Ο Περικλής αγορεύων στην Πνύκα, τοιχογραφία στο Maximmileaneum Palace Μονάχου, του Philipp von Foltz (1860)

στην τέχνη της πολιτικής αγωγής πολιτών και κυβερνητών

«Γιατὶ εἴμαστε λάτρεις τοῦ ὡραίου, ὅμως χωρὶς σπατάλη χρήματος, καὶ καλλιεργοῦμε τὸ πνεῦμα χωρὶς νὰ χάνουμε τὴν ἀνδρεία μας. Καὶ μεταχειριζόμαστε τὸν πλοῦτο περισσότερο σὰν μία εὐκαιρία δράσης παρὰ σὰν ἀφορμὴ κομπορρημοσύνης, τὸ νὰ ὁμολογεῖ δὲ κανεὶς τὴν φτώχειά του δὲν εἶναι ντροπή, εἶναι ὅμως αἰσχρότερο τὸ νὰ μὴν προσπαθεῖ νὰ τὴν ἀποφύγει μὲ τὴν ἐργασία. Ἐπὶ πλέον, οἱ ἴδιοι ἐμεῖς ὅλοι εἴμαστε σὲ θέση νὰ φροντίζουμε ταυτόχρονα γιὰ τὶς ἰδιωτικές μας ὑποθέσεις καὶ γιὰ τὶς ὑποθέσεις τῆς πόλης μας, καὶ ὅσοι ἀπὸ ἐμᾶς εἶναι απασχολημενοι μὲ ἰδιωτικὲς ἐπιχειρήσεις καὶ αὐτοὶ ἀκόμα κατέχουν τὰ πολιτικὰ ζητήματα στὴν ἐντέλεια. Γιατὶ εἴμαστε ὁ μόνος λαὸς ποὺ τὸν μὴ ἀναμειγνυόμενο καθόλου στὰ κοινὰ δὲν τὸν θεωροῦμε φιλήσυχο ἀλλὰ ἄχρηστο, καὶ οἱ μόνοι ποὺ ὅποτε δὲν τὰ ἐπινοοῦμε καὶ δὲν τὰ προτείνουμε οἱ ἴδιοι πάντως ἔχουμε τὴ δύναμη νὰ κρίνουμε σωστὰ τὰ λαμβανόμενα μέτρα, τοὺς δὲ λόγους δὲν τοὺς θεωροῦμε καθόλου ἐμπόδιο τῶν ἔργων, ἀλλὰ μᾶλλον θεωροῦμε σὰν ἐμπόδιο τὸ νὰ μὴν ἔχουμε κατατοπισθεῖ προφορικὰ σὲ ὅσα ἔχουμε νὰ κάνουμε, πρὶν καταπιαστοῦμε μὲ αὐτά. Γιατὶ ὑπερέχουμε ἀπὸ τοὺς ἄλλους καὶ ὡς πρὸς αὐτὸ ἀκόμη, ὅτι δηλαδὴ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἀποφασίζουμε γιὰ ὅσα πρόκειται νὰ ἐπιχειρήσουμε καὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι τὰ ἐπιχειροῦμε. Ἐνῶ ὡς πρὸς αὐτὸ οἱ ἄλλοι… σὲ αὐτοὺς ἡ μὲν ἀμάθεια τοὺς κάνει νὰ ἀποφασίζουν ἡ δὲ σκέψη τοὺς κάνει νὰ διστάζουν«.
Από τον περίτεχνο λόγο του μέγιστου επιφανούς πολιτικού ανδρός του Περικλέους…. βεβαίως βεβαίως

