και το Μεγάλο Έργο του Φλέμινγκ
Μάνιπενι: Όλοι οι 00 είναι στην αίθουσα συσκέψεων. Και ο υπουργός εσωτερικών.
Μποντ: Μάλλον η γυναίκα του έχασε το σκύλο της.
Thunderball (1965)
Ο James Bond είναι ένα φανταστικό πρόσωπο μυθικά αρχετυπικό στα τελευταία 70 χρόνια, προϊόν της δημιουργίας και της φαντασίας του Ίαν Φλέμινγκ, το Alter Ego του, μέσα από το οποίο ο Βρετανός συγγραφέας ξαναδημιουργούσε τον εαυτό του.
Το δημιούργημα συνδέεται στενά με τον δημιουργό.
Ποιος ήταν ο Ίαν Φλέμινγκ, παλαιός Φλαμανδρός που σημαίνει τόπος ελώδης της Φλάνδρα, πώς και γιατί δημιούργησε το αρχέτυπο αυτό;
Ό Ίαν, Ίων Ιανός, Ιωάννης Φλέμινγκ ήταν ένα σημαντικό πρόσωπο στο λυκόφως της Βρετανικής αριστοκρατίας και της Βρετανικής αυτοκρατορίας μυημένος με τις πιο Flanders Vlanders απόκρυφες γνώσεις της Βρετανικής μασονίας φυσικά.
Ο James Bond έχει όλα τα χαρακτηριστικά του Alter Ego του Φλαμανδρού Φλέμιγκ, αλλά και τον τρόπο που έβλεπε η παλαιά φρουρά της Βρετανικής Μασονίας τον κόσμο επί της εξουσίας κυριαρχίας της. Μέσα από όλα τα έργα του Bond παρακολουθούμε όλες τις πολιτικές και γεωπολιτικές εξελίξεις στην άνοδο και την κάθοδο της Μεγάλης Στοάς της Βρετανίας.
Η κομψότητα η χάρη η ευφυΐα η διπλωματία η αποστασιοποίηση η λεπτή ειρωνεία, ο αυτοσαρκασμός η αυτοπειθαρχία αλλά και η ελαφριά αποστασιοποίηση από την εξουσία με τον υγιή πατριωτισμό των Βρεττανών, ήταν από τα χαρακτηριστικά τα γοητευτικά του πατριώτη James Bond και η αδυναμία του στο άλλο φύλο. Το σεξ το απολαμβάνει επικούρεια χωρίς ενοχές χριστιανικές, χρησιμοποιεί και το σεξ και τις γυναίκες. Τις αφήνει να τον χρησιμοποιούν γιατί δεν τις φοβάται, σίγουρος για τον εαυτό του. Είναι πάντοτε τζέντλεμαν και ευγενής μαζί τους, αλλά αδυσώπητος αν χρειαστεί.
Ο Μποντ έχει όλα τα χαρακτηριστικά του κυνηγού, παρατηρητικότητα υπομονή αυτοπειθαρχία χρονισμό αυτοσαρκασμό και ποτέ δεν παίρνει στα σοβαρά την σπουδαιότητα του μικρού εγώ σε κορώνες σπουδαιοφάνειας, πράγμα πολύ σημαντικό.
Οι πρώτοι ηθοποιοί που ενσάρκωσαν τον ρόλο, τόσο όσο ο Σκωτσέζος Sean Connery, όσο και ο φλεγματικός Σερ Ρότζερ Μουρ, ανταποκρίθηκαν στο πνεύμα και το ολόγραμμα που είχε στο μυαλό του ο δημιουργός και συγγραφέας Ίαν Φλέμινγκ. Ακόμη και ο Pierce Brosnan κατόρθωσε επαξίως να τα βγάλει πέρα με όλα αυτά τα δεδομένα.
