Θεός και Λόγος

Ο θεολογικός λόγος του Αντίνοου

Οι μεγάλοι απατεώνες της θεολογίας
Ο Θεός ανήκει σε αυτό που δεν μπορεί να γίνει Γνωστό με την ανθρώπινη μορφή και φυσικά ανήκει στη σιωπή, την αιώνια σιωπή και τη Νύχτα τη βαθιά την αρχέγονη Νύκτα την Πρωταρχική.
Ο Θεός ποτέ δεν μιλάει, δεν μίλησε ποτέ και δεν είπε τίποτα σε κανέναν γιατί δεν υπάρχει τίποτα να ειπωθεί από μία ΠΗΓΗ αρχαία.
Αυτός και, αυτοί που μιλάνε πάντα , είναι ο άνθρωπος ,τα ανθρώπινα όντα, οι άνθρωποι ειδικά, άμα τη εμφανίσει του Ερμή και του χόμο σάπιενς δηλαδή. Γιατί δεν ξέρουμε τι κραυγές βγάζανε οι υπόλοιποι χόμο και ανθρωπίδες, νεάτερνταλ, thomo erectus και ποια ήτανε η λογική τους. Προφανώς ξεκινήσανε με κραυγές, αφού το ζωικό κύτταρο είναι κοινό και για τα δύο έμβια όντα και τον άνθρωπο και τα ζώα και, συνεχίζουνε να τις έχουνε σε κάποιες συνήθειες και τελετές.
Πότε αναπτύχθηκε ο λόγος στον άνθρωπο η ομιλία και η φωνή δεν είναι ακριβώς γνωστό. Σίγουρα ξεκίνησε με κλάμα μούγκρισμα στρίγκλισμα, με πολλά σύμφωνα, μετά έρεε σαν τραγούδι και φωνή …..λαλαλα ….λιλιλι, σύμβολα ιδεογράμματα για να φτάσει στα αλφαβήτα στα Άλφα από το Λι.
Και εδώ η συμβολή της Ελληνικής Γλώσσας είναι σημαντική για την εξέλιξη των ανθρωπίδων γιατί πρόσθεσε τα φωνήεντα και, όχι μόνο αυτό πρόσθεσε και την λογική, τη λογική σκέψη διεργασία επεξεργασία κρίση και διάκριση.
Ο λόγος φυσικά αναπτύχθηκε στην Ατλαντίδα την Εποχή της Ατλαντίδας (στην εποχή της Λεμουρίας θα ήταν ανύπαρκτος προφανώς ), με τον Ερμή, τον αγαπημένο και χαϊδεμένο γιο του Διός μεγάλο πρωταγωνιστή, αλλά και ο Ποσειδώνας παρών ωσεί, ως κυβερνήτης με θεϊκή πυγμή. Για αυτό και δεν έλειπαν τα θρησκευτικά και τα ιερατεία ως κέντρα και εξουσία με τα οποία έκλεβαν τον κόσμο και συνεχίζουν να τον κλέβουν εγκαθιστώντας μία δικτατορία. Πουλώντας τον λόγο του άφωνος σιωπηλού Θεού στα κάλπικα γιασεμιά της μιας δραχμής με την θεολογία.

Ατελείωτες θεολογικές και ερμηνείες, σεντόνια θεολογικές ερμηνείες για τον Λόγο του Θεού. Τι είπε ο θεός, τι έκανε ο Θεός, τι εννοούσε ο Θεός πόσο αγαπάει τον άνθρωπο ο Θεός για αυτό τον τιμωρεί, πως τον ανταμείβει με το Παράδεισο, με όλη αυτή την ατελείωτη θεολογική αδολεσχία .
Και ενώ η Εποχή των Ιχθύων είναι στην ουσία μία εποχή άλαλων ψαριών οι θρησκευτές της ιχθυακής θεολογίας φλυαρούσαν ακατάπαυστα και φλυαρούν μιλούν και να μεταφέρουν τον λόγο του Θεού σε πλήθος θρησκείες και ειδικά τις μονοθεϊστικές με φονταμενταλιστικές μεθοδολογίες. Ακόμη και ο καημένος και δυστυχισμένος Κρισναμούρτι, ένας απρόθυμος μεσσίας μιλούσε ακατάπαυστα …. για τη σιωπή και τα οφέλη της. Ναι, για την σιωπή και την αξίας της…ασταμάτητα.
Το τι έχουμε ακούσει όλους αυτούς τους αιώνες και τον καιρό για τον Θεό δεν περιγράφεται.
Αποδείχθηκαν όμως πως όλοι είναι κλέφτες απατεώνες και ψεύτες. Χρησιμοποιούν τον λόγο για να πουλήσουν χωρίς καμία λογική, τον Θεό και χωρίς καμία δεοντολογία ηθική.
Το κέντρο εξουσίας της θεολογίας, ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ είναι πολύ απατηλό γιατί χρησιμοποιεί καταχρηστικά τον λόγο την ομιλία για να μιλήσει για κάτι που ανήκει στην σιωπή.
Για αυτό και ο Οδυσσέας πρώτον τον στοχεύει στο λαιμό και του αφαιρεί την δυνατότητα να μιλάει για τον θεό και να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες μαζί με θεολογικό σανό.

