό δεν λέγεται Φιλοξενία λέγεται εποικισμός  ή και κάτι  χειρότερο ακόμα, γενοκτονία και εισβολή.
Γιατί υπάρχουν τόσο πολλοί πρόεδροι γραμματείς συμβούλια ευρωβούλια δημόσια κτίρια στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Τι κάνουν όλοι αυτοί και  πώς πληρώνονται και γιατί,  εφ ΄όσον αποδεικνύονται κάθε φορά  περισσότερο ανίκανοι και ανεπαρκείς; 

Όταν η Ευρώπη ανοίγει το στόμα της, είναι για να χασμουρηθεί. Φρανσουά Μιττεράν

Μέχρι πότε;;;; Στο μεγάλο ύπνο της Ευρώπης…..την ξυπνητή ωραία κοιμωμένη κάποιος αναζητεί.

Αστραία

 

Οι οφειλές στον δράκο

Σε νέες συμφωνίες  «διαθήκες»  και παλαιές 

Ποιος είναι ο πιο μεγάλος δράκος, που το πνεύμα δεν θέλει να τον ονομάζει κύριο του και θεό του;;;;;

Νίτσε Φρήτριχ. Οι μεταμορφώσεις του Πνεύματος!
Θα σας μιλήσω για τις τρεις μεταμορφώσεις του Πνεύματος.
– Πως το πνεύμα γίνεται καμήλα, και λιοντάρι η καμήλα, και παιδί, και τελικά το λιοντάρι.
Πολύ φορτίο σηκώνει το πνεύμα, το δυνατό, το υπομονετικό πνεύμα ,που το κατοικεί ο σεβασμός.
Το βαρύ, το πιο βαρύ φορτίο απαιτεί η δύναμη του.
Τι είναι πιο βαρύ; Έτσι ρωτά το υπομονετικό πνεύμα, έτσι γονατίζει, της καμήλας όμοιο και θέλει να φορτωθεί καλά.
Τι είναι το πιο βαρύ, ω ήρωες;  Έτσι ρωτά το υπομονετικό πνεύμα,- να το πάρω μαζί μου και να χαρεί η δύναμη μου.
-Μέσα στην ερημικότερη έρημο συμβαίνει η δεύτερη μεταμόρφωση.
Το πνεύμα γίνεται λιοντάρι εδώ.
Θέλει να κατακτήσει την ελευθέρια του και να γίνει κύριος στην δική του έρημο..
Εδώ ζητά τον τελευταίο του κύριο.
Θέλει να γίνει εχθρός του και εχθρός του τελευταίου Θεού του, και θέλει να διεκδικήσει την νίκη του από τον δράκο.
Ποιος είναι ο πιο μεγάλος δράκος, που το πνεύμα δεν θέλει να τον ονομάζει κύριο του και θεό του.
«Οφείλεις» λέγεται ο μεγάλος δράκος. ( Που  όλο λαλεί με την τσιριχτή φωνή…. )
Μα το πνεύμα του λιονταριού λέει ‘θέλω’.- Μα πείτε μου αδελφοί μου, τι μπορεί να κάνει ακόμα το παιδί, που ούτε και το λιοντάρι ακόμα δεν μπορεί να κάνει;
Για ποιον λόγο το αρπακτικό λιοντάρι πρέπει να γίνει και παιδί ακόμα; Το παιδί ‘ναι αθωότητα και ξεχασιά, ένα ξαναρχίνισμα, ένα παιγνίδι, μια ρόδα που γυρίζει, μια πρώτη κίνηση, μια Άγια Κατάφαση.
Ναι, στο παιγνίδι της δημιουργίας, αδελφοί μου, χρειάζεται μια άγια κατάφαση.
Την δική του θέληση θέλει τώρα το πνεύμα.
Τον δικό του κόσμο κερδίζει αυτός… που τον κόσμο έχασε!
Σας μίλησα για τις τρεις μεταμορφώσεις του Πνεύματος.
Πως το πνεύμα έγινε καμήλα και σε λιοντάρι η καμήλα και σε παιδί στο τέλος λιοντάρι. ( με αρκτικό Λ, Λάμδα)
Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα.
Και τον καιρό εκείνο έμενε σε μια πολιτεία, που λεγόταν «Παρδαλή Γελάδα»,…..(την Ιερή )

Πότε το Πνεύμα … γίνεται Λιοντάρι;

Όταν γίνεται αλλαγή πανίδας  χλωρίδας και αντίληψης στη Γαία

Αστραία