Εφευρίσκοντας την Άννα

ή άλλως πώς να αλώσεις εκ των έσω, τον υπερφίαλο καπιταλισμό πουλώντας πολυτελή μούρη με τρόπο εικονικό.
Πολύ καλές ερμηνείες, εξαιρετική σκηνοθεσία και πραγματική αληθινή ιστορία εν έτει 2013 στην Νέα Ατλαντίδα.
Μία νεαρή Γερμανορωσίδα ο θηλυκός Raymond «Red» Reddington της blacklist, φτάνει φτάνει στη Νέα Υόρκη και την κατακτά. Ξεγελά τράπεζες τραπεζίτες διάσημους λομπίστες χωρίς καν να χρησιμοποιήσει το σεξ ως κύριο όπλο της, ως είθισται στους χώρους αυτούς, κάνει το αποτέλεσμα ακόμη πιο εντυπωσιακό.
Πολύ ωραία σειρά με διδάγματα συμπεράσματα σημαντικά:
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι με υπέρτατο Θεό το χρήμα, ξεγελάστηκαν από μία Ρωσίδα νεαρή και ντρέπονται ακόμη και να το παραδεχθούν σε ανάλυση τελική. Στη σειρά παρελαύνουν ανόητοι άνθρωποι με ανόητες ορνιθοασχολίες άδειοι άνθρωποι χαμένοι άνθρωποι δυστυχισμένοιάνθρωποι, μεροκαματιάρηδες άνθρωποι πλούσιοι άνθρωποι χλιδάτα γιοτ ακριβά ρούχα  ηλίθια έργα τέχνης αμήχανοι δικαστές και δικαστήρια, η απόλυτη γελοιοποίηση του καπιταλιστικού συστήματος από την νεαρή Άννα Σορόκιν.
Μπράβο στη πανέξυπνη Ρωσίδα που έδειξε πόσο ανόητοι είναι οι γλαμουράτοι Αμερικανοί και πόσο τρύπιο ευάλωτο διεφθαρμένο σύστημα είναι ο χριστιανικός καπιταλισμός της θεοσοφίας πουλώντας τις κάλπικες ελευθερίες του.

Με το υποτιθέμενο όνομα Anna Delvey, η γεννημένη στη Ρωσία Anna Sorokin είναι σε θέση να εξαπατήσει τα μέλη του ανώτερου φλοιού της Νέας Υόρκης να πιστέψουν ότι είναι μια Γερμανίδα κληρονόμος με πρόσβαση σε μια σημαντική περιουσία. Χρησιμοποιεί αυτή την περσόνα για να λάβει εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια σε μετρητά, αγαθά και υπηρεσίες ενώ εργάζεται για τον στόχο της να ανοίξει ένα αποκλειστικό κλαμπ με θέμα την τέχνη.
Το Inventing Anna είναι μια αμερικανική δραματική τηλεοπτική μίνι σειρά που δημιουργήθηκε και παρήχθη από τη Shonda Rhimes , εμπνευσμένη από την ιστορία της Anna Sorokin και το άρθρο στη Νέα Υόρκη με τίτλο «How Anna Delvey Tricked New York’s Party People» της Jessica Pressler . Η σειρά κυκλοφόρησε στο Netflix στις 11 Φεβρουαρίου 2022. Η Τζούλια Γκάρνερ πρωταγωνίστησε ως Άννα Σορόκιν, ο χαρακτήρας του τίτλου
Η Anna Sorokin ( Ρωσικά : Анна Сорокина , γεννημένη στις 23 Ιανουαρίου 1991), επίσης γνωστή ως Anna Delvey , είναι μια ρωσικής καταγωγής Γερμανίδα απατεώνας και απατεώνας που υποδύθηκε ως πλούσια κληρονόμος για να αποκτήσει πρόσβαση στα ανώτερα κλιμάκια των κοινωνικών και καλλιτεχνικών σκηνών της Νέας Υόρκης. από το 2013 έως το 2017.

Γεννημένη από γονείς της εργατικής τάξης στη Σοβιετική Ένωση , η Sorokin μετανάστευσε από τη Ρωσία στη Γερμανία με την οικογένειά της το 2007. Το 2011, έφυγε από τη Γερμανία για να ζήσει στο Λονδίνο και το Παρίσι πριν μετακομίσει στη Νέα Υόρκη το 2013, όπου έκανε πρακτική για τη γαλλική μόδα περιοδικό Purple . Η Sorokin σχεδίασε μια ιδιωτική λέσχη μελών και ένα ίδρυμα τεχνών, το οποίο περιελάμβανε τη μίσθωση ενός μεγάλου κτιρίου για τα αναδυόμενα καταστήματα και εκθέσεις από αξιόλογους καλλιτέχνες που γνώρισε κατά τη διάρκεια της πρακτικής άσκησης. Αργότερα δημιούργησε πλαστά οικονομικά έγγραφα για να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς της ότι είχε καταπιστευματικό ταμείο πολλών εκατομμυρίων ευρώ και πλαστογραφούσε πολλαπλές επιβεβαιώσεις τραπεζικών εμβασμάτων. Η Sorokin χρησιμοποίησε αυτά τα έγγραφα, καθώς και δόλιες επιταγές, για να ξεγελάσει τράπεζες, γνωστούς και μεσίτες ώστε να πληρώσουν μετρητά και να χορηγήσουν μεγάλα δάνεια χωρίς εξασφαλίσεις. Το χρησιμοποίησε για να χρηματοδοτήσει τον πλούσιο τρόπο ζωής της, συμπεριλαμβανομένων κατοικιών σε πολλά ξενοδοχεία ανώτερης κατηγορίας. Μεταξύ 2013 και 2017, η Sorokin εξαπάτησε και εξαπάτησε μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, τράπεζες, ξενοδοχεία και ιδιώτες για ένα σύνολο 275.000 $.

Το 2017, το NYPD συνέλαβε τη Sorokin σε μια επιχείρηση τσίμπημα με τη βοήθεια της πρώην φίλης της, Rachel DeLoache Williams , η οποία κατηγόρησε τη Sorokin ότι της εξαπάτησε 62.000 δολάρια. Το 2019, η Sorokin καταδικάστηκε σε δικαστήριο της Νέας Υόρκης για απόπειρα μεγάλης κλοπής , κλοπή δεύτερου βαθμού και κλοπή υπηρεσιών και καταδικάστηκε σε φυλάκιση από 4 έως 12 χρόνια.

Ο αμερικανικός καπιταλισμός βρίσκει την ακριβέστερη και πιο εκφραστική αντανάκλασή του στον αμερικανικό κινηματογράφο. – Σεργκέι Αϊζενστάιν

Ο αμερικάνικος κινηματογράφος βρίσκει την δικαίωση του στην αυτοκριτική του και την κριτική του καπιταλισμού, ο ρώσικος κινηματογράφος ….. στην απουσία του.

Αστραία