Ποτέ μην εμπιστεύεστε τους ανθρώπους που μιλούν συνέχεια και πολύ για τον Θεό. Είναι μεγάλοι απατεώνες και κλέφτες της ζωής των ονείρων μας και Μνηστήρες της Ιθάκης μας.

Αστραία

Η διόρθωση των ονομάτων


στην κλοπή των λέξεων
Όταν ο Κομφούκιος ρωτήθηκε τι θα έκανε αν ήταν κυβερνήτης, είπε ότι θα « διόρθωνε τα ονόματα» για να κάνει τις λέξεις να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Πώς αλλοιώνεται το νόημα και η σημασία των λέξεων και των ονομάτων
Πώς δημιουργείται η Γλώσσα και ιδιωματισμοί της Γλώσσας
Πώς βαπτίζεται το ψάρι κρέας και το κρέας ψάρι
Πώς μιλάει κανείς για αγάπη ενώ σπέρνει το μίσος
Πώς υπερασπίζεται κανείς την ειρήνη ενώ ετοιμάζει πόλεμο
Η ιστορία των ανθρωπίδων άμα τη εμφανίσει του Λόγου και της ομιλίας δεν είναι παρά μόνο η εξέλιξη της γλώσσας των λέξεων στο νόημα και στην σημασία τους.
Ο «μεγάλος αδερφός» η εξουσία, η εκάστοτε την εξουσία πάντα το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να αλλάζει » το όνομα» τα ονόματα και τις λέξεις.
Έτσι σε μπερδεύει σε ελέγχει και σε κλέβει.
Η πρώτη κλοπή ξεκινά από το Λόγο όπως μας λέει μία σοφή ιστορία αλληγορία Ελληνική
και είναι από τον Ερμή.
Στα Κινέζικα ο Ερμής λέγεται Li, λόγος για αυτό και πολλές πολλές λέξεις και Κινέζικα ονόματα αρχίζουν και τελειώνουν με Λη…. ολόκληρες οικογένειας δυναστείες με πολλή σημαντική πολιτική επιρροή
Αυτό το ΛΗ στους Έλληνες γίνεται Ελ, Έλληνες Ελευθερία και στην αρχή, στο τέλος και στους Σημίτες -ελ, Ισραέλ Γαβριέλ Ραφαέλ και λοιπά.

Rectification of names

Η διόρθωση των ονομάτων είναι αρχικά ένα δόγμα των φεουδαρχικών κομφουκιανικών ονομασιών και σχέσεων, που συμπεριφέρεται ανάλογα για να εξασφαλίσει την κοινωνική αρμονία.
Χωρίς μια τέτοια συμφωνία η κοινωνία ουσιαστικά θα κατέρρεε και «οι επιχειρήσεις δεν θα ολοκληρωνόταν».
Ο Mencius επέκτεινε το δόγμα για να συμπεριλάβει ζητήματα πολιτικής νομιμότητας .
Τα Analects δηλώνουν ότι η κοινωνική διαταραχή συχνά πηγάζει από την αποτυχία να ονομάσουμε τα πράγματα με το όνομά τους, δηλαδή να αντιληφθούμε, να κατανοήσουμε και να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα . Η λύση του Κομφούκιου σε αυτό ήταν η «διόρθωση των ονομάτων». Έδωσε μια εξήγηση σε έναν από τους μαθητές του:

Ένας ανώτερος άνθρωπος, σε ό,τι δεν γνωρίζει, δείχνει μια επιφυλακτική επιφύλαξη. Αν τα ονόματα δεν είναι σωστά, η γλώσσα δεν είναι σύμφωνη με την αλήθεια των πραγμάτων. Εάν η γλώσσα δεν είναι σύμφωνη με την αλήθεια των πραγμάτων, οι υποθέσεις δεν μπορούν να οδηγηθούν στην επιτυχία. Όταν οι υποθέσεις δεν μπορούν να οδηγηθούν στην επιτυχία, οι ιδιαιτερότητες και η μουσική δεν ανθίζουν. Όταν οι ατάκες και η μουσική δεν ανθίζουν, οι τιμωρίες δεν θα επιβάλλονται σωστά. Όταν οι τιμωρίες δεν επιβάλλονται σωστά, ο κόσμος δεν ξέρει πώς να κινήσει το χέρι ή το πόδι. Ως εκ τούτου, ένας ανώτερος άνθρωπος θεωρεί απαραίτητο τα ονόματα που χρησιμοποιεί να λέγονται κατάλληλα, και επίσης ότι αυτά που μιλάει να εκτελούνται κατάλληλα. Αυτό που απαιτεί ο ανώτερος άνθρωπος είναι απλώς ότι στα λόγια του μπορεί να μην υπάρχει τίποτα λάθος.

—  Κομφούκιος , Ανάλεκτα, Βιβλίο XIII, Κεφάλαιο 3, στίχοι 4–7, Ανάλεκτος 13.3, μετάφραση James Legge

Ο Κομφούκιος διδάσκει ότι η δίκαιη, προσεκτική, ευγενική, καλοπροαίρετη και ευγενική μεταχείριση θα πρέπει να εφαρμόζεται από τους πρώτους στους δεύτερους. Και ότι με την εφαρμογή τέτοιων πρακτικών στην καθημερινή ζωή, τα κοινωνικά προβλήματα θα επιλύονταν και θα επιτυγχανόταν η ορθή διακυβέρνηση. Η εκτέλεση αυτών των σχεσιακών καθηκόντων θα ισοδυναμούσε με τη σωστή διοχέτευση του λι και τη σωστή χρήση του zhèngmíng σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Κομφούκιου που οδηγούν στο οραματισμένο μονοπάτι του δόγματος του. μια ηθική και αποτελεσματική κοινωνία και άτομα που έχουν επιτύχει την άνοδο σε ανώτερα ανθρώπινα όντα μέσω των αρχών του li και του jen. Η σωστή λειτουργία του εαυτού του εξαρτάται τελικά από τον ρόλο του zhèngmíng. ουσιαστικά ένας κύκλος εξάρτησης ως προς την πρακτική και εφαρμογή αρχών και τρόπων.

Στον Κομφουκιανισμό, η διόρθωση των ονομάτων σημαίνει ότι «τα πράγματα στην πραγματικότητα πρέπει να ταιριάζουν με τις συνέπειες που συνδέονται με αυτά με τα ονόματα, τις προϋποθέσεις για σωστή διαβίωση και ακόμη και αποτελεσματική διακυβέρνηση είναι ότι όλες οι τάξεις της κοινωνίας πρέπει να αποδίδουν σε αυτό που πρέπει να είναι». Χωρίς τη διόρθωση των ονομάτων, διαφορετικές λέξεις θα είχαν διαφορετική δράση. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι για κάθε δράση, υπάρχει μια λέξη που περιγράφει αυτή τη δράση. Η πεποίθηση είναι ότι ακολουθώντας την Διόρθωση των Ονομάτων, θα ακολουθούσε κανείς τον σωστό/σωστό δρόμο. Η διόρθωση των ονομάτων απαιτεί επίσης μια τυπική γλώσσα στην οποία οι αρχαίοι ηγεμόνες θα μπορούσαν να επιβάλλουν νόμους που θα μπορούσαν να κατανοήσουν όλοι για να αποφευχθεί η σύγχυση.

Κάθε άτομο έχει μια κοινωνική θέση και ένα κοινωνικό όνομα. Με τα κοινωνικά τους ονόματα έρχονται οι ευθύνες και τα καθήκοντα. Ηγεμόνας, υπουργός, πατέρας και γιος έχουν όλοι κοινωνικά ονόματα, επομένως πρέπει να εκπληρώσουν τα απαιτούμενα κοινωνικά καθήκοντα σεβασμού (Η διόρθωση των ονομάτων).
Ο Xun Zi έγραψε ένα κεφάλαιο για την «Διόρθωση των ονομάτων» αναπτύσσοντας ένα θέμα που είχε εισαχθεί από τον Κομφούκιο λέγοντας: «Ας είναι ο ηγεμόνας κυρίαρχος, ο υποκείμενος· ας είναι ο πατέρας πατέρας και ο γιος γιος». Το Κεφάλαιο 22, «για την διόρθωση των ονομάτων», ισχυρίζεται ότι οι αρχαίοι σοφοί βασιλιάδες επέλεξαν ονόματα ( που αντιστοιχούσαν άμεσα με την πραγματικότητα αλλά οι μεταγενέστερες γενιές μπέρδεψαν την ορολογία , επινόησε νέα ονοματολογία, και έτσι δεν μπορούσε πλέον να διακρίνει το σωστό από το λάθος.