Οι υπόλοιποι χάθηκαν στη μετάφραση τόσο, οι πραγματικοί πρωταγωνιστές, όσο και οι σκηνοθέτες. Χάθηκαν στην πολιτική ορθότητα και στον ξεπεσμό και την παρακμή της βρετανικής στοάς και μασονίας που διακρίνεται ξεκάθαρα στην πορεία των έργων και της παραγωγής του James Bond με αποκορύφωμα με το τελευταίο έργο, που δεν είναι James Bond.
Όχι αυτός δεν είναι ο James Bond, είναι μία κακή οικογενειακή ιστορία, κακώς σκηνοθετημένη με ανύπαρκτους διαλόγους και ανύπαρκτη ουσία και υπόθεση. Αν θέλαμε να παρακολουθήσουμε μία οικογενειακή ιστορία δράσης και κατασκοπείας θα παρακολουθούσαμε την Απαγωγή με τον Liam Neeson, ταινία τριλογία εξαιρετική και από σκηνοθεσία και από διαλόγους και από δράση και από πλοκή.
Αυτό που είδαμε στην τελευταία ταινία δεν ήταν ο James Bond πράγμα που σημαίνει ότι έχει πεθάνει εδώ και καιρό.
Έχει πεθάνει γιατί οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες που ανέλαβαν την εκτέλεση του είναι χαμένοι στη μετάφραση και στην πολιτική ορθότητα της θεοσοφίας.
Όχι ο James Bond δεν είναι αυτός που είδαμε στα τελευταία έργα, είναι τόσο σφιχτός τόσο δύσκαμπτος τόσο σπουδαιοφανής, άγεται και φέρεται από τα συναισθήματά του, είναι τόσο παγιωμένος δύσκαμπτος και νερόβραστος οικογενειάρχης που δεν ξέρει τι του γίνεται.
Ο James Bond δεν γίνεται ποτέ χυδαίος σεξιστής, ποτέ δεν υπήρξαν χυδαίες ερωτικές που υπερέβαιναν τα όρια της ευπρέπειας και της αισθητικής στις ταινίες του, αλλά δεν είναι και ο καλόγερος που θα μονάσει. Ούτε ο άχρωμος και άγευστος οικογενειάρχης που δεν ξέρει πώς να σώσει τη γυναίκα του και το παιδί του και τι να διαλέξει. Τουλάχιστον σώζει το παιδί μαζί με την γυναίκα, γιατί η γονιμότητα και η Άνιμα μέσα στους κύκλους που παίζουν συνεχώς Τα Μάτια Ερμητικά Κλειστά, έχει χαθεί.
Η σκηνοθεσία ήταν απελπιστική για γέλια ή για κλάματα, με χαρακτηριστική την αποκορύφωση της απελπισίας όταν ένα παρατημένο παιδί, η κόρη του James Bond τριγυρίζει παρατημένη στο νησί του κακού της ταινίας. Ο γιαπωνέζος σκηνοθέτης το παράτησε εκεί χωρίς μία εξήγηση λογική. Οι διάλογοι ανύπαρκτοι, η υπόθεση ανόητη και το τέλος αναπόφευκτο. Ο θάνατος του James Bond που πέθανε γιατί δεν είχε τίποτα άλλο να πει και, στην ουσία αυτοκτόνησε βλέποντας την τελευταία αυτοβιογραφία του και μαζί του κάθε λογική.
Και, με τον Ντάνιελ Κρεγκ να συναγωνίζεται στα σφιχτά χαρακτηριστικά και μπλοκαρισμένα συναισθήματα ένα Ρώσο υδραυλικό εν ώρα επίμονης υδραυλικής εργασίας, στην προσπάθειά του να παίξει το ρόλο αυτό, που τον υπερβαίνει με τρόπο εκκωφαντικό.
Η ταινία όμως αρχίζει με μία εικόνα σημαντική και εξαιρετικά συμβολική και διάθεση αληθινά αυτοκριτική . Δείχνει την προσωποποίηση της Μεγάλης Βρετανίας αυτή που κρατά την τρίαινα που της παραχώρησε ο Ποσειδώνας, στον πυθμένα της θάλασσας να έχει βρεθεί αποκεφαλισμένη.
