απολογισμός του φούρναρη ή της φουρνάρισας
και των αρτόψωμων που παρήχθησαν κατά την χρονική διάρκεια αυτή ζυμωμένων ή άζυμων

Κοιτάξτε, ετοιμαζόμαστε για μια άλλου είδους σκλαβιά τώρα. Η Ευρωπαϊκή Ενότητα τι νομίζετε ότι είναι; Είμαστε πραγματικά ένα κράτος με δύναμη ώστε να μπορέσουμε να επιβάλλουμε απόψεις; Θα γίνουμε μια επαρχία στην οποία θα μας διοικεί η Ευρώπη. Μάνος Χατζιδάκις

Χωρίς να είμαστε κακοπροαίρετοι βεβαίως αλλά, και χωρίς να ανησυχούμε αν χάσουμε τους ψηφοφόρους μας ή της χρηματοδότηση μας, θα πρέπει να πούμε «τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη» για την πορεία και την ιστορία της  ΕΕ, ξεκινώντας από την αρχή του μύθου και του παραμυθιού με ή χωρίς τον δράκο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ,ΕΟΚ είναι ένα όραμα μια ιδέα που ξεκινάει μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και την καταστροφή της Ευρώπης και των χωρών της με την άμεση δημιουργία κυρίαρχων πανίσχυρων διεθνών οικονομικών και νομισματικών ταμείων οργανισμών και τραπεζών.
Η ιδέα και το όραμα, πολύ ωραία. Ποιος λογικός άνθρωπος θα πει όχι και ποιος τυφλός δεν θέλει το φως του, όμως μία μικρή λεπτομέρεια δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη και ούτε είναι λεπτομέρεια. Η ειρήνη η ασφάλεια η δικαιοσύνη η ελευθερία και η ισότητα των ανθρώπων των χωρών της Ευρώπης να περνάει μέσα από αυτούς τους απρόσωπους και πολυπληθείς και ανεξέλεγκτους οργανισμούς.
Είναι σαν “την αγάπη και την ειρήνη” που περνάει μέσα από τους θρησκευτικούς ηγεμόνες που όλο μιλάνε για αυτήν και γίνονται πλουσιότεροι και δεν βλέπουμε καμιά πρακτική εφαρμογή αιώνες τώρα. Ούτε ειρήνη ούτε αγάπη, μόνο λόγια κάλπικα σε έργα φτωχά.
“Δώσε μου εμένα το Νομισματικό Ταμείο και κάνει εσύ όσους νόμους θέλεις  για την ελευθερία την δικαιοσύνη και την ισότητα”, μην το ξεχνάμε το ρητό αυτό το σοφό.
Αλλά είπαμε, ας μην είμαστε κακοπροαίρετοι, οι δρόμοι για την κόλαση ξεκινούν με τις καλύτερες προθέσεις. Μπορεί να ήταν καλές, το αποτέλεσμα όμως μετράει και το αποτέλεσμα είναι αυτό που έχουμε τώρα μπροστά μας.
Τι  έχουμε; Μία Ευρώπη πτωχευμένη ,μία Ευρώπη άρρωστη τσακισμένη από τον ιό, μία Ευρώπη με μεγάλα ποσοστά ανεργίας φτώχειας δυσλειτουργίας δυσαρμονίας, μία Ευρώπη αμήχανη που δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις, και πηγαίνει  από ατέρμονα group σε  Eurogroup, μία Ευρώπη αποτυχημένη. Μία Ευρώπη που το μόνο που κατάφερε να κάνει είναι να χτίσει κι άλλα τζάμια δίπλα σε κάθε καθεδρικά τεμένη και να φέρνει τους ανθρώπους στοιβαγμένους σε βάρκες ξεριζωμένους από τη χώρα τους που προσεύχονται σε αυτά. Και αυτό το θεωρεί επιτυχία και θρησκευτική ελευθερία, την θρησκευτική δουλεία, δηλαδή.