Ο Xun Zi όχι μόνο έγραψε αυτό το κεφάλαιο για το θέμα της διόρθωσης των ονομάτων, αλλά έφτασε στο σημείο να αναπτύξει/επέκτεινε τη διόρθωση σε ένα σύστημα λογικής. Ο Xun Zi, ο οποίος πίστευε ότι οι εγγενείς τάσεις του ανθρώπου πρέπει να περιοριστούν μέσω της εκπαίδευσης και της τελετουργίας, αντιτάχθηκε στην άποψη του Mencius ότι ο άνθρωπος είναι εγγενώς καλός. Πίστευε ότι οι ηθικοί κανόνες είχαν επινοηθεί για να διορθώσουν την ανθρωπότητα. Άλλοι φιλόσοφοι και λογικοί όπως ο Guanzi , ο Mozi και ο Gongsun Long ανέπτυξαν τις δικές τους θεωρίες σχετικά με τη διόρθωση. Το Li από μόνο του μπορεί να θεωρηθεί ως η ρίζα όλης αυτής της ευπρέπειας και της κοινωνικής εθιμοτυπίας που συζητείται στη διόρθωση των ονομάτων ως θεραπεία στα προβλήματα της κοινωνίας και λύση σε μια ηθική και αποτελεσματική κυβέρνηση και κοινωνία.

Σύγχρονες εφαρμογές
Η έννοια της διόρθωσης των ονομάτων είναι ένα από τα πιο βασικά μότο της κινεζικής φιλοσοφίας. Έχει εφαρμοστεί σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων και εντοπίζεται κυρίως στον τομέα της πολιτικής. Αυτή η βασική αλλά ισχυρή αρχή έχει χρησιμεύσει ως μέσο για την ανατροπή και τη μεταρρύθμιση των δυναστειών. Στη σημερινή κοινωνία, η διόρθωση ονομάτων χρησιμοποιείται ευρέως με κυβερνητικές αποφάσεις.

Αν θες να πάρεις πίσω ό,τι σου έχουν κλέψει ξεκινά από τις λέξεις…… και δεν κρύβεται μόνο ο Αλέξης.

Αστραία

Η Φωνή της Όρασης

Ήχοι Φωτός
Από την στιγμή της μεγάλης έκρηξης μέχρι τη γέννηση του Απόλλωνος
Όραση σημαίνει φως. Φως σημαίνει συνείδηση, είναι το ταξίδι του Φωτός το ταξίδι της Συνείδησης
Απόλλων σημαίνει αυτοσυνείδηση, για αυτό ο Θεός μιλάει για την αυτογνωσία στον ναό του.
Όταν η συνείδηση παρατηρεί τον εαυτό της σε αυτοπαρατήρηση γεννιέται ο Θεός του Φωτός στην φανερή Δήλο μαζί με την αδερφή του την Άρτεμη.
Δύσκολα γεννιέται, καμία βγήκε στεριά δεν τον δέχεται γιατί η αυτοσυνείδηση και αυτογνωσία είναι μία δύσκολη υπόθεση, απαιτεί υπευθυνότητα μέτρο αυτοπειθαρχία και αυτογνωσία. Ποιος τα αντέχει όλα αυτά;
Το φως της ημέρας είναι η όραση της δεξιάς πλευράς, ο λόγος λογική ο ήχος η φωνή, τα φωνήεντα το αλφάβητο.
Το φως της νύχτας της Σελήνης Αρτέμιδος και των αστεριών είναι ο ήχος της σιωπής η αυτοπαρατήρηση και ο διαλογισμός.
Όταν κλείνεις τα δύο μάτια του σπηλαίου κρανίου της κεφαλής βλέπεις τα γεγονότα προσωπικά ή συλλογικά με αντικειμενική ματιά αποστασιοποιημένα.
Βλέπεις μέσα στο σκοτάδι, στον χρόνο μπρος και πίσω.
Κάπου εκεί σε αυτό το σπήλαιο, παγίδευσε και ο Ηρακλής το λιοντάρι και το έπνιξε με τα δύο του τα χέρια. Έπνιξε τον άπληστο εγωισμό και κράτησε τη ζωτική δύναμη για να συνεχίζει στην ορθολογική εποχή.
Ο Απόλλων είναι αδελφός με τον Ερμή. Ο Ερμής έφτιαξε τη λύρα και του την χάρισε παίρνοντας το ραβδί. Όταν αγκαλιάστηκαν τα δύο αδέλφια δύο κόσμοι ενώθηκαν, η Συνείδηση που έγινε Αυτοσυνείδηση και ο Λόγος πού έγινε η Λογική Φωνήεντα, Γλώσσα η Ελληνική και Φωτεινή Φωνή.
Πανσέληνος σήμερα στην τελευταία μοίρα στον άξονα Υδροχόου Λέοντος