Είναι το τέλος, the end of British Empire. Μία καινούργια εποχή ξημερώνει στη Γη.
Δεν μπορείς να κάνεις μία σωστή οικογένεια όταν έχεις φτιάξει ένα λάθος κόσμο…… Mr Bond.
Ξεκίνα από την αρχή, χωρίς τρίαινες κτίστες αρχιτέκτονες τείχη δράκους και Ποσειδώνες….και γλυπτά που μαζί με την Ωραία Ελένη, έχουν κλαπεί
Αστραία
Σε Α΄ Ενικό 
Το «Πλωτό Έθνος» είναι μία ταινία που βασίζεται σε ένα πραγματικό γεγονός. Ένας Ιταλός μηχανικός, εκνευρισμένος και απογοητευμένος από το σύστημα αποφάσισε να κάνει πλωτό νησί, και να το ανακηρύξει ΕΘΝΟΣ παίρνοντας την άδεια από τον ΟΗΕ το 1968. Απίστευτο αλλά, αληθινό.
Ας σκεφτούμε πάνω σε αυτό, στην αλληγορία του σαφώς, γιατί Έθνος έχουμε και είναι το Ελληνικόν, αρχαίον και ιστορικόν. Αν δεν έχουμε εμείς, ποιος έχει έθνος ; Οι Αμερικάνοι που κυνηγούσαν τους αυτόχθονες Ινδιάνους με τη Βίβλο να τους κάνουν χριστιανούς;
Το «Πλωτό Έθνος» είναι μία ταινία που βασίζεται σε ένα πραγματικό γεγονός. Ένας Ιταλός μηχανικός, εκνευρισμένος και απογοητευμένος από το σύστημα αποφάσισε να κάνει πλωτό νησί, και να το ανακηρύξει ΕΘΝΟΣ παίρνοντας την άδεια από τον ΟΗΕ το 1968. Απίστευτο αλλά, αληθινό.
Ας σκεφτούμε πάνω σε αυτό, στην αλληγορία του σαφώς, γιατί Έθνος έχουμε και είναι το Ελληνικόν, αρχαίον και ιστορικόν. Αν δεν έχουμε εμείς, ποιος έχει έθνος ; Οι Αμερικάνοι που κυνηγούσαν τους αυτόχθονες Ινδιάνους με τη Βίβλο να τους κάνουν χριστιανούς;
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Οι κώδικες του Τζέιμς Μποντ
Μυστηριώδης, γοητευτικός, κοσμοπολίτης, αθεράπευτος γυναικάς, ένας ανίκητος υπερκατάσκοπος. Αυτά είναι τα συστατικά σχεδόν κάθε μυθιστορηματικού ή κινηματογραφικού χαρακτήρα που θέλει να σέβεται τον εαυτό του, αλλά γιατί ο Τζέιμς Μποντ έχει το κάτι παραπάνω; Κατά τη γνώμη του Φίλιπ Γκάρντινερ, δημοφιλούς βρετανού παραγωγού ταινιών και συγγραφέα των «απαγορευμένων» φιλοσοφιών, η απάντηση κρύβεται στην πολυτάραχη ζωή του ανθρώπου που τον δημιούργησε. Εχει διαφύγει της προσοχής των …
https://www.tovima.gr/2008/11/23/archive/oi-kwdikes-toy-tzeims-mpont/
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εξυπνοι γρίφοι
Το βιβλίοΚώδικας Τζέιμς Μποντ παρουσιάζει με ποιον τρόπο οι διασυνδέσεις του Φλέμινγκ με τον κόσμο του αποκρυφισμού τον οδήγησαν στη δημιουργία μιας σειράς από αριστουργηματικές αφηγήσεις έξυπνων γρίφων, κωδικών και μυστικών στα βιβλία του. Ο κωδικός 007 χαρακτήριζε τον μάγο και αποκρυφιστή δρα Τζον Ντι, ο οποίος έζησε τον 16ο αιώνα- έναν περιβόητο μυστικιστή και κατάσκοπο που βρισκόταν στην