Η Ευρώπη είναι μία χερσόνησος μιας γενικότερης ηπείρου που ξεκινάει από πολύ παλιά από την Παγγαία ήπειρο την εποχή της Λεμουρίας, την Ευρασία με όριο τα Ουράλια όρη. Τα σημάδια των  γεωλογικών μεταβολών φαίνονται πάνω της και στον λαιμό του ταύρου ούρου, με τις ορογενέσεις και τις διαβρώσεις τους από ενδογενείς και εξωγενείς δυνάμεις. Από την Καληδονία πτύχωση μέχρι την Ερκύνια στην Αλπική που κυριαρχεί στη νότια Ευρώπη και στην μεσογειακή γη και ακτή.
Η Ευρώπη μετά το θαύμα του ελληνικού πολιτισμού και την έξοδο της ανθρωπότητας τον ορθολογισμό με την Ελληνική σκέψη και διαλεκτική, περνάει σε φάση ενδοσκοπική και αυτοκαταστροφική. Η άνοδος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ,δυτικής και ανατολικής οι θρησκευτικοί πόλεμοι που ακολούθησαν και οι αυτοκράτορες βασιλιάδες, έρμαια μιας θρησκευτικής χριστιανικής ηγεμονίας, εκμαυλίσανε όλες τις φυλές της γης. Όσους δεν εξοντώνουν, τους προσηλυτίζουν, ακόμη και αλφάβητο τους φτιάξανε για να μην τους χάσουν από πελάτες πιστούς.
Η αποικιοκρατία, ακράτεια ληστρική, η απληστία  η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και των αποικιών θα ήταν και η Νέμεσις  των ηγεμονίσκων αυτών και η ανάμειξη όλων των φυλών και όλων των θρησκειών σε μία φυλή και θρησκεία, με την άνοδο φυσικά ,της θεοσοφίας στο παγκόσμιο στερέωμα που προωθούσε και προωθεί κάθε φορά ένα νέο μαϊτρέγια για μεσσία στη κορυφή της  φαρωνικής πυραμίδας.
Ας δούμε τα κυριότερα επιχειρήματα “σημαίες” των ευρωπαϊστών εκατέρωθεν, δεξιών και αριστερών και ας τα εξετάσουμε με το πνεύμα της απλής λογικής. Να δούμε πόσο αντέχουν.
Ισότητα. Η περίφημη ισότητα, ισότητα φύλων φυλών και φύλλων. Ισότητα λένε οι αριστεροί σοσιαλιστές, ισότητα οι δεξιοί καπιταλιστές. Με βάση την απλή λογική, ισότητα είναι πρωτίστως οικονομική και πρέπει να ξεκινάει από εκεί. Τι ισότητα μπορεί να έχει ένας άνεργος και ένας άστεγος με έναν αξιωματούχο αδρά αμειβόμενο της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Καμία. Ισότητα στη φιλανθρωπία τους, στη ζητιανιά, εκτός από την επιλογή να πεθάνει από την πείνα ή τη διαμονή στο παγκάκι;
Η αριστερά περνώντας από την επανάσταση στο συμβιβασμό με ελαφρά πηδηματάκια, αρέσκεται να μιλάει βαυκαλιζόμενη για ισότητα, κάνοντας και ένα ευχέλαιο στους παλαιούς κομμουνιστές Φαραώ. Η δεξιά τολμά να μιλάει για ισότητα μέσα από ένα άγριο καπιταλισμό παριστάνοντας τη φιλάνθρωπη σε ακριβά γκαλά.
Δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη βασίζεται σε μία ουσιαστική ισότητα. Αφού δεν υπάρχει αυτή ισότητα, η δικαιοσύνη παρουσιάζει έλλειμμα και περίσσευμα πολυάριθμων νόμων και παράνομων.
Ελευθερία. Αν δεν λειτουργεί η δικαιοσύνη που βασίζεται σε μία πραγματική ισότητα, τι Ελευθερία μπορεί να έχει κανείς και ποια τα όριά της; Πού σταματάει και πού αρχίζει για ποιον για ποιους πως και γιατί;
Ένα από τα μεγάλα προβλήματα και Ευρώπης είναι προσφυγικό και το μεταναστευτικό, που καλύπτεται πίσω από κορώνες αντιρατσισμού σε νόμους αντιρατσιστικούς υπερβολικά πολλούς. Αν θέλουμε όμως να σπρώξουμε τη λογική στα όριά της θα πρέπει να ορίσουμε “ρατσισμό” και τον αντιρατσισμό. Διότι ρατσιστής είναι αυτός που χωρίζει τους ανθρώπους ακόμη, σε ρατσιστές και αντιρατσιστές, κάνει διάκριση ανθρώπων. Όλοι άνθρωποι είναι, και οι ρατσιστές και οι αντιρατσιστές.