Ο άξονας Λέοντα- Υδροχόου:
Απόλλων-Άρτεμις (Ουρανός)
παραγωγή και κατανάλωση της ενέργειας, η Όραση
Ας ακούσουμε τη Φωνή του Φωτός για να βλέπουμε μέρα νύχτα βράδυ πρωί καλά και καθαρά σε όραση διαυγή.

Αστραία

Ερμηνευτές Ερμηνεία και Πληροφορία

Ο Ερμής δένει τα σανδάλια του

Ερμής αντικειμενική και υποκειμενική και ερμηνεία
Ρασομόν Ιαπωνική ταινία Διαφορετικές εκδοχές των γεγονότων
Πως να φθάνεις σε ένα λογικό συμπέρασμα διαφόρων γεγονότων;
Τόσο τα ιστορικά όσο και τα μυθολογικά γεγονότα υπόκεινται σε διάφορες και διαφορετικές ερμηνείες αναλόγως τον ερμηνευτή που τα ερμηνεύει το γνωσιολογικό του και πολιτιστικό του υπόβαθρο τις σκοπιμότητες και τις επιδιώξεις του.
Τελείως αντικειμενικός ερμηνευτής δεν υπάρχει, γιατί ο άνθρωπος είναι υποκείμενο και δεν μπορεί να γίνει να λειτουργήσει σαν αντικείμενο, όμως είναι καλό να αγωνίζεται κανείς για μεγαλύτερα ποσοστά αντικειμενικότητας .
Το ότι ο καθένας βλέπει είναι γεγονός από τη δική του πλευρά, αποδεικνύεται κάθε μέρα στα social media από τις πολλές πολλαπλές και διαφορετικές ερμηνείες που έχει ένα γεγονός που λαμβάνει χώρα στο εδώ και τώρα, πόσο μάλλον αν θελήσουμε να κατανοήσουμε και να ερμηνεύσουμε γεγονότα χαμένα στο βάθος του χρόνου ή τον αφηρημένο πυρήνα της μυθικής τους ιστορίας.
Η δυσκολία αυτή περιέχει δύο κινδύνους:
Ο ένας είναι παραμείνουμε αναποφάσιστοι ,μην ξέροντας ποια εκδοχή είναι πιο σωστή και να παριστάνουμε τον πελαργό στο μετέωρο βήμα του, όλοι έχουν δίκιο όλοι έχουν άδικο.
Ο άλλος είναι να γίνουμε δογματικοί εμμονικοί εγκλωβισμένοι στο αλάθητο ενός Πάπα ή ενός Θεού με αποτέλεσμα τους διάφορους Ταλιμπάν της θρησκευτικής και  κομματικής κυρίως  ιδεολογίας.
Για να ξεπεράσουμε αυτούς τους σκοπέλους και τους υφάλους της έρευνας και τις γνώσης καταφεύγουμε στο εξής τέχνασμα.
Δεχόμαστε ως περισσότερο σωστό και αληθινό αυτό με το οποίο πρωταρχικά διαφωνούμε, όχι αυτό με το οποίο συμφωνούμε. Είναι πιο δύσκολο αλλά, έτσι βλέπουμε και την άλλη πλευρά, εξετάζουμε και το δίκιο της άλλης πλευράς ,κερδίζουμε σε οξυδέρκεια παρατήρηση αντικειμενικότητα. Ανοίγει η όραση μας, διευρύνεται.
Αυτό αποτελεί και μία καλή βάση για έναν διάλογο, δεν τον φοβάσαι. Ακούς τι λέει ο άλλος, το εξετάζεις, το σκέφτεσαι, γιατί αν ακούς μόνο τον εαυτό σου δεν μαθαίνεις ποτέ τίποτα.
Οι λιγότερο αντικειμενικοί άνθρωποι είναι και οι περισσότεροι εμμονικοί άνθρωποι με παγιωμένο σημείο αντίληψης, δύσκολα μπορούν να αντιληφθούν κάτι άλλο πέρα από αυτό, πόσο μάλλον περισσότερο να το συζητήσουν .
Η σωκρατική μέθοδος της μαιευτικής είναι  αξεπέραστη για την αναζήτηση της γνώσης και της αλήθειας που πρέπει να πηγάζει μέσα από τις ερωτήσεις τις σωστές ερωτήσεις και να γεννιέται  ένα όμορφο παιδί.
Η μαιευτική μέθοδος ερωτήσεων-απαντήσεων και συζήτησης απουσιάζει τελείως από το πολιτικό βήμα της ζωής του τόπου αλλά και το αγοραίο βήμα των social media.
Έτσι κάνεις δεν μαθαίνει τίποτα μέσα σε ένα ανακάτεμα αδολέσχιας φλυαρίας, έρμαια της τυχαιότητας και της παραπληροφόρησης.
Οι σωστές ερωτήσεις είναι το ανοιχτήρι της ζωής, ας αρχίσουμε από αυτές.
Πως να φιλτράρεις μια πληροφορία και να συνδέεις τα γνωστικά πεδία
Οι συνεργάτες
Τι
Γιατί
Πότε
Πώς
Πού
Ποιος
και οι σωστές ερωτήσεις ξεγεννούν το γερό παιδί
17. Οι καλοί συνεργάτες μιας σωστής έρευνας