Η πολιτική αγωγή, η τέχνη δηλαδή του πολίτη είναι ένα μάθημα που θα πρέπει να διδάσκεται από πολύ νωρίς σε κάθε πολίτη σκεπτόμενο νοήμον ον, υποχρεωτικώς.
Να ξέρει δηλαδή ο κάθε πολίτης τις ευθύνες του και τις υποχρεώσεις του απέναντι στην Πολιτεία, τα δικαιώματα του και τον τρόπο με τον οποίον μπορεί να συμμετέχει στις λύσεις και τα προβλήματά της κατά την εύρυθμη λειτουργία της.
Η πολιτική αγωγή θα πρέπει να αποτελεί τον πυλώνα της δημόσιας εκπαίδευσης από την Πρωτοβάθμια έως τη Δευτεροβάθμια .Η πολιτική αγωγή θα πρέπει να είναι το σπουδαιότερο μάθημα για τα παιδιά και να τα προετοιμάζει στο να γίνουν σωστοί πολίτες όταν ενηλικιωθούν στα 18.
Δυστυχώς επειδή η παιδεία σε αυτό το σύστημα απαιδείας και αναξιοκρατίας νοσεί βαριά, τα περισσότερα βιβλία είναι όχι μόνο κακογραμμένα υπερβολικά, πολλά για τα παιδιά,, αλλά τα φορτώνουνε και με άχρηστες γνώσεις τα μπερδεύουν αντιφατικά. Κάνουν τα παιδιά να μισούν τη γνώση τη μόρφωση και το σχολείο ενώ θα έπρεπε να το αγαπούν και να το λατρεύουν πραγματικά.
Η Αγωγή του Πολίτη είναι μία αμφίδρομη σχέση αλληλεπίδρασης πολίτη και πολιτείας διαλεκτική. Όσο καλύτερη γίνεται η πολιτεία τόσο καλύτεροι είναι και οι πολίτες, όσο καλύτεροι γίνονται οι πολίτες τόσο καλύτερη είναι και η πολιτεία. Περιλαμβάνει την υποχρεωτική συμμετοχή στα κοινά στα προβλήματα της πολιτείας τη γνώμη και την άποψη που οφείλει να έχει κάθε πολίτης και να την καταθέτει με προϋπόθεση την εμπιστοσύνη του Πολίτη προς την Πολιτεία και τον κυβερνήτη της.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης του πολίτη προς τον κυβερνήτη οδηγεί σε μύρια κακά σταδιακά και στην αποσύνθεση τον μαρασμό της πολιτείας.
Γι΄ αυτό ο κυβερνήτης οφείλει να είναι υπόδειγμα ανθρώπου τόσο στην προσωπική όσο και την ιδιωτική του ζωή. Δεν αρκεί να είναι τίμιος αλλά και…. να φαίνεται όπως η γυναίκα του Καίσαρα και το ψάρι από το κεφάλι βρωμάει.
Ο κυβερνήτης δεν μπορεί να λέει ψέματα στο λαό του ή για να τον καλοπιάσει ή να του αρπάξει την ψήφο με σκοπό να αλλάξει τον κόσμο αργότερα, …..όταν και, άμα τον βολέψει. Ο σωστός κυβερνήτης θα πρέπει να πει την αλήθεια στο λαό και μαζί με τον λαό να αντιμετωπίσουν το οποιοδήποτε πρόβλημα και να το λύσουν με το τρόπο το σωστό.
Ο σωστός κυβερνήτης δεν κάνει δημόσιες σχέσεις και επικοινωνιακά τρικ τρέχοντας από εκεί και από εδώ, κοροϊδεύοντας το λαό με ανούσιες φωτό.
Ο σωστός κυβερνήτης κοιτάζει τον πολίτη στα μάτια και του λέει τι νομίζει ότι πρέπει να γίνει και γιατί πρέπει να γίνει αυτό.
Ο σωστός κυβερνήτης έχει ένα όραμα έναν οραματισμό δεν είναι χονδρέμπορος , ο δουλέμπορος, ο μπακάλης της γειτονιάς ούτε ο μανάβης της λαϊκής να πουλάει ζαρζαβατικά χαλασμένες ντομάτες σε τιμές χονδρικής. Απαγορεύεται στον κυβερνήτη να μπει στην πολιτική φτωχός και να βγει πλούσιος. Είναι λαμόγιο. Θα πρέπει να καταμετρούνται και τα σανδάλια του. Απαγορεύεται να είναι τόσο πλούσιος ώστε να μπορεί να κάνει την πολιτική τον βολεύει. Απαγορεύεται να έχει χρέη και να έχει πάρει δάνεια θα είναι ένα κακός κυβερνήτης. Απαγορεύονται διασυνδέσεις με θρησκευτικές παραθρησκευτικές οργανώσεις και στοές και να ενεργεί με διαταγές τους. Ο σωστός κυβερνήτης δεν απευθύνεται σε δούλους σε υπήκοους και σε κατσαρίδες βόδια και αμνούς γιατί δεν θέλει να κυβερνήσει βόδια κατσαρίδες και αμνούς, αλλά μόνο πολίτες, αυτό το είδος των έμβιων όντων τον ενδιαφέρει για να συγκυβερνήσει.
Ο σωστός πολίτης δεν θα ψηφίσει και βέβαια δεν θα δεχτεί ένα κυβερνήτη που δεν πληροί τις προϋποθέσεις αυτές. Δεν θα δεχθεί έναν υποψήφιο κυβερνήτη που του μιλά ψεύτικα σαν τις Σειρήνες τον σπρώχνει στα βράχια και το πρόβλημα αποκρύπτει και αγνοεί. Δεν θα δεχθεί ένα κυβερνήτη μαριονέτα και αχυράνθρωπο των μικρών και μεγάλων τυράννων του κόσμου στο ρόλο τους αρχιεργάτη της φάρμας.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης του Πολίτη προς την Πολιτεία οδηγεί σε μία φαυλοκρατία διαφθοράς πεσιμισμού και απογοήτευσης.
Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό και για τον Πολίτη και για την Πολιτεία από το να αποκατασταθεί η σχέση αυτή και να αρχίσει με τον τρόπο του σωστό από το Δημοτικό. Πράγμα που σημαίνει ότι τα παιδιά οι ενήλικοι πολίτες και οι κυβερνήτες θα γνωρίζουν τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα τους, δεν έχουν μόνο δικαιώματα έχουν και υποχρεώσεις και όταν αυξάνουν τα δικαιώματα και τα προνόμια αυξάνουν και υποχρεώσεις.

