Πως διασκεδάζει η εξουσία

Πάντοτε αμετάβλητοι οι σχοινοβάται ούτοι οι Αθίγγανοι, οι γελωτοποιοί ούτοι πίθηκοι (καλώ δε ούτω τους λεγομένους πολιτικούς). Μαύροι χαλκείς κατασκευάζοντες δεσμά δια τους λαούς εν τη βαθυζόφω σκοτία του αιωνίου εργαστηρίου των.
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
(από τους «Εμπόρους των Εθνών»)

Κάθε βασιλική αυλή έχει από αρχαιοτάτων χρόνων τέσσερις βασικές κατηγορίες αυλικών που την υπηρετούν και την συντηρούν:
1. Τους αυλοκόλακες που την κολακεύουν και την χαϊδεύουν στα αυτιά για ένα κοκαλάκι και μία θεσούλα, κυρίως τα πιστά κομματόσκυλα.
2. Τους απατεώνες κατασκευαστές ράφτες που της ράβουν «κατασκευάζουν»
συνεχώς τα ανύπαρκτα ρούχα , οι γνωστοί μιζαδόροι απατεώνες της αχρειότητος.
3. Τους μανδαρίνους σπιούνους χαφιέδες , τις σκιές, τον στρατό των καρεκλοθεσιτών παρά των πλευρώ της.
4. Τους γελωτοποιούς για να την διασκεδάσουν και όχι να την ψυχαγωγούν με ευτελή θεάματα μαζί με τη ποδηγετούμενη μάζα. Έχει διαφορά το ρήμα διασκεδάζω από ψυχαγώ. Κυρίως τηλεπερσόνες τηλεκπομπές και τηλεσκουπίδια της τηλεδιασκέδασης. Ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ζώον που γελά αλλά έχει σημασία με τι γελά και για ποιον λόγο. Και οι μνηστήρες γελούσαν με παραμορφωμένα τα πρόσωπα τους στην αυλή της Ιθάκης.
Ο ψυχαναλυτής Καρλ Γιουνγκ λέει, πως ο γελωτοποιός είναι βασικό αρχέτυπο, το αρχέτυπο του κατεργάρη μαζί με τα άλλα τρία, το αρχέτυπο του σοφού, της μητέρας και της αναγέννησης.
θα υποστήριζα πως υπάρχουν πολύ περισσότερα αρχέτυπα που βουλιάζουν στο συλλογικό ασυνείδητο και αναδύονται από το προσωπικό υποσυνείδητο κάθε εποχής. Έτσι η ενεργειακή στάθμη της κάθε εποχής φθάνει μέχρι την στάθμη των αρχετύπων και προτύπων της. Όσο πιο χαμηλή, τόσο τα πρότυπα πιο ευτελή,  μεγάλη η εντροπία και η ενέργεια λιγοστή.
Παρακολουθούμε τα τελευταία live τηλεshow κυβέρνησης-αντιπολίτευσης καλλιτεχνικών υπηκόων θεατρικών παραγόντων και ροζ κίτρινων μαύρων θεαμάτων στο μεγάλο κολοσσιαίο το διαδίκτυο το τελευταίο καιρό με μεγάλο πρωταγωνιστή τον κορωνοϊό, υιό της κατάχρησης της αμετροέπειας του καταναλωτισμού και της απληστίας.
Μία κυβέρνηση έντρομη, μία αντιπολίτευση αδύναμη και φτηνή, μία δικαιοσύνη απούσα και ανύπαρκτη και ο όχλος να χορεύει το χορό των λύκων ουρλιάζοντας στο λιγοστό φως της σκοτεινής όψης του φεγγαριού.
Όταν η εξουσία θυσιάζει μερικά πιόνια για να κρατηθεί κάνει διπλωματική πολιτική, όταν θυσιάζει άλογα είναι σε δίλημμα, όταν θυσιάζει αξιωματικούς είναι σε δύσκολη θέση, όταν θυσιάζει πύργους είναι σε δεινή, τη βασίλισσα σε οικτρό αδιέξοδο και όταν θυσιάζει τον βασιλιά, πέφτει παταγωγώς.
Ο εκφυλισμός μιας ολόκληρης κοινωνίας, η αύξηση της εντροπίας και η πτώση της εξουσίας σημειοδοτείται από την μεγάλη αύξηση των παραπάνω κατηγοριών, των αυλοκολάκων των απατεώνων των μανδαρίνων και των γελωτοποιών «πυλώνες» μιας άνοης εξουσίας .
Τι μπορεί να κάνει ένας απλός άνθρωπος απέναντι σε μία εκτός ουσίας, εξουσία;
Να κρατήσει τη ζωή του  όρθια και να μη την εξευτελίζει μέχρι να καταντήσει  και να του γίνει άδεια ξένη φορτική. Συμβουλή του Καβάφη ποιητή.

Σε όλες τις εποχές, υποκριτές που λέγονταν ιερείς έβαζαν κορώνες στα κεφάλια κλεφτών που λέγονταν βασιλιάδες.
Robert G. Ingersoll,
Και σε όλες, υπάρχουν ιερείς και αρχιερείς της διαφθοράς και διαπλοκής και έκπτωτοι βασιλείς. Υπάρχουν και σκακιστές…..
Αστραία