Η ακοή με τον λόγο συνδέονται μέσω της λογικής. Ο καλός ερμηνευτής είναι πρωτίστως και καλός ακροατής και διαλεκτικός διαλλακτικός συζητητής, δηλ σωστός Ερμής.

Αστραία

Ο Ερμής και ο γρύλος

Διάλογος πληροφορίες και επικοινωνία
Περιμένοντας τον Γκοντό

Ένας άνθρωπος καθώς προχωρούσε με το αυτοκίνητό του σε μια ερημική περιοχή ξαφνικά παθαίνει λάστιχο. Βλέπει ότι δεν έχει γρύλο και θυμάται ότι πριν ένα χιλιόμετρο είχε περάσει ένα σπίτι.
Αποφασίζει να πάει να ζητήσει ένα γρύλο. Στο δρόμο καθώς πήγαινε αναρωτιέται:

Και αν δε μου δώσει γρύλο;
Θα του πω κύριε έχω μείνει εδώ πιο κάτω και το χρειάζομαι.

Και αν επιμένει να μην μου το δώσει;
Θα του πω κύριε σας παρακαλώ είναι ανάγκη, δεν ξέρω που να μείνω.

Και αν συνεχίσει να επιμένει να μην μου το δώσει;
Θα του πω ή θα το δώσεις ή και γω δεν ξέρω τι θα γίνει!
Νευριασμένος από τις σκέψεις που είχε κάνει, φτάνει έξω από τη πόρτα του σπιτιού και τη χτυπάει. Μόλις την ανοίγει ο ιδιοκτήτης του λέει:

Αϊ γα….υ κι εσύ κι ο γρύλος σου!
Ο Ερμής ο θεός του λόγου του διαλόγου της πληροφορίας της επικοινωνίας και της πρώτης προσοχής. Είναι αέρας μεταβλητός.
Αντιστοιχεί στο νησί του Αιόλου από τους σταθμούς του Οδυσσέα όταν οι σύντροφοι του ανοίγουν τον ασκό από περιέργεια και απληστία και στα άλογα του Διομήδη από τους άθλους του Ηρακλή.
Είναι το νευρικό σύστημα του ανθρώπου οι πνεύμονες και τα χέρια.
Είναι το 3ο ζώδιο, οι Δίδυμοι στο δυτικό ωροσκόπιο με τον θνητό και αθάνατο Κάστορα και Πολυδεύκη.
Πάντα υπήρχαν και υπάρχουν συστήματα επικοινωνίας από την αρχαία Λεμουρία έως την πιο πρόσφατη Ατλαντίδα.
Μουγκρίσματα βελάσματα κρωξίματα σφυρίγματα σε σύμφωνα κελαηδίσματα λαβδώματα μέχρι να φτάσουμε στα φωνήεντα και σε ολοκληρωμένα αλφάβητα ομιλίας λόγου και σκέψης.
Σήμερα, παρόλο που η τεχνολογία μας επιτρέπει τόσους πολλούς τρόπους επικοινωνίας ταχύτατης, αν αναλογιστούμε τις φρυκτωρίες και τα ταχυδρομικά περιστέρια, η επικοινωνία παραμένει δύσκολη υπόθεση και ο διάλογος δυσκολότερη.
Η επικοινωνία αφορά πάντα μία κοινωνία ανθρώπων ή ενός πληθυσμού σε ένα οικοσύστημα.
Ο διάλογος αφορά την επικοινωνία δύο ανθρώπων ή περισσοτέρων ανθρώπων μέσω του λόγου.
Εκείνο που λατρεύω στις καλές ταινίες και τα κλασικά έργα, είναι οι υπέροχοι διάλογοι που αναπτύσσονται και εκτυλίσσονται μεταξύ των πρωταγωνιστών ακόμη και μεταξύ αντιπάλων και εχθρών.
Με καταπληκτικό παράδειγμα τα Ομηρικά Έπη και τους υπέροχους λόγους και διαλόγους του Οδυσσέα του Αλκίνοου του Αχιλλέα του Αγαμέμνονα του Νέστορα της Πηνελόπης του Έκτορα του Πρίαμου και όλων των ηρώων τους. Ακόμη και οι θεοί μιλούν και συνομιλούν γοητευτικά σε λογικούς συλλογισμούς αιτίας και αποτελέσματος.
Εκείνο που με απογοητεύει και με θλίβει κάθε φορά είναι, ότι σπανίως το συναντάς αυτό στην πεζή καθημερινότητα και στο θλιβερό επίπεδο διαλόγου σχολίων και σχολιασμού που βλέπεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα social media.
Είναι σπάνια περίπτωση να παρακολουθήσεις ένα σωστό διάλογο, να πει κάποιος κάτι, να απαντήσει ο άλλος με επιχειρήματα πάνω σε αυτό το ίδιο θέμα ή ακόμη να το συμπληρώσει και να το επεκτείνει και να μάθουμε κάτι όλοι από αυτόν τον διάλογο παρακολουθώντας το.
Αυτό που βλέπουμε είναι ένας ασυνάρτητος συρφετός σχολίων που καταλήγει συνήθως σε χυδαιότητες και βρισιές.
Και φυσικά το θέμα ξεκινάει από το επίπεδο της Βουλής και της πολιτικής ζωής του τόπου που εξακολουθεί να είναι χαμηλό αλλά, και τα απαράδεκτα Tags που βγαίνουν στο Twitter με προσωπικές βρισιές και χυδαιότητες στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Δεν θα τις αναφέρω για να μην συνεισφέρω στη μετάδοση τους αλλά, είναι ποταπό.
Όχι, αυτό δεν είναι κριτική, ούτε αντιπολίτευση, ούτε καν άλλοθι για δίκαια οργή. Είναι κάτι χειρότερο. Είναι έργο ελεεινό αποδόμησης ολόκληρης της χώρας.
Μπορείς να διαφωνείς όσο θέλεις με κάποιον και με τον Πρωθυπουργό και με τον αξιωματικό της αντιπολίτευσης, διαφώνησε όμως με τα επιχειρήματα. Αν έχεις και τα σωστά ακόμη καλύτερα. Σκληρή κριτική ναι σαφώς, δεν θα χαϊδεύουμε τα αυτιά , τα σύκα-σύκα και η σκάφη-σκάφη, αλλά οι βρισιές δεν είναι επιχείρημα, είναι έλλειψη επιχειρημάτων και κατεβάζει ακόμα πιο πολύ το επίπεδο της πολιτικής ζωής του τόπου.
Και η σκληρή κριτική πρέπει να αρχίζει και να τελειώνει και σε μία σκληρή αυτοκριτική, διαφορετικά είσαι «δάσκαλος που δίδασκες και λόγο δεν εκράτεις».
Θα πει κάποιος, πως δεν μπορούμε να παριστάνουμε «τις αρσακειάδες «όταν τρέχουν σοβαρά θέματα και προβλήματα στη χώρα.