«Ἀνακεφαλαιώνοντας λοιπὸν τὰ παραπάνω τονίζω, ὅτι ἡ ὅλη πόλη εἶναι σχολεῖο τῆς Ἑλλάδας καὶ ὅτι, κατὰ τὴ γνώμη μου, ὁ καθένας ἀπὸ ἐμᾶς ἔχει τὴν ἱκανότητα νὰ προσαρμοστεῖ πρὸς τὶς πλέον διαφορετικὲς μορφὲς δράσεως μὲ τὴν μεγαλύτερη εὐστροφία καὶ χάρη. Καὶ ὅτι αὐτὰ εἶναι μᾶλλον ἡ πραγματικὴ ἀλήθεια καὶ ὄχι ἁπλὴ κομπορρημοσύνη, κατάλληλη γιὰ τὴν παροῦσα περίσταση, τὸ ἀποδεικνύει αὐτὴ ἡ δύναμη τῆς πόλης, τὴν ὁποία ἀποκτήσαμε μὲ τὶς ἱκανότητές μας αὐτές. Γιατὶ εἶναι ἡ μόνη πόλη ἀπὸ τὶς σημερινὲς ποὺ ὅταν δοκιμάζεται ἀποδεικνύεται ἀνώτερή της φήμης της, καὶ ἡ μόνη, ἢ ὁποία οὔτε στὸν ἐχθρό, ποὺ τῆς ἐπιτίθεται, δίνει ἀφορμὴ νὰ ἀγανακτήσει μὲ ὅσα παθαίνει ἀπὸ τέτοιους ἀντιπάλους, οὔτε στοὺς ὑπηκόους της δίνει ἀφορμὴ γιὰ παράπονα, γιατὶ τάχα ἐξουσιάζονται ἀπὸ ἀνάξιους νὰ ἔχουν τὴν ἐξουσία. Ἡ δύναμή μας δὲ αὐτὴ δὲν εἶναι βέβαια χωρὶς ἀποδείξεις, ἀλλὰ ὑπάρχουν μεγαλοπρεπῆ μνημεῖα αὐτῆς, γιὰ τὰ ὁποῖα μᾶς θαυμάζουν» οἱ σύγχρονοί μας καὶ θὰ μᾶς θαυμάζουν καὶ οἱ μελλοντικὲς γενιές, καὶ μάλιστα χωρὶς νὰ χρειαζόμαστε τοὺς ἐπαίνους οὔτε τοῦ Ὁμήρου οὔτε κανενὸς ἄλλου, τοῦ ὁποίου οἱ στίχοι εἶναι δυνατὸν νὰ εὐχαριστήσουν πρὸς στιγμήν, θὰ ἔλθει ὅμως ἡ πραγματικότητα, ἡ ὁποία θὰ ἀποκαλύψει ψεύτικη τὴν ἰδέα ποὺ σχηματίστηκε γιὰ τὰ πράγματα, ἀλλὰ γιατὶ ὁλόκληρη τὴ θάλασσα καὶ τὴν ξηρὰ τὴν ἐξαναγκάσαμε νὰ γίνει προσιτὴ στὴν τόλμη μας, ἱδρύσαμε δὲ παντοῦ αἰώνια μνημεῖα καὶ τῆς φιλίας μας καὶ τῆς ἔχθρας μας. Ὑπὲρ αὐτῆς λοιπὸν τῆς πόλης καὶ αὐτοὶ ἐδῶ λοιπὸν πολέμησαν γενναία καὶ βρῆκαν τὸν θάνατο, γιατὶ δὲν μποροῦσαν νὰ ἀνεχθοῦν τὴν στέρησή της, καὶ ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς ἀπομένοντες στὴν ζωὴ ὁ καθένας πρέπει νὰ ἔχει τὴν προθυμία νὰ μοχθήσει γι᾿ αὐτήν.» Επιτάφιος Περικλής

Ας μοχθήσουμε λοιπόν, ο καθένας από εμάς, για μια όμορφη Ελλάδα Πολιτεία όμορφων Πολιτών στο πρώτο σχολείο της Δημοκρατίας, την Πνύκα που δημιουργήθηκε για πρώτη φορά στον κόσμο πριν 2500 χιλιάδες χρόνια και είναι σταθμός για την ανθρώπινη νοημοσύνη νοήμονων πολιτών.

Αστραία