υπηρεσία της βασίλισσας Ελισάβετ ΑΔ . Η ίδια η βασίλισσα υπέγραφε τα γράμματά της προς τον Ντι ως «Μ» (Εμ). Και γνωρίζουμε ότι την περίοδο που έγραφε το πρώτο βιβλίο με ήρωα τον Τζέιμς Μποντ, τοCasino Royale,o Φλέμινγκ διάβαζε τη βιογραφία του Ντι! Κατά άλλες πληροφορίες, το Casinο Royaleγράφτηκε την περίοδο πριν από τον γάμο του Φλέμινγκ και ο ίδιος πάλευε με την αρνητική πλευρά αυτής της ιδέας, ότι έπρεπε να προσφέρει τον εαυτό του ως θυσία σε αυτή την ένωση- σωματικά στη μέλλουσα σύζυγό του και εσωτερικά στο συναισθηματικό στοιχείο που υπήρχε μέσα του. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό στοιχείο που παρατηρείται και στη ζωή του αποκρυφιστή και συνεργάτη του Φλέμινγκ, του Αλιστερ Κρόουλι, ο οποίος θεωρούνταν από πολλούς μισογύνης. Για τον Φλέμινγκ η πραγματική ένωση αρσενικού και θηλυκού τόσο στο μυαλό όσο και στο σώμα ήταν η επανένωση με έναν ανώτερο σκοπό και έτσι έδωσε σε αυτή την κατάσταση μια ρομαντική χροιά και προέκυψε ο ρόλος του «κοριτσιού του Μποντ». Ο ρόλος του «παθιασμένου εραστή», τον οποίο έπαιζε και ο ίδιος, κολυμπώντας και κάνοντας σκι, κάνοντας ορειβασία και ερωτοτροπώντας, τον έκανε ειδήμονα στη μεταμφίεση. Είχε όμως πλήρη συναίσθηση του τι έκανε. Και διόρθωσε την ατέλειά του μέσα από τον κόσμο της φαντασίας δημιουργώντας τον τέλειο άντρα στις σελίδες των βιβλίων του Τζέιμς Μποντ.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Ο Ίαν Λάνκαστερ Φλέμινγκ (28 Μαΐου 1908 – 12 Αυγούστου 1964) ήταν Βρετανός συγγραφέας, δημοσιογράφος και αξιωματικός των ναυτικών πληροφοριών που είναι περισσότερο γνωστός για τη σειρά κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων του Τζέιμς Μποντ . Ο Φλέμινγκ καταγόταν από μια πλούσια οικογένεια συνδεδεμένη με την εμπορική τράπεζα Robert Fleming & Co. , και ο πατέρας του ήταν μέλος του Κοινοβουλίου (βουλευτής) του Χένλεϋ από το 1910 μέχρι το θάνατό του στο Δυτικό Μέτωπο το 1917. Σπούδασε στο Eton , στο Sandhurst και, εν συντομία, τα πανεπιστήμια του Μονάχου και της Γενεύης , ο Φλέμινγκ έκανε πολλές δουλειές πριν αρχίσει να γράφει.
Ενώ εργαζόταν για το Ναυτικό Τμήμα Πληροφοριών της Βρετανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Φλέμινγκ συμμετείχε στον σχεδιασμό της Επιχείρησης Goldeneye και στον σχεδιασμό και την επίβλεψη δύο μονάδων πληροφοριών, των 30 Assault Unit και T-Force . Η υπηρεσία του εν καιρώ πολέμου και η καριέρα του ως δημοσιογράφος παρείχαν μεγάλο μέρος του φόντου, των λεπτομερειών και του βάθους των μυθιστορημάτων του Τζέιμς Μποντ .