Ισχυρίζονται και ισχυρίστηκαν πρωταρχικά (με πόσο καλή πρόθεση άραγε;) οι πανευρωπαϊστές , πως η Ευρώπη έχει δημογραφικό πρόβλημα και θα πρέπει να το λύσουν αυτό φέροντας τις αφροασιατικές φυλές. Το θεωρούν ηθικό λογικό και αντιρατσιστικό να χρησιμοποιήσουν με αυτό τον τρόπο, τις φυλές.
Εισάγουν επιβήτορες, παρένθετες μητέρες, ορφανά ασυνόδευτα παιδιά με δάκρυα υποκρισίας καυτά να πνίγονται στα μεσογειακά νερά.
Αντί να απαγορεύσουν την αγαμία στους θρησκευτικούς ηγέτες και κληρικούς οι οποίοι πρέπει να συνεισφέρουν στην κοινωνία (και στον θεό)  και με προσωπική γενετική παρουσία, φέρνουν τους καλύτερους ισλαμιστές για να λύσουν το πρόβλημα και αντί  να δώσουν επιδόματα και κίνητρα στα νέα ζευγάρια να κάνουν οικογένειες και παιδιά
Αντί να να βοηθήσουν αυτούς τους ανθρώπους στη χώρα τους τους μεταφέρουν στην Ευρώπη για να τους χρησιμοποιήσουν ποικιλοτρόπως και σαν φθηνά εργατικά και η αριστερά συνοδεία τσιμουδιά, ποιεί την νήσσα και βγάζει κορώνες για δήθεν ανθρωπιά.
Και, τελειώνοντας να μιλήσουμε για την Ελλάδα.
Η Ελλάδα όταν μπήκε (χωρίς δημοψήφισμα απουσία λαϊκής συναίνεσης )στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχε ελάχιστο χρέος, είχε τα νησιά της, είχε τα μουσεία της, είχε τη χώρα την γη της, την περιουσία της.
Σήμερα μετά από 40 χρόνια παρουσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και 10 χρόνια μνημόνιο δεν έχει τίποτα, έχουν υποθηκευθεί τα πάντα, έχουν πωληθεί ( σε ποιους;;;) έχει μεγαλύτερο χρέος και πανηγυρίζει τι; Χωρίς καμία λογική.
Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρόβλεψε την περίπτωση εξόδου κάποιου μέλους; Η πραγματική ελευθερία λέει πως μπορεί κάποιος θέλει να μείνει ή να θέλει να φύγει από κάπου. Μόνο ο Κύκλωπας δεν άφησε τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του να φύγουν και έκλεισε στην είσοδο της σπηλιάς.
Οι ηθικοί νόμοι της φιλοξενίας επίσης λένε, πως αν θέλεις και  αν μπορείς να φιλοξενήσεις κάποιον ή κάποιους. Φιλοξενία με το ζόρι δεν γίνεται,  όπως δεν μπορείς να  κρατήσεις  κάποιον με το ζόρι   «φιλοξενούμενο». Και όταν κάποιος έρχεται και μένει με το ζόρι, αυτό δεν λέγεται Φιλοξενία λέγεται εποικισμός  ή και κάτι  χειρότερο ακόμα, γενοκτονία και εισβολή.
Γιατί υπάρχουν τόσο πολλοί πρόεδροι γραμματείς συμβούλια ευρωβούλια δημόσια κτίρια στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Τι κάνουν όλοι αυτοί και  πώς πληρώνονται και γιατί,  εφ ΄όσον αποδεικνύονται κάθε φορά  περισσότερο ανίκανοι και ανεπαρκείς; 

Όταν η Ευρώπη ανοίγει το στόμα της, είναι για να χασμουρηθεί. Φρανσουά Μιττεράν

Μέχρι πότε;;;; Στο μεγάλο ύπνο της Ευρώπης…..την ξυπνητή ωραία κοιμωμένη κάποιος αναζητεί.

Αστραία