και το τέλος των δεινοσαύρων
Όταν το παρελθόν δεν φωτίζει πια το μέλλον, το πνεύμα βαδίζει στο σκοτάδι. Α. Τοκβίλ

the winter is coming
φράση από την ομώνυμη σειρά Game of Throne, η ιστορία του δράκου με τα επτά βασίλεια.
Η καταπληκτική σειρά βιβλία του George R. R. Martin έχει πολλές αλληγορίες και μεγάλες αλήθειες όπως και οι μεγάλες μυθιστορίες.
Οι δράκοι βασιλιάδες και βασίλισσες που στο τέλος τρελαίνονται και ο σιδερένιος θρόνος καταστρέφεται.
Αν και το τέλος της σειράς απογοήτευσε τους θαυμαστές ήταν όμως σωστό και αρκετά ρεαλιστικό.
Είναι σαφής η αναφορά στην Βρετανική αυτοκρατορία με τους βασιλιάδες της να έχουν πολλά από τα στοιχεία των βασιλιάδων της σειράς όπως και άμεση σχέση με τους δράκους και τον χριστιανισμό.
Ο δράκος έχει πολύ μεγάλη σημασία για την Ευρώπη, οικόσημο του δράκου είναι παντού, διότι σχετίζεται με τις βασιλικές και αυτοκρατορικές δυναστείες για αυτό και λέγονται γαλαζοαίματοι. Παντρευόταν μεταξύ τους τα αδέρφια και ξαδέλφια χωρίς να θεωρείται αιμομιξία αποτέλεσμα ανάπηρα παιδιά και νάνους. Τώρα έχουν ξεπέσει εντελώς. Οργανώνουν φιέστες.
Ο δράκος ήταν σύμβολο και της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, (ο Μέγας Κωνσταντίνος ήταν ο βασιλιάς δράκος και στέφθηκε στο Eboracum, σημερινό Γιορκ της Αγγλίας) και της παπικής εκκλησίας και των Ρομανώφ.
Το χιαστί Χ στις ασπίδες που είχε ο Ramsay είναι ο σταυρός του Αγίου Ανδρέα της Σκωτίας,
ο οποίος σταυρώθηκε σε έναν χιαστό σταυρό, της μορφής που ονομάζεται crux decussata, υποτίθεται κατόπιν αιτήματός του, καθώς θεωρούσε τον εαυτό του ανάξιο να σταυρωθεί στον ίδιο τύπο σταυρού με τον Ιησού.
Πολλοί από τους βασιλιάδες στο games of thrones έχουν τον χαρακτήρα των βασιλιάδων της βρετανικής αυτοκρατορίας και βασίζονται σε ιστορικά γεγονότα.
Σύμφωνα με τον Μέρλιν, ο κόκκινος δράκοντας συμβόλιζε τους Βρετανούς και ο λευκός δράκοντας τους Σάξονες. Ο λευκός δράκοντας υπερίσχυσε στην αρχή, αλλά κατόπιν ο κόκκινος δράκοντας ανέλαβε τις δυνάμεις του, ο δε πατέρας του Αρθούρου είναι Ούθερ Πεντράγκον. Για να μη μιλήσουμε το Γκράαλ το Ιερό δισκοπότηρο που πίνανε το αίμα της Αθανασίας κατά την συνήθεια των Δράκων.
Οι Σαυραμάτες από την γη της Ανατολίας Λεμουρίας ξεχύνονται στην Δύση της Ευρασίας.
Οι Σκύθες σκοτεινοί Σκώτες σε χρυσά κύπελλα πίνανε το αίμα των εχθρών τους κατά τη συνήθεια των βρικολάκων κυριολεκτικά περιγράφει ο Ηρόδοτος αναλυτικά.
Αλληγορικά σήμερα πολλοί «βρικόλακες» πίνουν το αίμα των ανθρώπων και ρουφούν την ενέργεια τους μέσω θρησκευτικών δοξασιών και άλλων παπατζίδικων ιδεολογιών. Παπάδες, φιλάνθρωπες κυράδες, οικονομολόγοι τραπεζίτες βασιλιάδες εξασκούνται στο δρακουλίσιο σπορ των Καρπαθίων.
Οι δεινόσαυροι οι τρομεροί μεγάλοι δράκοι της προλεμούριας εποχής εξαφανίστηκαν σε μια νύκτα. Από κομήτη από σεισμό από καταποντισμό; Ποιος ξέρει….
Σημασία έχει πως εξαφανίστηκαν.
Η εξαφάνιση τους όμως βοήθησε την εμφάνιση των ανθρωπίδων.
Αν δεν είχαν εξαφανιστεί, κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να εμφανιστεί
γιατί δεν αφήνανε χώρο για τίποτα άλλο στη Γη. Είχαν καταλάβει τα πάντα.
Τρώγανε τα πάντα και μια ημέρα δεν είχαν να φάνε τίποτα άλλο. Αυτός θεωρώ πως είναι και ο πιο σημαντικός λόγος της εξαφάνισης τους.
Το ίδιο κάνουν και οι σημερινοί «δεινόσαυροι βρικόλακες».
Έχουν φάει και έχουνε πιει τα πάντα στη Γη, όλα τα ενεργειακά αποθέματα, οι τιτλούχοι πρωτοκαθήμενοι σε χρυσούς θρόνους στα χρυσά δισκοπότηρα με αφάνταστη αμετροέπεια απληστία και λαιμαργία.
Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται σαν φάρσα και σαν τραγωδία.
Θα εξαφανιστούν εν μία νυκτί
για να εμφανισθεί ένα νέος είδος Ανθρώπου πάνω στη Γη:

Αυτό του Homo Sitizen σε Sapiens Δημοκρατίες

Αστραία

Οι πυραμίδες της αλαζονείας των παλαιών μάγων της Νέας Λεμουρίας στους θρόνους της εξουσίας

Η Αίγυπτος και γενικότερα η περιοχή της Αφρικής και των Αιθιόπων ως αγαπημένη χώρα του Ποσειδώνα, υπήρξε το νέο ατλαντικό φυτώριο του ιουδαϊσμού του χριστιανισμού του μουσουλμανισμού της μασονίας και των ταγμάτων με χαρακτηριστικό σύμβολο την πυραμίδα, το μάτι του Κύκλωπα την αυταρχική ιεραρχία με τους παχυλούς ασυμμάζευτους τίτλους της «δημοκρατίας» των ιερών βοσκών-ποιμένων και ότι συνεπάγεται για το ποίμνιο αυτό. Μετά την αποκάλυψη του Ποσειδώνα το 1846 και την ανακάλυψη του μαύρου χρυσού και ποσειδώνιο υγρού του πετρέλαιου η νοσηρή νοοτροπία απλώθηκε σε όλο τον πλανήτη. Να κτίζουν πυραμίδες παντού εκτός από νεκρόσπιτα μαυσωλεία λειψανολατρείας, εκκλησιές μοναστήρια συναγωγές και τζαμιά. Από την Νέα Ατλαντίδα στις ΗΠΑ έως την Νέα Λεμουρία στην Αστάνα στο πλαίσιο της πανθρησκείας οι νέοι ιεράρχες Φαραώ. Ο Ράμσεϊ- Ραμσής παρελαύνει με άρμα στρατιωτικό, χαρακτήρας ιδιαίτερος, στο Game Trones σε συνώνυμο ρόλο σαδομαχιστικό. Ο βασιλιάς των νεκρών περιμένει οι μούμιες και οι βρυκόλακες να αναστηθούν …..από την ίδια κινηματογραφική επική σειρά.

Είκοσι δύο άρματα ταγκς, που μετέφεραν τις μούμιες βασιλιάδων και βασιλισσών της αρχαίας Αιγύπτου, παρήλασαν απόψε το βράδυ, Σάββατο 3 Απριλίου, στους δρόμους του Καΐρου, σε ένα φαραωνικό θέαμα. Προορισμός, το καινούριο τους «σπίτι», το Εθνικό Μουσείο Αιγυπτιακού Πολιτισμού .
Ας γνωρίσουμε καλύτερα τους σύγχρονους και παλαιούς Φαραώ, θεοβασιλιάδες της Αιγύπτου.
Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε σ’ αυτήν τη σύντομη ζωή μας και παρ’ όλα αυτά, ελπίζουμε και σε μια αιώνια.
Ανατόλ Φρανς

Με το όνομα Φαραώ, εκ της αρχαίας αιγυπτιακής λέξης φερ-άα ή περ-άα, η οποία σημαίνει ανάκτορο φέρονται, ιστορικώς, οι αρχαίοι ηγεμόνες της Αιγύπτου, συνολικά 232 τον αριθμό.
Ο όρος αυτός, ως συνώνυμο στην έννοια του βασιλέως, άρχισε να χρησιμοποιείται από την 18η δυναστεία, ενώ στην 22α δυναστεία αποτελούσε, πλέον, τιμητικό τίτλο. Αν και ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκε από τους ίδιους τους Αιγύπτιους ηγεμόνες, ο τίτλος αυτός, καθιερώθηκε πολύ μεταγενέστερα
Κατά την αρχαιότητα, οι Φαραώ είχαν, εκτός των αμιγώς διοικητικών, θρησκευτικά καθήκοντα και ταυτίζονταν με τους θεούς Ώρο, Ρα, Άμμωνα Ατών και, μετά θάνατον, με τον Όσιρι. Όντας λοιπόν θεοί, κληροδοτούσαν τη θεϊκή υπόστασή τους στους απογόνους και συνεχιστές της δυναστείας. Έχαιραν θεϊκών τιμών εν ζωή, καθώς και μετά θάνατον, ο οποίος για τους Αιγύπτιους θεωρείτο η μετάβαση σε ένα άλλο κόσμο, αρχέγονο και μυστικιστικό.
Ο Ηρόδοτος κάνει εκτενή περιγραφή και καταγραφή των συνηθειών τους, των εθίμων τους, των πρακτικών τους και, τους χαρακτηρίζει ιδιαίτερα θρήσκους υπερβολικά φιλόζωους, γεγονός που φαίνεται και από τα κεφάλια των ζώων που στόλιζαν τους θεούς τους, αποφεύγανε το χοιρινό και κάνανε περιτομή.

Συνέχεια εδώ

Η επιστροφή των Φαραώ με τον βασιλιά των νεκρών

στην κόλαση που φτιάξανε με «πολιτισμό» των Φαραώ

Αστραία