https://en.wikipedia.org/wiki/Ian_Fleming
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τα τελευταία του λόγια ήταν η απολογία του προς τους συνοδούς νοσηλευτές του νοσοκομειακού οχήματος που τον μετέφερε: «Να με συγχωρείτε που σας αναστάτωσα. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω πώς καταφέρνετε και οδηγείτε τόσο γρήγορα στους δρόμους με τέτοια κίνηση που υπάρχει πια στις μέρες μας»… Φλεγματικός μέχρι το τέλος!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το No Time to Die είναι μια κατασκοπευτική ταινία του 2021και η εικοστή πέμπτη της σειράς James Bond που παράγεται από την Eon Productions . Πρωταγωνιστεί ο Ντάνιελ Κρεγκ στην πέμπτη και τελευταία του έξοδο ως ο φανταστικός Βρετανός πράκτορας της MI6 Τζέιμς Μποντ . Η σκηνοθεσία είναι του Cary Joji Fukunaga
https://en.wikipedia.org/wiki/No_Time_to_Die
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Τα διαμάντια είναι παντοτινά
https://www.ianfleming.com/
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Η προσωποίηση της Βρετανίας
https://en.wikipedia.org/wiki/Britannia
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μέσα στους Ελευθεροτέκτονες (2017)
ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
https://www.netflixtvseries.com/tv/85431/inside-the-freemasons
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ποιος ηθοποιός ήταν ο καλύτερος Τζέιμς Μποντ;
https://www.athensvoice.gr/culture/cinema/730331-james-bond-o-praktoras-007-prin-kai-meta-ton-daniel-craig
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο
Η θέση της Βρετανίας στον κόσμο
Τα βιβλία του Μποντ γράφτηκαν στη μεταπολεμική Βρετανία, όταν η χώρα ήταν ακόμα αυτοκρατορική δύναμη. Καθώς η σειρά προχωρούσε, η Βρετανική Αυτοκρατορία βρισκόταν σε παρακμή. Ο δημοσιογράφος Γουίλιαμ Κουκ παρατήρησε ότι «ο Μποντ υποδέχτηκε τη διογκωμένη και ολοένα πιο ανασφαλή αυτοεικόνα της Βρετανίας, κολακεύοντάς μας με τη φαντασίωση ότι η Βρετανία μπορούσε ακόμα να χτυπήσει πάνω από το βάρος της». [ Αυτή η παρακμή της βρετανικής ισχύος αναφέρθηκε σε πολλά από τα μυθιστορήματα. στο From Russia, with Love , εκδηλώθηκε στις συνομιλίες του Μποντ με τον Ντάρκο Κερίμ, όταν ο Μποντ παραδέχεται ότι στην Αγγλία «δεν δείχνουμε πια δόντια — μόνο ούλα». Το θέμα είναι πιο δυνατό σε ένα από τα μεταγενέστερα βιβλία της σειράς, το μυθιστόρημα του 1964You Only Live Twice , σε συνομιλίες μεταξύ του Bond και του επικεφαλής της μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών της Ιαπωνίας, Tiger Tanaka . Ο Φλέμινγκ είχε πλήρη επίγνωση της απώλειας του βρετανικού κύρους στη δεκαετία του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της αντιπαράθεσης Ινδονησίας-Μαλαισίας , όταν έβαλε τον Τανάκα να κατηγορήσει τη Βρετανία ότι πέταξε την αυτοκρατορία «με τα δύο χέρια»
Ο δημοσιογράφος των Times , Ben Macintyre, θεωρεί ότι ο Bond ήταν «το ιδανικό αντίδοτο στη μεταπολεμική λιτότητα της Βρετανίας, το σιτηρέσιο και το διαφαινόμενο προαίσθημα της απώλειας ισχύος», σε μια εποχή που ο άνθρακας και πολλά τρόφιμα εξακολουθούσαν να διατίθενται σε μερίδες.
Μου αρέσει!Αρέσει σε 1 άτομο