Θα συμφωνήσω, εκτιμώ την αμεσότητα την ευθύτητα και την ειλικρίνεια, δεν μου αρέσει η επίπλαστη ευγένεια και απεχθάνομαι την ιησουίτικη ύπουλη συμπεριφορά και την γλοιώδη κολακεία, πλην όμως η χυδαιότητα και οι βρισιές δεν λύνουν το πρόβλημα, αντιθέτως το επιδεινώνουν. Αν θα πας σε ένα καλό οδοντίατρο θα πρέπει να σου πει ποιο δόντι είναι χαλασμένο και τι πρέπει να γίνει. Δεν πηγαίνεις σε ένα οδοντίατρο για να βρίζει τα χαλασμένα δόντια σου, ούτε για να αρχίσει να κολακεύει την στραβή οδοντοστοιχία σου. Και πάντα μια έντιμη κριτική συνοδεύεται από προτάσεις για να μην είναι κακοπροαίρετη.
Όποιος και να είναι ο πρωθυπουργός, ο νυν και ο προηγούμενος, ό,τι λάθη και να έχει κάνει, όσο κακός και να είναι, ας μην ξεχνούμε πώς κάποιοι τον ψήφισαν και έχουν μερίδιο ευθύνης αυτό. Δεν μπορεί τόσο καιρό να υπάρχουν τόσο κακοί πρωθυπουργοί στην Ελλάδα και να υπάρχουν τόσοι πολλοί ψηφοφόροι που τους βρίζουν άμοιροι ευθυνών.
Ποια είναι η βαθύτερη αιτία αυτού του θλιβερού φαινομένου;
Η βαθύτερη αιτία θεωρώ ότι είναι η χαμηλή ενέργεια και η μεγάλη εντροπία.
Όσο πιο χαμηλό επίπεδο έχει ένας άνθρωπος, τόσο πιο χαμηλό είναι το επίπεδο των σχολίων του και των σχολιασμών καθώς και το επίπεδο του λόγου του. Δεν είναι θέμα μόνο παιδείας είναι και θέμα χαρακτήρος. Υπάρχουν πολλοί “μορφωμένοι” και με πτυχία άνθρωποι πού έχουν χαμηλό επίπεδο λόγου και απουσία λογικής, κυρίως οι συμφεροντολόγοι ιδιοτελείς που τρέχουν πίσω από τα κόμματα και την εκκλησία παραβλέποντας το συμφέρον και το καλό της χώρας. Μόνο που το καλό της χώρας δεν συμπίπτει πάντα με το συμφέρον του κόμματος και της εκκλησίας και αυτό είναι το μείζον θέμα.
Ειδικά στο Twitter που κυριαρχούν οι κομματικές παρακομματικές θρησκευτικές και παραθρησκευτικές κλίκες, πέντε άνθρωποι διαχειρίζονται χίλιους λογαριασμούς, αγοράζουν και με 5 ευρώ άλλους 5000 ακόλουθους και κάνουν “πολιτική” και θόρυβο πολύ σαν τενεκέδες καταλαμβάνοντας ένα χώρο με ηλίθια tweet fv και rt. Φυσικά οι περισσότεροι από αυτούς είναι ανώνυμοι, δεν θα τολμούσαν διαφορετικά, τόσο τζάμπα μαγκιά και όχι μόνον ανώνυμοι αλλά έχουν και αλλοπρόσαλλα άσχημα ονόματα που χαρακτηρίζουν ακριβώς την χαοτική νοητική και ψυχική κατάσταση στην οποία βρίσκονται.
Ο Ερμής είναι μεγάλος θεός του λόγου του διαλόγου αλλά και του μονολόγου, ο σωστός διάλογος αρχίζει με έναν σωστό εσωτερικό μονόλογο, διάλογο διαλογισμό με τον εαυτό μας.
Η αλήθεια είναι πως οι εξωτερικές πιέσεις δημιουργούν τις εσωτερικές εντάσεις φτώχεια ανεργία τα μνημόνια φυσικές καταστροφές έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα δεν ευνοεί την ψυχική την νοητική ισορροπία και φυσική υγεία, όμως πρέπει μέσα από όλες αυτές τις συνθήκες να προσπαθούμε να κρατήσουμε τις ελάχιστες ισορροπίες. Και φυσικά για να κάνουν ένα σωστό και ωραίο διάλογο δύο άνθρωποι θα πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο σημείο αντίληψης ή να έχουν παρόμοιο εύρος αντίληψης, διαφορετικά αυτός που έχει μεγαλύτερο υποφέρει γιατί καταλαβαίνει περισσότερα και, ο άλλος ευτυχεί, μακάριος εν τη αγνοία του, η οποία σωστά έχει μακαριστεί από την χριστιανική θεοσοφία.

Σε αυτή την περίπτωση έχουμε τους σουρεαλιστικούς διαλόγους του Μπέκετ και καταλήγεις στο τελευταίο τέχνασμα του Σοπενχάουερ «η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο». Όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος. Ανοίγει ο ασκός του Αιόλου και άλλος για Χίο τράβηξε άλλος για Μυτιλήνη και τα άλογα του Διομήδη καταβροχθίζουν τους πάντες και τα πάντα μαζί με τα παράλογα

Εγώ ευθύνομαι για ό, τι λέω και γράφω και εσύ για ό,τι καταλαβαίνεις. Ο καθένας να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και ο Ερμής το ραβδί του.

Αστραία